| | 
ℒ♡
71
Actief
| |
|  Onderwerp: Light it up  zo 6 maa 2016 - 14:32 | |
|
Met een uitdagende grijns keek ze naar de torenhoge bomen dat boven het woud staken. Dit moest haar wel lukken. Al had ze haar twijfels. De witte kattin was niet bekend om haar klimtechnieken. Niet dat ze het al zeker van wist. Maar ze had ng nooit geklommem. Dus nam ze aan dat ze geen klimtalent had. Haar staart zwiepte heen en weer. Wat haar zenuwachtigheid verraadde. StarClan, hoe kon ze dit doen? Volgens geruchten moest je je klauwen in de stam boren. 'Let's do this', zei ze tegen zichzelf in stilte. Een geruststellende zucht verliet haar bek. Met een sierlijke sprong belandde ze op de stam, meteen knuffelde ze de boom, om te voorkomen te vallen. Haar ogen keken om hoog. Ze durfde niet verder. Argh, was ze hier maar nooit aan begonnen.
& Redpaw
Laatst aangepast door Dovepaw* op zo 6 maa 2016 - 19:51; in totaal 1 keer bewerkt |
|  | | 
Melissa
91
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Light it up zo 6 maa 2016 - 19:49 | |
|
Heel voorzichtig sloop hij dichterbij, tegenlijkertijd duwde hij zijn nagels stevig in de bast om niet te vallen. De merel voor hem was zijn veren aan het wassen, door de natte sneeuw die eerder was gevallen was hij helemaal doorweekt. Echter was dit een groot voordeel. Sommige vogels hadden dan meer moeite met opstijgen. Red was ook nat geworden. Hij wist nog wel op tijd te schuilen, maar kon niet voorkomen dat zijn vacht wat vochtig was geworden. Plotseling voelde hij hoe één van zijn achterpoten weg gleed."Oeps!" Zei hij geschrokken terwijl hij zijn poot terug trok en hem opnieuw maar dan steviger neer zette. Hij voelde hoe zijn hart sneller was gaan kloppen. Normaal maakte hij geen fouten bij het klimmen, dat zou echt niet kunnen. Hij was immer een halve Skyclan kat! Maar op één of andere manier raakte hij zo afgeleid dat het toch gebeurde. Eigenlijk was dat ook het enige waar hij wat moeite mee had, zich concentreren, al hoefde natuurlijk niemand dat te weten en dat hoefde gelukkig ook niet. Voordat hij een mentor zou krijgen was het toch al opgelost. Opgelucht zuchtte hij terwijl hij naar beneden keek. De afstand tussen hem en de grond was groot, zo'n val was niet echt prettig geweest. Toen realiseerde hij dat hij weer afgeleid was geraakt. Snel richtte hij zijn blik weer op de vogel, maar... waar was die eigenlijk...? Hij had zo veel tijd verspilt dat die al weer klaar was met zijn veren wassen. Inmiddels was er geen spoor meer van hem te vinden. Red zuchtte wat teleurgesteld. Hij moest er écht aan werken...
Plotseling klonk er een geluid onder hem. Het was niet ver weg. Meteen dacht hij aan zijn broer, die zich ook altijd in bomen bevond. Echter was hij opgelucht toen hij een andere geur rook. Straks was Ginger er achter gekomen dat hij zich zo slecht kon concentreren! Dat was echt een ramp geweest. Dan was zijn hele reputatie als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar hij was wel nieuwsgierig wie er dan onder hem zat, voor zover hij wist waren er weinig andere katten die konden klimmen. Hij duwde zijn nagels dieper in de boom terwijl hij voorover leunde. Meteen verscheen er een witte slanke gedaante. Het was Dovepaw, iemand waar hij nog weinig contact mee had gehad. Waarom wist hij niet en misschien was het ook tijd geworden om daar verandering in te brengen."Hey!" Riep hij vrolijk terwijl hij haar aan keek."Wacht even!" Riep hij nog snel terwijl hij zich klaar maakte om naar de tak onder hem te gaan. Dan was het wat makkelijker om een gesprek te beginnen.
Met een sierlijke sprong belandde hij vlak naast haar. Een speelse grijns verscheen rond zijn lippen terwijl hij zijn ogen op haar richtte."Hey," zei hij nogmaals, maar nu rustig en op een normaal volume."Ik wist niet dat jij ook kon klimmen?" Vervolgde hij vriendelijk. Eigenlijk was het wel leuk, iemand die het ook kon. Zijn broer was toch anders.
