We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: You again?! zo 22 mei 2016 - 3:00
What do we say to the god of death? Not today.
Firedance was op jacht geweest toen ze een bekende geur opving. Het was een verse geur en dus kon ze het niet negeren. Eens zou de laatste keer zijn dat die vlooienpels zich bij ThunderClan territorium durfde te vertonen. De afgelopen keer was Zealspark tussen beide gekomen en daarom was hun gevecht gestaakt geweest. Niet dat het er erg goed voor haar had uitgezien, maar ze wist zeker dat ze het van de rogue kon winnen. Na BloodClan duldde ze absoluut geen vreemdelingen meer bij hen in de buurt, zeker niet als het erop leek dat ze moeilijkheden zouden veroorzaken. Daar leek het in dit geval dus wel op. De rode kattin volgde de geur van de kater richting de border vlakbij twolegplace. Ze deed haar best om zo stil mogelijk te lopen, zodat ze haar positie niet verraadde aan wie ze eventueel tegen zou komen. Het liefst joeg ze hem gewoon weg zonder dat hij zijn bek open trok om haar weer wat dingen te vertellen.
Twee gouden ogen gluurden gefocust door het struikgewas. Verderop was een duif op de bosgrond geland, rustig scharrelend tussen de takjes en neergevallen bladeren. Bracken likte even onhoorbaar zijn bek af, zijn maag al knorrend bij het idee aan een dikke vette vogel tussen zijn kaken. Hij opende zijn bek lichtjes om de geur van de duif nog beter op te kunnen vangen. Als hij die te pakken kreeg, had hij voor minstens twee dagen genoeg. Voorzichtig sloop hij naar voren, zijn passen beheerst en kalm. De bruin-zwarte aftekening op zijn pels zorgde ervoor dat hij bijna perfect in de omgeving opging. De duif had totaal geen vermoeden van de jager, zelfs niet toen hij nog maar een paar hartslagen van hem was verwijderd. Bracken zocht graag de grenzen op, maar dit ging een makkie worden. Hij zakte door zijn achterpoten, klaar om te springen, tot de duif ineens met een ruk opkeek. Hij sprong toch. Het beest vloog weg, en ontsnapte ternauwerdood aan zijn uitgeslagen klauwen. Met een gefrustreerde uitdrukking landde Bracken weer op zijn poten, en keek hij om zich heen om te zien wat de duif zo had doen schrikken. Hij had niks gehoord, misschien was het de wind geweest. Die beesten vlogen op bij het geringste geluid. Hij schudde zijn kop om de ergernis van zich af te halen en draaide zich om om terug te lopen. Hij hield weer halt toen hij ineens oog in oog stond met een bekende verschijning.
De kater staarde in haar blauwgroene kijkers en zette meteen een glimlach op. "Milady," groette hij plechtig. Het deed hem deugd dat ze zijn spoor gevolgd was. Hij wist wel dat ze de verleiding niet kon weerstaan. "Zijn we gekomen voor een rematch?" raadde hij met een grijnsje. Zijn poten hadden zich nog niet eens over haar kostbare grens gezet, nounou. Hij was benieuwd of ze hem nu alsnog zou aanvliegen, want hij kon in de blik in haar ogen zien dat dat precies de reden was waarvoor ze hem had opgezocht. Wat liet hij toch altijd een goede indruk achter bij de vrouwtjes. Ze wilden hem altijd verslinden, zowel in goede als kwade zin. Niet dat je hem hoorde klagen.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! za 28 mei 2016 - 20:45
What do we say to the god of death? Not today.
Hij was aan het loeren naar een dikke duif die zich op de bosgrond bevond. Mooi niet dat ze hem daarmee weg zou laten komen. Hij had haar al eens beroof van een eekhoorn. Ze gunde hem niets meer dan het kraaienvoer dat Twolegs soms achterlieten. Tot haar genoegen kreeg de duif haar door en wist hij hem niet op het laatste moment nog te vangen. Firedance kwam overeind uit het struikgewas en ontmoette zijn blik toen hij zich omdraaide. Haar uitdrukking stond op 'not impressed' ook al begon hij weer met mooie titels in zijn zogenaamde beleefdheid. Ze wist dat het maar een toneelstukje was, daar bleek hij erg van te houden. "Dat vorige gevecht was niet eens beëindigt. Je weet niet hoe het was afgelopen als Zealspark niet aan was komen lopen," beet ze hem toe toen hij haar vroeg of ze was gekomen voor een rematch. Hij had een houding alsof hij al tig keer van haar gewonnen had, terwijl ze in feite maar één keer een eekhoorn aan hem kwijt was geweest en die had hij niet eens kunnen opeten. Er was helemaal geen geldige reden om zo uit de hoogte te doen.
