The Golden Hour...

Het was al vrij laat, maar Rushingpaw had nog geen zin om haar nest in te kruipen. De nacht was veel te mooi, daar deed je je ogen niet voor dicht! Wel zou het waarschijnlijk nog even duren tot het nacht was, al stond de zon al laag aan de hemel. Rushingpaw zuchtte kort voordat ze richting de apprentice den ging. Natuurlijk keek ze snel het kamp rond om te zien of iets anders haar niet kon bezig houden wat ervoor zorgde dat ze nog even niet naar haar nest moest. Ze keek rond en zag een zwarte kater liggen, genietend van de zon zo te zien. Ja, ze kreeg enorm de neiging om zijn rust te verstoren. Stiekem sloop ze op hem af tot ze dichtbij genoeg was. Eenmaal dicht bij de kater pakte ze haar kans voor hij haar door zou hebben en ze sprong er bovenop. Ze liet kort een grom klinken terwijl ze hem probeerde te verrassen met haar verrassingsaanval.

De poes sprong bovenop Owlpaw om het eens flink te laten schrikken. Ze belandde naast hem op de grond en keek met een grijns en glinsterende ogen naar de kater voor haar. Blijkbaar was hij flink geschrokken aan het blazen te horen. Verwilderd keek hij om zich heen om te zien wie hem zo gestoord had en zag toen Rushingpaw zitten. De grijns speelde nog rond haar lippen terwijl ze opstond en het zand even uit haar vacht schudde. Owlpaw keek haar nog licht hijgend aan terwijl hij toegaf dat ze hem liet schrikken. Haar grijns werd als het ware nog groter bij die woorden. 'Dat was ook de bedoeling!' mauwde ze blij. Ze vond het geweldig om de gezichten te zien van andere katten als ze ze liet schrikken. Alleen was het niet zo leuk als ze vervolgens boos werden, iets wat ze nooit snapte. Gelukkig leek Owlpaw niet boos, maar hij keek nou ook niet heel erg blij. Ach, het zal wel. Rushingpaw keek de kater voor haar een paar secondes aan voor ze naar voren stoof en hem met haar poot aantikte. 'Tikkie, jij bent 'm!' riep ze uit voor ze ervandoor rende. Ze wilde nog niet gaan slapen, spelen was veel leuker!

Rushing rende vrolijk weg nadat ze Owlpaw had aangetikt en bleef kort stil staan om achterom te kijken. Ze zag de kater even verbaasd kijken van de plotse reactie. Ze besefte zich dat hij misschien wel helemaal niet mee wilde doen aan het spelletje. Tenslotte was het al avond en bijna het hele kamp was stil op een paar katten na. Maar eigenlijk wilde ze nog niet slapen. Ze moest eerst haar energie kwijt want anders lag ze de hele tijd maar te stuiteren in haar nest. En als ze eenmaal vermoeid was dan sliep ze ook nog eens beter. Afwachtend keek ze de zwarte kater een stuk verderop aan toen hij plots begon te rennen richting haar. Vlug rende ze weer weg. 'Pak me dan, als je kan!' riep ze plagend achterom terwijl ze verder rende.

OOC:Hmm, Rushing is meer een kitten dan een apprentice xD

Rushing keek grijnzend op naar Owlpaw terwijl ze uit de bosjes liep en even rustig ging zitten. Ik denk dat ik hem nu ben of niet?' grijnsde ze terwijl ze de kater voor haar aankeek. Owlpaw knikte even voor hij antwoordde. En ineens schoot hij er plots vandoor. Rushingpaw had het niet zien aankomen. In het begin leek het juist of hij niet meer van plan was het spelletje mee te spelen. Rushing bleef eerst kort verbaasd achter waarna er vervolgens al snel een grijns op haar gezicht kroop en ze Owlpaw achterna ging. Terwijl ze achter de kater rende merkte ze dat de vermoeidheid op kwam dagen. Haar poten begonnen een beetje zwaar te worden om op te tillen en haar snelheid verslapte langzamerhand. Even bleef ze stil staan en geeuwde kort. Waarschijnlijk was het echt tijd om te gaan slapen. Ze keek naar de lucht, welke inmiddels helemaal donker was op de vele oplichtende puntjes na. Ze keek Owlpaw even aan. 'Misschien is het tijd om toch echt te gaan slapen.' stelde ze voor.

De poes gaapte kort terwijl ze maar voor stelde om te gaan slapen. Ze begon nu toch wel moe te worden en het was een teken om te gaan slapen. Het betekende dat ze geen energie meer had om nog druk te gaan spelen. Al zou dat morgen als ze wakker werd waarschijnlijk wel weer anders zijn. Dan was ze gewoon weer een bom energie. 'Is goed,' had Owlpaw met een klein glimlachje geantwoord en Rushingpaw maakte aanstalten om naar de Apprentice Den te lopen. 'Slaap lekker!' mauwde ze nog naar Owlpaw voordat ze de Den inliep en haar nestje opzocht. Ze zorgde er nog even voor dat het mos goed lag voordat ze ging liggen en met een tevreden glimlach in slaap viel.

Rushingpaw ligt nu in dromenland x3