Shadows

Onderwerp: Shadows wo 20 jan 2016 - 16:16

heavepaw

Het weer was al donker genoeg naar Heavepaws mening, maar blijkbaar was dit bos het er niet mee eens. De hoge, grote bomen zorgden ervoor dat er weinig licht door de met naalden begroeiden takken heen kwam. De zon scheen maar weinig met dit barre weer, maar toch leek hij nu te schijnen; dit zag ze doordat je de schaduwen van de grote bomen op de grond zien kon. Heave had al vaak genoeg gehoord dat ShadowClanners toeslaan vanuit de schaduwen. Dat was dan ook de reden dat ze netjes van de ene naar de andere sprong. Haar vacht werkte echter een beetje tegen; de zwarte vlekken waren niet goed te zien, maar de witte staken juist af tegen de schaduwen. Haar twee felgekleurde ogen - één blauw en één bruin - konden ook gemakkelijk gezien worden. Dit weerhield Heavepaw er toch niet van om zo geruisloos mogelijk van de ene naar de andere schaduw te gaan, waarbij ze probeerde op zo min mogelijk naalden te staan.

- 1e post Viperpaw

►

Onderwerp: Re: Shadows wo 20 jan 2016 - 19:16

Na een halve koprol, drie verkeerde sprongen, een bijna verstuikte poot, een aantal naalden in haar pootkussentjes en een half verdraaide achterpoot had ze dan toch dat vogeltje te pakken gekregen. Met het ding in haar bek rende ze vrolijk over de prikkende naaldjes, maar ze had vandaag al genoeg pijnen gevoeld dus negeerde ze deze ook maar voor het gemak. Plotseling drong er een andere geur in haar neus. Een ShadowClan geur. Met de vogel in haar bek trippelde Viperpaw rond, zoekend naar haar gezelschap. Ze wist niet of de andere kat wel zin had in gezelschap, maar ach. Dan kon deze haar ook wegsturen toch? Algauw zag ze de kat die ze geroken had en enthousiast huppelde ze naar de kat. Het was een mede-apprentice, Heavepaw. "Hoi Heavepaw!" klonk de vrolijke stem van de jonge poes, niet zeker wetend of ze de poes nou stoorde of niet. Dat kreeg ze van zelf wel te horen.

Onderwerp: Re: Shadows wo 20 jan 2016 - 19:58

Pootstappen deden haar opkijken en Heave keek met opgetrokken wenkbrauw naar de ontzettend vrolijke apprentice die haar richting op kwam rennen - nee, zeg maar gerust stormen. Viperpaw, een even oude apprentice als zijzelf, had een vogel in haar bek en miauwde een vrolijke "Hoi Heavepaw!". Automatisch kwam er een grijns op haar gezicht; Viperpaw straalde één en al vrolijkheid uit waardoor het lastig was om niet aangestoken te worden. "Hallo Viper," miauwde Heavepaw een stuk rustiger en ze schonk een halve grijns aan de rode apprentice. "Heb je die vogel zelf gevangen?" vroeg ze toen, haar ogen verwijdden zich iets wat aantoonde dat ze toch wel onder de indruk was. Zelf had ze nog nooit iets gevangen.

Onderwerp: Re: Shadows wo 20 jan 2016 - 20:56

Gelukkig, Heave was niet boos. Ze keek de apprentice vrolijk aan, met de vogel in haar bek. Ze kreeg een begroeting terug en daarna de vraag of ze de vogel zelf gevangen had. Heavepaw leek zelfs wat onder de indruk. Viperpaw knikte enthousiast en wild. "Ja!" murmelde de tabby poes vrolijk, al kwam het er wat moeizaam uit dus liet ze de vogel op de grond vallen. "Vraag me niet hoe, het heeft me bijna heel de morgen gekost, maar het is me wel gelukt!" sprak ze enthousiast en toch ook wel een beetje trots. "Wat was jij aan het doen? Ik heb je niet gestoord toch?" vroeg Viperpaw gauw, met een brede glimlach op haar gelaat. Ze zette haar ietwat pijnlijk voorpoot op de grond en bewoog haar andere poot wat heen en weer. Jeetje, wat heeft ze allemaal gedaan zeg.

