The wind is on te rise [Open]

Nu newleaf was aangebroken en alle sneeuw verdwenen was, had Lizardpaw besloten om even langs te gaan bij de nursery. Ze had de laatste tijd niet veel tijd gehad omdat ze alles op orde moest brengen nu zij de verantwoordelijkheid had over de Medicine den en alles wat daar bij hoorde. Toch had ze speciaal wat tijd vrij gemaakt om even langs de nursery te gaan om de kittens te komen controleren. Er waren vele zieken geweest, kittens met hoestjes en kleine kwalen. Het was aan Lizard om hen nog eens allemaal te controleren, zodat ze binnenkort terug met hun moeder de den uit konden. Voor sommige zou dit zelfs de eerste keer zijn. Lizard zette voorzichtig een stap in de den en liet haar blik vluchtig over de nesten gaan. De warmte die haar tegemoet kwam was al een goed teken. Even knikte de jonge poes naar een queen die haar begroette. "Ik kom eens zien hoe het hier met de kittens gaat. Geen problemen meer gehad?" mauwde ze over het algemeen, tegen niemand specifiek.

Open voor alle kittens, queens en andere clankatten.

Icekit lag in haar nestje in de nursey. Newleaf was aangebroken, de kou en sneeuw waren weg. Terwijl de kitten nog rustig lag, stapte een zwart witte apprentice de den in. Lizardpaw, de medicine cat apprentice. De kitten hief haar kopje op en ging zitten.
"Ik kom eens zien hoe het hier met de kittens gaat. Geen problemen meer gehad?" hoorde ze Lizardpaw mauwen.
Met haar blauwe oogjes keek ze naar de apprentice benieuwd wat deze ging doen. Ze had wel bewondering voor de Medicine Cat en zijn apprentice, met al die kruiden enzo ook.
Sommige kittens moesten vaak hoesten, waarschijnlijk zou dat één van de redenen zijn waarom Lizardpaw langskwam bedacht Icekit zich. Zij had eigenlijk nergens last van. Behalve dan dat ze nog erg klein was voor een kitten van 2 moons.
Nog steeds nieuwsgierig keek ze naar Lizardpaw.

Eén van de queens zei haar dat er al een paar dagen geen klachten meer waren. Soms waren er nog kittens die kort moesten hoesten, maar er waren geen hoestbuien meer zoals in de koudere tijden. Lizard besloot toch om even vluchtig langs te gaan bij de jongste kittens. Ze zag al snel een kleine grijze poes, Icekit. Ze was iets kleiner dan de meeste kittens van 2moons, maar Leaf-fall zorgde er nu eenmaal voor dat de kittens iets minder te eten kregen, net als hun moeders en de rest van de clan. De apprentice boog haar kopje naar voren en drukte haar neusje kort tegen de buik van de kitten ter begroeting, maar tegelijkertijd ook om te controleren of Icekit genoeg at. Ze was naar haar mening in orde, al had ze natuurlijk liever dat de kittens net iets voller waren. Al was het maar om zich te beschermen tegen de koude. "Alles goed met je Icekit?" vroeg ze uiteindelijk maar met een geruststellende glimlach. Even ging haar blik naar een queen die iets verder zat en haar staart over haar kittens legde om deze warm te houden. "Heb je het 's nachts niet te koud?"

Tag: Icekit + open