Whataya want from me

Onderwerp: Whataya want from me ma 11 apr 2016 - 22:02

Chagrijnig keek ze toe hoe Silverstar de Leaders den in ging. Hij had tegen haar gezegd dat ze naar hem toe moest komen om met hem te praten over het voorval tijdens de ceremonie. Weinig katten hadden op haar gereageerd, op een paar bestraffende en geschokte blikken na. En haar mentor. Ze zwaaide met haar licht opgezette staart en liep vervolgens met een boze blik in haar ogen naar de Leaders den. De laatste keer dat ze er geweest was, was Claw nog aan de macht geweest. Hij was een ware leider geweest, niet die zoetsappige Silverstar. Dankzij Silverstar waren haar clan genoten verjaagd. Ja, deze katten waren ook haar clangenoten, maar na het gevecht voelde dat iet meer zo. Zonder ook maar iets te zeggen stapte ze de Leaders den binnen. "Wat wil je, nep leader?" Vroeg ze boos, de zilveren kater aankijkend. Het was overduidelijk hoe erg het jonge poesje gebrainwashed was. Vier moons geleden was ze nog een jonge speelse kitten van Brightspots geweest. De poes die geëxecuteerd was door Claw.

OOC: Silverstar

Onderwerp: Re: Whataya want from me di 12 apr 2016 - 12:55

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Rustig liep Silverstar zijn leaders den in, terwijl hij wachtte op de jonge apprentice wiens nieuwe naam hij net tijdens de ceremonie had gegeven. Ze had een brutale opmerking naar zijn hoofd gegooid en in plaats van haar publiekelijk op haar plek te wijzen, had hij besloten dat het waarschijnlijk beter was als hij haar even één op één sprak. Het kwam voor hem niet als een verrassing aan dat sommigen moesten wennen aan het feit dat hij weer op de hoge rots stond. Met name voor de kittens, die in hun korte leven niet beter wisten dan dat Claw hun leider was, ondanks zijn brute en sadistische manier van leidinggeven. Hij kon dat ze niet kwalijk nemen. De zilvere kater draaide zich om en nam plaats op de grond. Het nest dat Claw had gebruikt was na de eerste dag al meteen uit de den verwijderd, maar het rook nog steeds vreemd, alsof het nog niet zijn eigen was. Niet dat Silverstar voor die tijd al veel gebruik maakte van de den. Hij gaf de voorkeur veel liever aan zijn slaapplek in de boom, waar geen muren waren die hem verstikte, en van waaruit hij ten alle tijden een blik kon werpen op de sterrenhemel boven hem. Na manen ondergronds vast te hebben gezeten, was die voorkeur alleen nog maar groter geworden. De oren op zijn kop maakte een draaiende beweging toen hij de apprentice naar binnen hoorde lopen. Whifflepaw wierp hem een boze blik en vroeg toen wat hij wilde. Nep leader, noemde ze hem. Silverstar hield zijn uitdrukking onleesbaar. "Gewoon Silverstar is voldoende," sprak hij kalm, terwijl hij even met zijn staart over de grond veegde. Hij ging haar niet dwingen om hem te erkennen als leader, dat had tijd nodig. "Ik heb je hier geroepen omdat ik graag even met je wil praten. Je lijkt niet tevreden met je nieuwe rang?"

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: Whataya want from me wo 13 apr 2016 - 8:24

De flame point apprentice probeerde van Silverstar's gezicht af te lezen of haar woorden hem ook raakte, of dat haar woorden überhaupt iets van effect hadden. Maar dit kon Whifflepaw niet zien. Ze perste haar lippen op elkaar toen de zilveren kater reageerde. "Gewoon Silverstar is voldoende," klonk de kalme stem van de leader. "Ik heb je hier geroepen omdat ik graag even met je wil praten. Je lijkt niet tevreden met je nieuwe rang?" Vroeg Silverstar aan haar. Whifflepaw hield haar norse uitdrukking vast en keek recht in de ogen van Silverstar, vertikkend om ook maar iets van sympathie of medeleven te tonen of te voelen. Al was bepalen wat je voelde toch lastig. Whifflepaw was nog niet in en in slecht, dat was ze nooit geweest. Ze was gewoon zo gemanipuleerd dat hoe ze dacht niet meer van zichzelf was. Daarbij was Whifflepaw gewoon een getraumatiseerd poesje wie haar moeder op jonge leeftijd verloren was. "Ik had deze rang liever ontvangen van Claw én nadat hij verjaagd is door jou is dat wel het minste wat je hebt kunnen doen. Nu heb ik tenminste iets van vrijheid!" Beet ze hem toe.