RED PANDA ❄
(c) ELRIC |
| | | |
ℒ♡
71
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Light it up zo 6 maa 2016 - 20:00 | |
| |
| | | |
Melissa
91
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Light it up ma 7 maa 2016 - 21:24 | |
|
(De volgorde waar hij dingen in zegt klopte niet helemaal meer dus ik heb het even zo gedaan. Ik hoop dat het niet erg is)
Met een sierlijke sprong liet de jonge slanke kater zich naast de poes vallen. Hij draaide zich naar haar toe."Hey," zei hij met een vriendelijk stem terwijl er een glimlach rond zijn lippen verscheen. Echter verdween die door haar reactie, ze schrok. Haar vacht ging omhoog. Red merkte dat ze ging vallen. Snel deed hij nog een poging om haar vast te pakken. Hij sloeg zijn poot naar haar toe maar het was overduidelijk te laat. Met een geschrokken blik zag hij hoe zij viel."Oh nee!" Was zijn eerste reactie."Gaat het?" Vroeg hij onzeker, bezorgd en geschrokken. Meteen schaamde hij zich over hoe hij deze ontmoeting was begonnen. Hij had verwacht dat de poes hem wel in de gaten had, kennelijk niet dus."Ik, ik kom er aan!" Riep hij snel voordat hij naar beneden klom. Straks ging er weer iets mis. Sierlijk ging hij steeds verder naar beneden tot hij dicht bij genoeg was. Toen maakte hij een sprong zodat hij sneller naast de poes stond."Ik wist niet dat jij ook kon klimmen?" Vroeg hij toen hij haar aan keek, heel erg bang dat ze boos op hem was. Echter begon ze te glimlachen. De rood witte kater voelde zich meteen wat meer ontspannen."Ja, dat wist ik ook niet." mompelde ze. Waarschijnlijk schaamde ze zich hiervoor. Red kon dat begrijpen, vallen uit de boom was sowieso al niet fijn, al helemaal niet als iemand het zag."Kennelijk kan je het wel, anders zat je niet in die boom." Zei de rood witte kater wat voorzichtig, in hoop haar te laten merken dat ze zich helemaal niet hoefde te schamen. Het was al dapper van haar dat ze het probeerde. Een warme glimlach verscheen rond zijn lippen terwijl hij dit zei.
RED PANDA ❄
(c) ELRIC |
| | | |
ℒ♡
71
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Light it up di 8 maa 2016 - 10:31 | |
| |
| | | |
Melissa
91
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Light it up do 10 maa 2016 - 21:32 | |
|
Een wat onzekere blik stond in zijn ogen terwijl hij de poes voor hem aan keek. Hij schaamde zich voor zijn gedrag, voor hoe hij deze ontmoeting begon. Maar het was al te laat om het echt te herstellen."Kennelijk kan je het wel, anders zat je niet in die boom," besloot hij uiteindelijk maar te zeggen om haar wat op te vrolijken. Zijn stem klonk vriendelijk en warm en er verscheen een glimlach rond zijn lippen. Heel kort fronste de witte poes na zijn reactie, maar al snel reageerde ze terug."Nou, klimmen zou ik het nog net niet noemen. Het was eerder knuffelen," grapte ze. Red grinnikte kort."Maar daar gaat het klimmen toch om? Het is in ieder geval een heel goed begin." Zei hij terwijl de glimlach langzaam in een speelse grijns veranderde. De onzekerheid verdween ook langzaam."Maar de meeste katten die voor het eerst een poging doen tot klimmen komen niet zo hoog als jij." Vervolgde hij terwijl hij haar aan keek. Wat hij zei klopte ook redelijk, hij had in ieder geval weinig katten gezien die bij de eerste poging al zo ver kwamen. "Ik weet echt niet waarom we leren klimmen. Het is pittig ingewikkeld en nogal gevaarlijk." Zei ze terwijl ze nog steeds schaapachtig glimlachte. Kort keek ze of er niets gebroken was maar dat was niet het geval, gelukkig maar."Echt serieus, jij boft maar dat je kan klimmen. Het lijkt wel alsof alle katers hier de enige zijn die kunnen klimmen. Want Gingerpaw kan er ook wat van." De witte poes maakte een diepe zucht. Kennelijk baalde ze van het feit dat ze het niet kon."Gingerpaw is mijn broer, wij stammen af van Skyclan. Onze moeder was daar geboren, dus wij hebben wel een soort van voorsprong." Legde hij uit. Kort stond er een serieuze blik in zijn ogen. Deze keer noemde hij zijn familie niet om op te scheppen. Hij wilde haar juist helpen en opvrolijken. Het was vervelend om te zien dat andere katten over hun angst of over de dingen die ze niet konden baalde. Vooral als het niet nodig was, ze had niets om zich over te schamen."Echter betekend dat niet dat jij het niet kan leren. Ik weet zeker dat jij een geweldige klimster kan worden als je wat hulp krijgt." De glimlach kwam weer terug bij deze woorden. Hij hoopte dat de woorden hielpen en dat ze zich wat zekerder zou voelen, en stiekem hoopte hij ook dat hij haar les kon geven. Dat zou geweldig zijn, dan kon hij haar meteen beter leren kennen en zij zou over haar angsten heen komen.
RED PANDA ❄
(c) ELRIC |
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
