What to do.

Gravelsmoke liep sloffend door het kamp na haar jacht. De poes was een paar manen geleden een warrior geworden, maar had nooit veel opgetrokken met andere clanleden. Dit zorgde ervoor dat, terwijl andere krijgers met elkaar aan het praten waren, Gravelsmoke vaak alleen in een hoekje lag. Naast het jagen en vechten voor de clan, deed ze weinig. Warrior zijn leek zo'n geweldige taak, en toch miste Gravelsmoke de tijd dat ze nog een kitten was. Toen durfde ze iedereen uit te dagen en aan te spreken, in hoeveel problemen het haar ook bracht. Dat veranderde al snel toen ze een leerling was. Ze was ijverig, leergierig, en zeker geen slechte leerling. Maar toch begon ze het gevoel vaan eenzaamheid, onzekerheid en verlegenheid te kennen. Ze durfde niet zomaar naar andere katten te stappen. Ze was bang dat ze wat verkeerds zei, iemand kwetste en dit pas achteraf zou merken als het te laat was. Of dat andere katten haar om andere redenen niet zouden mogen. Dit was niet veranderd toen Gravelsmoke haar Warriornaam kreeg, maar dat betekende niet dat ze geen vrienden wilde maken. Ze had zich dan ook vele malen voorgenomen om dit te veranderen. Maar steeds als ze naar een kat toe liep klapte ze dicht, zei ze iets verkeerds of kwetste ze de kat. Ze wist niet meer wat ze met zichzelf aanmoest. Zuchtend liep ze naar de prooihoop om daar een kleine vogel uit te halen. Ze had al gejaagd uit de clan en de prooihoop was groot, dus ze nam aan dat een klein vogeltje niets zou uitmaken.

(open voor iedereen)

Battlekit had een warrior iets uit de prooistapel zien halen. Hij wist dat het Gravelsmoke moest zijn. Uit nieuwsgierigheid stapte hij op de poes af. "Waarom zit jij hier zo alleen?" Kwam er met een soort piepend stemmetje uit. Hij was altijd een beetje een plagerige kit. Maar hij wist ook wel dat het nu niet zo'n goed moment was om zo te doen. Hij had Gravelsmoke al eens vaker gezien en wist dat ze niet met veel katten optrok. Dus wou hij een beetje de schattige kit uit hangen.

Gravelsmoke hoorde plots een stem en keek op. Een kitten was naar haar toegestapt. Nieuwschierig keek ze hem aan. Ze herkende hem als Battlekit, een van de 'oudere' kittens. "Waarom zit jij hier zo alleen?" Het deed haar weer denken aan toen zij kit was en altijd gewoon naar elke Warrior en Elder toeliep, altijd in voor wat gezelligheid en leuke verhalen ven gevechten. Even denkt ze nog na over wat ze zal antwoorden. Ze had weinig zin de zielige poes uit te hangen en helemaal niet bij een kitten, maar ze was nooit een goede leugenaar geweest. "Oh gewoon. Wat rust doet een kat geen kwaad zei ze uiteindelijk. "En jij? Hoor jij niet te spelen met je leeftijdsgenoten? vervolgt ze nieuwschierig, afvragend waarom de kitten juist naar haar was toegegaan.

De kit grijnsde even snel. "Neh, meestal zijn het toch saaie dingen die we dan doen. Ik dacht laat ik eens naar een warrior toe gaan." Hij ging nu iets dichterbij zitten. "En jij? Waarom ben jij niet met andere katten hier?" Hij was waarschijnlijk ook nog te jong om te begrijpen waarom sommige katten niet zoveel met andere optrekken. Hijzelf zou niet zonder gezelschap kunnen.

Neh, meestal zijn het toch saaie dingen die we dan doen. Ik dacht laat ik eens naar een warrior toe gaan." De opmerking deed Gravelsmoke lachen. Saai, wacht maar tot de kitten apprentice zou worden en de hollen van de Elders mocht schoonmaken.De kitten kwam dichterbij de poes zitten, en ze besloot er ook bij te gaan zitten, gezien dat comfortabeler praatte dan als ze stond. "En jij? Waarom ben jij niet met andere katten hier?" Ze antwoord: "Zoals ik al zei, wat rust doet geen kwaad. En meestal heb ik geen idee wat ik moet zeggen.

Battle knikte. Hij had die vraag eigenlijk ook geen twee keer moeten stellen. "Is het leven van een warrior eigenlijk druk? Of stel ik nu een domme vraag?" Begon hij een beetje nieuwsgierig om het gesprek door te laten lopen. Hij had zijn schattige groene oogjes een beetje overdreven opgezet. Dat werkte meestal altijd. "Zijn de trainingen makkelijk?" Waarschijnlijk was dit weer zo'n domme vraag waarbij je het antwoord al meteen wist, maar hij was toch heel nieuwsgierig naar hoe het allemaal gaat aangezien hij over een maandje al apprentice zou worden.

