Do you wanna be evil?

Er vloeide iets van triomf toen de Young One haar mentor neerhield, maar ze was te geconcentreerd om het warme gevoel te ervaren. Haar helderblauwe ogen waren strak op Zira gericht, terwijl ze elke ademtocht en beweging in de gaten hield. Het was terecht dat Wasabi dat deed, want nog geen drie tellen later rolde de roodogige tabby weg onder haar poten. De breedgeschouderde poes dook instinctief achteruit, sloeg haar nagels in de ondergrond, maar ging nu niet in de tegenaanval. Ze wilde wel weten hoe haar mentor aanviel, en of ze die techniek wel beter kon gebruiken - in een Clan zoals de Elite waren vechttechnieken zeker nodig als het om overleven en slaapplaatsen ging. Er was zeker de kans dat een of andere schooiende, laffe Clangenoot prooien onder je poten weggritste zodra hij zag dat je zwak was of nauwelijks vechtervaring had. En die indruk wilde Wasabi absoluut niet geven.

De kattin trok zichzelf onder de young one vandaan, en hield goed in de gaten wat Wasabi deed. Deze ging in een verdedigende houding staan, maar deed niets. Voor een training was dat prima, want dan kon ze goed opletten wat Zira allemaal deed, maar als ze in een echt gevecht zou staan was dit niet de beste houding. Het was bekend dat de Elite het liefste in de aanvallende houding ging en niet in de verdedigende. Maar ze besloot er nu niks over te zeggen. Haar lange nagels boorden zich in de grond met iedere stap die ze zette, nu ze om haar young one heen cirkelde. Het was iets wat ze graag deed, aangezien het spanning opbouwde en de tegenstander hierdoor steeds zenuwachtiger kon worden, niet goed wetend waar ze precies naar zou aanvallen. Toen ze aan de achterkant van de grijze kattin was, beet ze opeens snel naar haar achterpoten, in de hoop hier eentje van beet te pakken.

Zira ging voor de tactiek die Wasabi een tijdje geleden ook had gebruikt; ze cirkelde snel om de grijze kattin heen en hield haar nauwlettend in de gaten. De Young One sloeg de gestreepte poes ook oplettend gade, maar ze kon niet voorkomen dat de Commander haar tanden in een achterpoot boorde. Wasabi slikte een grom van pijn in, maar onderdrukte de neiging om haar poot terug te trekken; het vlees zou zo nog meer scheuren en het zou vast niet zo'n ondiepe wond zijn van een kittenbeet. Inplaats van terug te trekken, schopte de grijze poes naar achteren, in de hoop om met deze trap het gezicht van haar mentor te raken. Ze sloeg nog een keer haar poten naar achteren om Zira nogmaals te dwingen om haar los te laten, terwijl ze haar klauwen in de grond sloeg op haar evenwicht te bewaren.

Ze kreeg een poot te pakken, en merkte dat Wasabi niet meteen haar poot wegtrok. Dit was een goed teken. Wat ze wel deed was met haar poot naar achteren schoppen. Het verraste Zira, maar ze liet niet los. Een harde trap kwam op haar neus en kort gromde ze. Opnieuw schopte haar young one en nu liet ze wel los. Haar blik gleed naar de poot van de grijze kattin en knikte toen. "Dit is genoeg voor vandaag." kondigde ze rustig aan. Ze wilden niet dat Wasabi straks niets meer zou kunnen doen omdat haar trainingen te heftig waren. Ze knikte richting de bloedende wonden van de young one. "Goed verzorgen, anders gaan ze ontsteken."

Uiteindelijk liet Zira toch los en slaagde Wasabi erin om zich om te draaien. Bloed sijpelde uit diepe tandafdrukken bij haar enkel, maar door de adrenaline voelde ze de pijn nauwelijks en draaide zich vliegensvlug om. Echter knikte de Commander even en haar vijandige houding minderde een beetje. Wasabi begreep de hints meteen en liet het opgezette haar op haar schouders zakken terwijl de glinstering in haar ogen wat minder werd. Ze probeerde op haar gewonde poot te steunen maar die leek nog geen gewicht te aanvaarden, dus trok de Young One hem een klein stukje van de grond op. "Dit is genoeg voor vandaag," meldde Zira kalmpjes aan, waarna de grijze poes kort knikte. Ze moest toegeven dat haar spieren al aardig brandden en de opluchting die haar overspoelde gemeend was. "Goed verzorgen, ander gaan ze ontsteken," vervolgde haar mentor terwijl ze doelde op de bloedende wonden in haar vacht. Het waren er niet veel, hoogstens drie, waaronder de prikkende wond bij haar achterpoot. Voor de rest waren er geen ernstige wonden - een paar roze, ondiepe krasjes, een pluk vacht die miste en een veromfraaide vacht die warrig alle kanten opstond. "Zal ik doen," mauwde Wasabi schor terwijl ze de pijn in haar rechterachterpoot verbeet, en een respectvol knikje aan de gestreepte poes schonk voordat ze weghinkte in de richting van het kamp. De pijn was hard en scherp, maar de gedachte dat ze haar eerste vechttraining net had afgerond, gaf haar zoveel voldoening en trots dat het de pijn even verdoofde, zowel die van haar spieren als van haar wonden. Vannacht zou ze slapen als een roosje, dat was zeker.

Het was goed dat Wasabi niet te lang in een gevecht bleef hangen. Toen ze aantoonde dat ze konden stoppen, deed haar young one dit ook meteen, en dat beviel haar. Wasabi was een goeie leerling en zou een goeie member worden. Zira meldde dat ze de wonden goed moest verzorgen, wilde ze dat deze niet zouden ontsteken. De grijze kattin miauwde dat ze dit zou doen, en Zira merkte de pijn in haar stem op. Niet dat dit haar wat uitmaakte; daar zou ze hard van worden. En dat was wat ze wilden. Ze gaf de kattin toestemming om te gaan met een zwiep van haar staart, en keek hoe deze richting het kamp liep. Zira zelf sprong terug de vuilnisbak op en zo weer op het dak waar ze een tijd terug op gestaan hadden, en begon hier zelf haar eigen wonden wat te verzorgen.

- Topic uit. PM me maar als je een nieuwe wilt!