Ze beet hem toe dat hun vorige gevecht niet eens fatsoenlijk beëindigd was. Daar kon hij haar geen volledig ongelijk in geven. Hij had graag nog even langer rondgehangen, maar de interruptie had er wel veel voor gezorgd dat ze hem nog een keer was komen opzoeken. Mevrouw was duidelijk nog niet uitgevochten. Bracken lachtte. "Vanuit mijn positie leek dat anders, of had je liever gehad dat ik je keel had doorgebeten?" vroeg hij op sarcastische toon. Als hij dat had gewild had hij dat makkelijk gekund. Hij was dan misschien een rogue, en doden was hem niet vreemd, maar dat betekende niet dat hij in elk gevecht meteen zijn tanden in andermans keel zette. Daar was niks manhaftigs aan, al helemaal niet bij een dame. Hij had bovenop gezeten. Victorie genoeg. Bracken richtte zich wat op en trok een charmante grijns over zijn gelaat. "Maar je hebt gelijk, dit keer is je vriendje er niet om je te komen redden. Dus.. Weet je het zeker, zonnestraal? Denk je dat je me aankunt?" sprak hij toen met een uitdagende zwiep van zijn staart. Oh het was zo leuk om haar uit te lokken.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! vr 5 aug 2016 - 22:28
What do we say to the god of death? Not today.
Of ze liever had gehad dat hij haar keel doorgebeten had. Firedance snoof bij die woorden. "Alsof dat je was gelukt. Plus, je mag een grote bek hebben, je lijkt me niet zozeer een moordenaar," merkte ze op. "En al was het je gelukt, dan had je heel mijn Clan op je dak gehad. Je kan misschien vechten, maar je bent een idioot als je denkt dat je ook maar twee ThunderClanners tegelijk aan kan," voegde ze eraan toe. Een grom steeg op uit haar keel toen hij vroeg of ze dacht dat ze het aan kon en dat haar vriendje er nu niet was. Ze hield de opmerking in dat Zealspark haar vriendje niet was en zwiepte in plaats daarvan met haar staart. "Wacht maar tot ik die grijns van je smoel sla," beet ze hem toe. Hij had helemaal niets te zoeken in de buurt van ThunderClan en het irriteerde haar mateloos dat hij hier maar bleef rondhangen en plezier bleef vinden in haar irriteren en opjutten.
Ze merkte snuivend op dat hem dat toch nooit gelukt was. Aan haar zelfvertrouwen was tenminste niks op te merken. Bracken grijnsde sluw en zijn blik werd even duister toen ze zei dat hij haar geen moordenaar leek. Oh ze moest eens weten. Er zat meer bloed aan zijn nagels dan ze zich waarschijnlijk kon voorstellen, maar daar ging hij zonnestraal niet over inlichten. Hij vond het juist net zo amusant dat ze zich zo onbevreesd tegenover hem opstelde, dat maakte haar des te interessanter. De kater richtte zich lachend op. "Ah dus je geeft toe dat ik kan vechten?" merkte hij op, de rest van haar woorden volledig negerend. De dreigementen over haar clan maakte totaal geen indruk op hem. Bracken was er zo één die eerst moest zien voor hij geloofde. Hij zwaaide even rustig met zijn staart. "Ik heb nog niet eens een stap gezet over je dierbare grens," merkte hij op toen het volgende dreigement alweer uit haar mond kwam rollen. "Maar ik voel me vereerd dat je me daarvoor ben komen opzoeken, schoonheid." Hij wierp haar een knipoog en herinnerde zich toen hoe zuur ze had gekeken bij de vorige keren dat hij haar bij een bijnaam had genoemd. Hij grijnsde opnieuw en maakte een korte buiging door zijn voorpoten. "Excuses, Firepaw," verbeterde hij zichzelf. Hij had zowaar haar naam onthouden. Dat betekende dat ze in ieder geval meer indruk op hem had gemaakt dan de gemiddelde kat die hij tegen het lijf liep.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! vr 16 sep 2016 - 19:31
Firedance schreef:
What do we say to the god of death? Not today.
Hij haalde er alleen maar uit dat ze toegaf dat hij kon vechten. Ze onderdrukte de neiging om met haar ogen te rollen. "Natuurlijk kan een rogue vechten. Of was je soms toch een kittypet?" merkte ze op. Ze had genoeg kennis van rogues om te weten dat het leven buiten een Clan of enige structuur zeer hard was. Hij kreeg dan geen trainingen zoals ze in een Clan kregen, maar vechten om te overleven maakte iemand ook sterk. Ze snoof even. "Jou kennende kan je elk moment een stap over die grens doen." Ze was hem al veel te vaak tegen gekomen op ThunderClan gebied en hij leek er niet van te leren want hij hield nog altijd zijn nonchalante houding aan. Alsof de hele wereld aan zijn voeten lag. Nou mooi niet dus. Plots noemde hij haar bij haar naam, nou ja, haar naam. Het was een poging tot, maar helaas liep hij alweer achter de feiten aan. "Ik heet geen Firepaw meer. Ik ben een warrior," merkte ze op. Haar stem behield de vijandigheid die ze altijd had wanneer ze tegen hem sprak.
