[Trainingsgroep 3] Maybe we are just tired of being pushed around!

Bij ingang van het kamp zat de zwart witte ShadowClan krijger te wachten. In haar goudgele ogen was trots te zien. Ze was trots op het feit dat zij een trainingsgroep mocht gaan leiden. Ze zou de twee leerlingen en de krijger onder haar hoede nemen voor vandaag en ze klaarstomen voor de gevechten die zonder twijfel nog zouden komen. Eindelijk had ze het gevoel dat ze volledig vertrouwd werd, ondanks haar onreine bloedlijn. Ze had zichzelf bewezen in het gevecht met BloodClan en ThunderClan. Dat vertrouwen had ze verdiend, al zei ze het zelf.
Al snel kwam het drietal in zicht en de krijger hees zichzelf op haar poten. "Zijn jullie klaar om te gaan?" sprak ze op neutrale toon voor de zich omdraaide richting de kampingang.

[ Flamepaw - Venompaw - Blizzardwing ]

Ugh, hij haatte dit. Hij haatte zichzelf en zijn domme keuzes. Hij wist wel dat hij er spijt zou krijgen. Het was slechts maar sarcastisch bedoelt bij het moment dat hij zich in de trainingsgroep wou invoegen. Echter namen ze het sirieus, en zat hij dus nu opgescheept met apprentices en een wat oudere warrior. Met een neutrale blik liep hij richting een kat dat gekend werd als Gambleshroud. "Zijn jullie klaar om te gaan?" vroeg de kattin. Tja, als hij er niet klaar voor was was hij hier ook niet. Zijn staart zwiepte zwakjes heen en weer en keek naar de apprentice naast zich. Een gefrustreerde zucht verliet zijn bek. "Ja", antwoordde hij met tegenzin. Hij moest positief blijven, al ging dat kaarsrecht tegen zijn persoonlijkheid in.

De eerste twee katten hadden zich inmiddels bij de groep gevoegd. De derde was helaas niet op afgesproken tijd op komen dagen. Jammer, maar helaas. Ze moesten toch maar eens vertrekken. Toch was ze best teleurgesteld in het te laat komen van de jonge kater, maar dat zal ze later nog wel melden bij Innerstar. Met een zwiep van haar staart wenkte ze het tweetal mee te komen en ging zelf voorop richting het territorium wat ze uitgekozen had voor deze trainingssessie. "Ik hoop dat jullie goed uitgerust zijn, want het stuk territorium waar ik jullie mee naartoe neem is niet men's favoriete plek." Het moeras lag zeker niet geliefd bij de meeste. Zelfs zij had soms nog moeite zich er een weg doorheen te banen. Op sommige stukken was het zelfs gevaarlijk. Je kon vast komen te zitten en zo de grond in zakken. Het was dan ook fijn dat ze niet enkel leerlingen in haar groep had zitten. De zwarte krijgskat had vast al meer ervaring met dit gebied.
Inmiddels waren ze al over de helft. "Dus, al een idee waar we heen gaan?" Miauwde ze op neutrale toon over haar schouder.

[Gezien Flamepaw niet reageert heb ik het maar even zo gedaan. Natuurlijk mag hij later altijd nog inspringen.]