Onderwerp: Re: Whataya want from me wo 13 apr 2016 - 21:48

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Ze keek hem met een norse blik aan en Silverstar staarde gewoon rustig terug. Haar grote blauwe oogjes stonden fel, vol levenslust. Al kon hij ook een schemering van verwarring ontdekken. Ze was nog jong, had al teveel meegemaakt, en was onzeker welk pad ze moest bewandelen. En Claw had die jonge geest beïnvloedt met zijn slechte ideeën. Silverstar liet zijn adem los in een zucht, zo zacht dat het bijna niet hoorbaar was. "Als kitten wordt je in het kamp gehouden voor je eigen veiligheid, niemand houdt je hier gevangen Whifflepaw," sprak hij kalmpjes. "Je bent apprentice geworden omdat je daar nu oud genoeg voor bent, klaar om de weg van de warrior code te volgen. Claw hielt zich niet aan deze weg. Hij was geen kat van de clans en had zijn leiderspositie gekregen via brute kracht. Dat is niet hoe het hoort." Hij viel stil en wachtte zwijgend af of het tot Whifflepaw zou bezinken. Zo niet dan moest hij misschien andere maatregelen gaan nemen.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: Whataya want from me za 23 apr 2016 - 0:57

"Als kitten wordt je in het kamp gehouden voor je eigen veiligheid, niemand houdt je hier gevangen Whifflepaw," sprak Silverstar kalm, wat de flame-point kitten enorm irriteerde. Vervolgens begon Silverstar een heel verhaal met uitleg over haar apprenticeschap uit te leggen. Geërgerd draaide ze haar oor opzij. Ook legde hij uit dat ze de weg van de warrior code zou leren en dat Claw zich hier niet aan hielt. "Dat Claw zo leider is geworden laat alleen maar zien dat hij sterk was en een leider behoort sterk te wezen," bromde ze. "Daarbij vind ik die warrior code maar bullcrap," vervolgde ze. "Verder nog wat nuttigs te vertellen of verdoe ik mijn tijd hier?" Vervolgde ze met een geïrriteerde zwaai van haar staart en een blik op Silverstar gericht. Ze vond hem maar zwak en irritant. Ze wou Claw terug in het kamp.

Onderwerp: Re: Whataya want from me zo 8 mei 2016 - 21:17

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Silverstar zuchtte zacht toen hij Whifflepaw hoorde brommen. Het deed hem pijn te zien hoe veel Claw haar had gemanipuleerd. Er was nog hoop dat dit kon veranderen, ze was nog jong, maar momenteel leek niets wat hij zei goed te zijn. "Sterk zijn is niet alles, Whiffle, er komt zoveel meer bij kijken." Hij kwam omhoog, waardoor zijn lijf weer boven haar uit torende en hij zijn blik naar beneden moest laten afdwalen. Hij wenkte richting de uitgang van de den. "Kom, ik zal je wat laten zien," sprak hij toen. Als het niet met woorden ging lukken moest hij het misschien maar tonen. Bovendien hadden ze wel weer lang genoeg in dit bedompte hol gezeten.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: Whataya want from me do 12 mei 2016 - 23:14

Opnieuw reageerde Silverstar, maar Whifflepaw negeerde het. Ze wou nú gewoon weg. Ze wou alleen gelaten worden en lekker in gedachten wegkwijnen. "Kom, ik zal je wat laten zien," sprak Silverstar op dat moment. Nu keek Whifflepaw wel op, maar met een vernauwde, achterdochtige blik. "Prima, laat maar zien," siste ze. Nu er bijkwam dat hij iets wou laten zien werd ze wel wat nieuwsgieriger. Maar of het helpen ging? Wie weet.