Onderwerp: Re: Shadows wo 27 jan 2016 - 20:59

Viperpaw knikte erg enthousiast en Heave grijnsde. De rode apprentice vertelde hoe het gelukt was; namelijk door de hele morgen te jagen. Heave perste haar lippen onder de indruk samen. "'t Is mij nog niet gelukt hoor," miauwde ze met een grijnsje tegen de andere poes. Toen deze vroeg aan haar wat ze gedaan had en of ze gestoord had, schudde ze haar kop. "Ik was aan het oefenen met sluipen. Dat doen ShadowClanners namelijk het beste in." vertelde ze met een opgetrokken wenkbrauw, waarna ze haar stem verlaagde en verzachte zodat ze fluisterde. "Van schaduw naar schaduw..." miauwde ze geheimzinnig. "En dan... Als je dichtbij bent..." miauwde ze en keek indringend naar de andere kat. "SLA JE TOE!" riep ze toen hard en grinnikte.

Onderwerp: Re: Shadows vr 29 jan 2016 - 16:13

Toen Heave opmerkte dat het haar nog niet gelukt was, keek Viperpaw even naar de grond. "We zijn dan ook nog niet héél lang apprentice hoor! Ik weet zeker dat je gauw ook iets vangt," sprak Viperpaw wild knikkend. Vervolgens vertelde de zwartwitte poes dat ze bezig was met sluipen, omdat de ShadowClan daar goed in was. Oh.. Dat klonk interessant. Ineens verlaagde de apprentice haar stem. Ook fluisterde ze bijna. Nieuwsgierig keek Viperpaw de poes aan. Wat ging ze doen? Ineens werd de stem weer luid, bijna roepend, waardoor Viperpaw bijna de lucht in sprong van schrik. Haar nekharen rezen geschrokken omhoog en haar oortjes bewogen zich wat beschaamd in haar nek. "Nou hoor, dat was niet leuk!" sprak ze protesterend, met een nog altijd wat geschrokken en verwarde blik in haar ogen, al veranderde deze algauw in een speelse blik. "Laat eens zien hoe je sluipt dan! Als een scheve das of kan je het al?" grinnikte de jonge, bruine apprentice, hoewel haar stem nog wat trilde van de schrik. Ook waren haar nekharen nog omhoog en deden haar poten dingen die ze niet moesten doen, zoals proberen weg te rennen en trillen. Maar nu was ze eigenlijk wel benieuwd.

Onderwerp: Re: Shadows do 4 feb 2016 - 20:20

Toen Viperpaw tegen haar vertelde dat ze vast gauw iets vangen zou, knikte ze. "Dankje," mompelde ze, niet echt gewend om dit woord uit te spreken. Maar de rossige poes voor haar had iets speciaals waardoor ze haar wel mocht. Het was fijn om is wat positiefs te krijgen van anderen in plaats van alleen maar dat gezeur. Natuurlijk was Crescentpaw wel positief en vrolijk, maar dat was haar zusje dus die telde niet mee. Toen Viper vroeg wat ze aan het doen was, grijnsde Heave opnieuw. Ze legde uit wat ze gedaan had, en liet de ander toen schrikken. Ze grinnikte hard en gaf de ander een verontschuldigende blik toen deze miauwde dat het niet leuk was. "Het was grappig," plaagde ze de ander met een grijns. Toen Viperpaw vroeg of ze het is voor kon doen - of deed ze het als een scheve das? - haalde ze haar schouders op. Hierna keek ze naar de gespannen houding van de andere apprentice. "Je mag je ontspannen hoor," grijnsde ze eerst waarna ze vervolgde; "Oké, kijk goed." vervolgens keek ze naar de grond, en vlak bij haar zat een schaduw. De andere zat daar weer heel vlakbij en zo was er een heel patroon op de bosgrond. Het zag er heel mooi uit. Geconcentreerd trippelde Heavepaw naar de eerste schaduw en dook hier in elkaar. Haar staart stond gelijk aan haar lichaam en haar spieren stonden gespannen. Vervolgens sloop ze langzaam verder, en sprong ze van de ene schaduw naar de andere. Haar landing was zacht, maar niet gebalanceerd. Ze moest even wankelen om haar evenwicht te hervinden. "Tja, het gaat nog niet zo goed, maar scheve das kan je het niet noemen. Meer... Eekhoorn met evenwichtsproblemen." merkte ze grappend op.