"Is het leven van een warrior eigenlijk druk? Of stel ik nu een domme vraag?" Gravelsmoke antwoord de kitten. "Onthoud goed dat er géén domme vragen zijn, alleen domme antwoorden. En het leven van een warrior is.. het verschilt. Het is een belangrijke taak. Je jaagt voor de clan, en vecht voor de clan. Je loopt patrouilles en soms moet je ook je leerling trainen. Maar het bestaat niet alleen uit bezig zijn. Soms heb je tijd om met katten te praten of gewoon te rusten." Ze keek naar de kitten. Hij had grote onschuldige ogen. Het deed haar verlangen naar een eigen nestje. Misschien ooit, als ze haar ware vond en er klaar voor was. "Zijn de trainingen makkelijk?" De poes dacht diep na, proberende haar tijd als leerling goed op te halen. "De trainingen zijn vooral leuk. Je leert nieuwe vaardigheden en zult geduld moeten hebben, dat is lastig. Maar het is leuk als het lukt en ik herinner me veel plezier te hebben in mijn tijd als apprentice. Je zult het zelf vast ook leuk vinden, als je gewend bent aan je leerlingtaken.

De kit luisterde aandachtig naar wat ze zei. "Oke, het klinkt best leuk om apprentice te zijn." Hij reageerde een beetje sarcastisch. "Ben je niet bang dat je op een dag ooit tegenover een andere clan staat en dan je clan moet verdedigen." Weer keek hij onschuldig. "Ik heb weleens wat verhalen gehoord van elders. Dat klinkt allemaal best spannend maar ook eng." Even moest hij weer terug denken aan al die verhalen. Hij vond het altijd geweldig om te horen hoe dat de elders gevochten hadden voor hun eigen clan. Dat wilde hij later natuurlijk ook wel doen.

Gravelsmoke genoot van de nieuwsgierigheid van de kitten en zwiepte geamuseerd met haar staart. "Oke, het klinkt best leuk om apprentice te zijn." "Het is ook best leuk." "Ben je niet bang dat je op een dag ooit tegenover een andere clan staat en dan je clan moet verdedigen." De poes negeerde het tikje van sarcasme. "Waarom zou ik? Ik ben loyaal aan de Thunderclan, al trek ik wat minder met mijn mede-kat op. Ze loog niet. Ookal sprak ze amper met de andere Warriors, in een gevecht vocht ze samen met hun mee. Daar stond haar teruggetrokkenheid los van. Haar trouw lag immers bij de Thunderclan, en niet bij andere katten. "Ik heb weleens wat verhalen gehoord van elders. Dat klinkt allemaal best spannend maar ook eng." Gravelsmoke knikt. "Ja, soms is het ook wel eng. Zeker als je weet dat je tegenstander sterker is. Maar ik weet dat de Starclan meevecht met ons, en dat als ik sterf, ik ga als een dappere Warrior. En dan zal ik gaan jagen met de Starclan. En als ik het overleef, zal ik nog een tijdje vanaf de grond mijn clan verdedigen."

De kit luisterde even met grote ogen. Het klonk allemaal best wel dapper zo. Maar hij wilde later ook zo goed gaan vechten natuurlijk. "Over een klein maandje word ik apprentice. Ik wil dan ook goed trainen om later ook te kunnen vechten!" Antwoordde hij enthousiast. "Maar wat ik ook belangrijk vind is dat je met andere katten optrekt. Eigenlijk zou jij ook gewoon iets moeten doen een keer met iemand anders. Dat kan heel leuk zijn hoor." Even liet hij een glimlach zien. "Want, wat nou als je ooit in een gevecht komt en niemand komt om je te helpen, omdat je niet echt iemand kent in jouw clan?"

Over een klein maandje word ik apprentice. Ik wil dan ook goed trainen om later ook te kunnen vechten!" zei Battlekit enthausiast. Gravelsmoke knikte. "Dat is al snel. Met een beetje geluk heb je een prima mentor. Plots begon de kitten over iets anders te praten, dan over het zijn van een warrior. "Maar wat ik ook belangrijk vind is dat je met andere katten optrekt. Eigenlijk zou jij ook gewoon iets moeten doen een keer met iemand anders. Dat kan heel leuk zijn hoor. Want, wat nou als je ooit in een gevecht komt en niemand komt om je te helpen, omdat je niet echt iemand kent in jouw clan?" De poes zucht even voor ze antwoord geeft, maar moet stiekem wel lachen om de laatste opmerking. Ik doe soms wel dingen met andere katten, maar er zullen altijd katten zijn waar je minder mee om zal gaan.. En de katten kennen mij wel, we zijn een clan. Al ga je niet met elkaar om, je kent elkaar. En vroeger als kit en als apprentice ging ik ook veel om met andere katten. Alleen heb je minder tijd om te spelen. Maar dat merk je wel als je apprentice wordt.