If you're ready come and get it

Hier was ze al een hele tijd niet geweest. Deze bepaalde grens had ze een tijdje terug overschreden, en ze was van plan om het weer te doen. Ze had even... Afleiding nodig van de dood van haar tante. Het deed haar koken van woedde iedere keer als ze eraan dacht. Het zou fijn zijn als ze even haar gedachtes ergens anders op kon zetten. En ook al had ze haarzelf eigenlijk voorgenomen om het bij katten van haar eigen clan te laten, ze zat hier toch. Ze had Hazel zijn geur geroken en het was de perfecte kans om eventjes aan iets anders te denken dan de dood van Gemstone. Ze snuffelde rond, om er zeker van te zijn dat er geen andere katten waren, en riep toen zijn naam. "Hazelpaw!" weerklonk het, ook al heette hij waarschijnlijk helemaal geen Hazelpaw meer. Als hij nog steeds apprentice was had ze met hem te doen, hoor.
- Hazelpaw, joinen mag alleen met toestemming

Hazelnut had na lange tijd besloten om nog eens verder te gaan dan hij altijd deedt. Hij had de tunnel genomen onder het Thunderpath en was langs de rivier verder gelopen, met de bedoeling om naar vierboom te gaan. Hij geraakte daar echter niet, want hij hoorde een vage stem zijn naam roepen. De wind woei de andere kant op, waardoor hij zelf niet direct wist wie het was. Maar veel keuze had hij ook niet. Hij was vlak bij de Riverclan border, waar hij eerder geprobeerd had om te zwemmen -zonder succes-, en hij kende maar één kat bij naam. Hij was er van overtuigd dat het Severlight was. Hij draaide zich dan ook, zonder er verder bij na te denken, om richting Riverclan territory. "Hazelnut," was het eerste wat hij zei als aankondiging dat hij hier was, zijn kopje fier in de lucht. Jaja, hij was warrior en had zijn nieuwe naam nu. Hij knikte kort naar de poes en trok even met zijn oor. Een déjà-vu verscheen in een korte flits voor zijn ogen. De vorige keer dat hij haar ontmoet had, had Innerstar hem doorgehad. Hij moest er aan denken dat hij straks, grondiger dan de vorige keer, zijn vacht proper likte en desnoods door één of ander sterk kruid ging rollen.

En ja hoor, de kater kwam haar kant oplopen. Een lichte grijns kwam op haar gezicht bij de aankondiging van zijn naam. "Ik had niets anders verwacht," miauwde ze licht plagend en stak haar tong uit. "Als je nu nog steeds apprentice was zou er toch iets goed mis zijn met die leidster van je." grijnsde ze vrolijk. De vorige keer was het andersom geweest, had zij haar warriornaam gekregen en had zij hem verbeterd toen hij haar naam zei. "Dus, hoe gaat 't ermee?" vroeg ze, haar gedachtes dwaalden kort weer terug naar haar tante maar ze probeerde zich te focussen op Hazelnut.

Hij haalde zijn lip op in een kleine grijns bij haar eerste opmerkingen. De kater zette zich neer en sloeg zijn poot over zijn poten. Het vage geluid van de waterval in de verte was te horen. De vorige keer had hij het ook gehoord, maar hij kon geen beeld plakken op die waterval. Zo ver was hij namelijk nog nooit geweest. Even draaide hij zijn kopje naar achteren, om er zeker van te zijn dat niemand hem gevolgd was. "Dus, hoe gaat 't ermee?" Hazels kopje draaide zich al snel terug naar Severlight. "Sinds de gathering houdt Innerstar de touwtjes strak," mauwde hij als antwoord op haar vraag. "Ik ben constant bezig en heb zelf amper tijd om er eens alleen op uit te trekken." vervolgde hij zijn antwoord. Behalve nu natuurlijk. Op dit moment was hij eigenlijk op 'jacht'. Dat was het enige excuus om er alleen op uit te trekken. Niet dat hij graag ging jagen, maar dat moest hij nu eenmaal doen om eens alleen te zijn en om natuurlijk prooi binnen te krijgen voor de clan.

Ze zag hoe de ander achter zich keek, om te kijken of hij niet gevolgd werd, en kort trok ze met haar oortje. Het was inderdaad belangrijk om goed op je hoedde te zijn op het moment, en niet voor Clangenoten. Oké, niet aan denken... Het was makkelijker gezegd dan gedaan. Om haar aandacht ergens anders op te vestigen, vroeg ze hem hoe het met hem ging. "Sinds de gathering houdt Innerstar de touwtjes strak," vertelde hij en ze knikte met een frons. Misschien was het dan toch ook wel oppassen voor je Clangenoten. "Ik ben constant bezig en heb zelf amper tijd om er eens alleen op uit te trekken." ging hij verder en Sever grijnsde. "Hmm, zo weinig vrije tijd, dat je nu bij de border staat." grapte ze kort en drukte haar vacht kort tegen de zijne aan. "Hier is het ook alles behalve goed." vervolgde ze toen iets serieuzer. Ze wist niet goed of ze deze informatie wel kon doorspelen, maar op zich boeide het haar niet zoveel. Ze had wel behoefte aan een vriend die haar kon steunen op het moment, en echt aan de warrior code had ze zich nooit gehouden. Een regeltje ombuigen naar haar wil was gewoon haar dagelijkse bezigheid, whatever. "Er zitten twolegs bij de rivier en ze stelen onze vissen. We hebben echt verdomd weinig voedsel op het moment." miauwde ze met haar oren naar achteren. "Ze hebben m'n tante vermoord," vervolgde ze toen en ze beet kort op haar lip. "Maar goed, we zijn hier nu niet om verdrietige verhalen uit te wisselen. Vertel eens iets leuks," ze forceerde een glimlachje op haar gezicht, maar als ze iets leuks zouden doen, zou die vanzelf echt worden. Ze raakte best snel afgeleid van dingen.