Onderwerp: Re: Whataya want from me za 14 mei 2016 - 13:52

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Rustig stapte Silverstar zijn den uit. Buiten werd hij begroet door een zachte lentebries, die hij veel te lang gemist had in zijn tijd van opsluiting. Hij ging genietend zitten en wachtte tot Whifflepaw zich aan zijn zijde had gevoegd. De blije commotie van net over de ceremonie was alweer wat gezakt en zijn blik viel op de katten die weer rustig waren begonnen aan hun taken. Hij zwiepte even kalm met zijn staart en richtte zich toen weer tot de jonge kattin naast hem. "Vertel me eens Whiffle, wat zie je als je om je heen kijkt?" vroeg hij haar toen, waarna hij haar even de tijd gaf om de omgeving in zich op te nemen. Hij wilde dat ze even goed om zich heen kijk, en was benieuwd wat ze hem over het kamp kon vertellen.

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: Whataya want from me za 14 mei 2016 - 14:14

Whifflepaw volgde Silverstar de den uit en ging met een halve meten afstand er tussen, naast hem zitten. Haar staart om zich heen geslagen wat haar een gesloten houding aan liet nemen. Ze luisterde met tegenzin naar de vraag van Silverstar. Was dit het? Was dit was die zilveren kater haar wou laten zien? "Ik zie een stel mousebrains die hun eigen clangenoten hebben verjaagd," gromde ze. "Een stel zombies die zich niet eens bewust zijn van wat ze hebben aangericht. Nu wordt de clan juist weer zwakker!" Ze deed geen moeite om zichzelf gedeisd te houden, waardoor verschillende katten opkeken van hun taken. Sommigen rolde met hun ogen en keken weg. Andere slaakte een zucht en schudde met hun kop en weer anderen bleven toekijken alsof het de meest interessante live-show ooit was.

Onderwerp: Re: Whataya want from me vr 20 mei 2016 - 18:01

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Silverstar vetrok geen spier toen Whiffle sprak, niet onder de indruk van haar beledigingen. Hij wachtte tot ze was uitgesproken en maakte toen een knikje richting de elders den, zodat ze zijn blik zou volgen. "Een clan is niet zwak als niet iedereen met brute kracht handelt. Zijn de elders zwak omdat ze niet langer hun eigen prooi kunnen vangen, na jarenlang de clan hub dienst te hebben gegeven?" Zijn kop gleed toen richting de medicine den. "Is je zus, Mistpaw, zwak omdat ze ervoor koos haar taak als medicine cat uit te blijven voeren, zelfs wanneer Claw haar dit verbood?" De katin had er zelfs onterecht voor moeten boeten. Zijn ogen gleden weer naar Whiffle, om te zien of het bij haar aankwam. ".. Was je moeder zwak omdat ze door haar verwonding niet meer kon vechten, en in plaats daarvan haar leven toewijdde aan de zorg voor de kittens?"

STORY BEHIND

Onderwerp: Re: Whataya want from me zo 22 mei 2016 - 1:39

Ze probeerde zich af te sluiten van Silverstar's woorden. Het werd haar teveel. Toen hij over Mistpaw begon werd het haar echt teveel en kreeg ze een stekende pijn in haar kop. Als ze aan Silverstar ging toegeven zou er zo veel pijn en verdriet los komen. En dat wou ze niet. Daar zal ze zich nooit voor open stellen. En om zich van dat te beschermen moest ze zich vast houden aan Bloodclan. Toen hij over zijn moeder begon opende ze haar ogen en keek ze hem recht aan. Pure woede en zelfs verdriet zichtbaar in haar ogen. "Mijn moeder was een leugenaar!" Schreeuwde ze recht in zijn gezicht, waarna ze op stond en opvallend het kamp uit rende. Dit werd haar teveel. Ze moest weg, ze moest rennen. Zicht beschermen tegen haar angsten.

She's out of the topic