De grote kater keek haar wat vragend aan, zijn wenkbrauw opgetrokken. "Kittypet?" vroeg hij toen met zijn hoofd schuddend. Moest hij weten wat dat betekende? Die clankatjes hadden de vreemdste benamingen voor de vreemdste dingen. Ze snoof en zei dat hij ieder moment een stap over die grens kon zetten. Ze had gelijk, Bracken gaf niks om grenzen, maar om even met het spelletje mee te spelen bleef hij netjes staan, zich niet verroerend behalve dan het zacht zwaaien van zijn staart. "Je begint me al te kennen," sprak hij met een grijnsje. "En ben jij er één die het zo graag binnen de lijntjes houdt?" De geamuseerde uitdrukking op zijn kop sprak boekdelen, hij was haar aan het uittesten. Hij geloofde helemaal niet dat ze zo'n type was. Bracken had ze meegemaakt, katten die kostte wat het kost de regels bleven naleven, maar als dat zo was geweest stonden ze nu niet hier rustig te praten. Die verachtte hij.
Toen bleek dat ze niet langer de naam Firepaw droeg - waarschijnlijk weer zo'n vreemde clantraditie -, keek hij haar afwachtend aan, benieuwd wat voor bijzondere naam ze dit keer had aangenomen. Maar in plaats daarvan vertelde ze alleen dat ze nu een warrior was. Bracken hief zijn wenkbrauwen op en keek toe hoe er net op dat moment een vlinder voorbijvloog en neerstreek op haar neus. Hij begon te lachen. "Ik zie het ja," sprak hij. "Warrior. Gevreesd door elk dier in het woud." Hij wist dat ze haar best deed om een imponerende indruk op hem achter te laten, maar tot nu toe was ze daar nog niet echt in geslaagd.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! ma 19 sep 2016 - 14:38
What do we say to the god of death? Not today.
Ze zuchtte. Hij snapte ook niks. "Kittypet ja. Een dikke kat die bij twolegs woont," legde ze uit. Why did she even bother? Misschien om te voorkomen dat hij haar weer zo stom aan zou kijken wanneer ze wat tegen hem zei. Hij merkte op dat ze hem al begon te kennen toen ze de opmerking had gemaakt over dat hij elk moment de grens over zou kunnen stappen. Ze had gelijk dus. "Er is een verschil tussen volledig volgens de regels leven en totaal geen regels kennen." Firedance had genoeg dingen uitgehaald die verboden waren, maar het waren nooit zeer ernstige zaken geweest. Je had ook warriors die een andere kat doodde, die kittens aanvielen, of rogues die maar over grenzen heen bleven lopen. De vlinder kwam op het verkeerde moment. Hij begon gelijk alweer met plagen. De rode kattin sloeg het beest van haar neus en hapte hem doormidden, alvorens de vlinder uit te spugen op de grond. "Firedance, aangezien je de term warrior niet serieus kan nemen," spuwde ze naar hem uit.
Ah, de twolegkatjes. De term kittypet was hem misschien niet bekend, maar twoleg kende iedereen. De wezens die op twee poten liepen. Met hun lompe handelingen waren ze soms een gevaar voor de beschaving, maar als je ze wist te manipuleren kon er goed voedsel in hun territorium gevonden worden. En dan had hij het niet over de droge, smerige kost die de huiskatjes voorgeschoteld kregen. Bracken snoof even lachend, alsof hij beledigd was dat ze hem daar zojuist mee had vergelijken. "Ik kan je verzekeren zonnestraal dat ik alles behalve dat ben," sprak hij met een grijnsje. Hij was dan misschien geboren op een schip dat bemand was door tweebenen, maar hij had zich nooit tot die levensstijl verlaagd. Nee, Bracken had altijd zijn eigen avondeten moeten vangen. Hij was een overlever, geen bedelaar.
De schoonheid zei hem dat er een verschil was tussen volledig volgens de regels leven en totaal geen regels kennen. Dat deed de kater even grinniken. "Je moet het eens proberen. Leef een beetje," merkte hij op met een knipoog. Hij kon zich niet voorstellen dat ze daar nooit eens naar verlangd had. Zijn blik gleed even naar de onzichtbare grens die voor zijn poten moest liggen, een geurspoor die als muur diende om alles buiten te houden. En de clankatjes binnen. "Je gaat me toch niet vertellen dat je nog nooit een poot over de grens hebt gezet?" vroeg hij toen ongeloofwaardig. Leven binnen muren. Zo verstikkend.
De vlinder had duidelijk een verkeerde keuze gemaakt door op haar neus te landen. Hij keek naar het insect dat al snel in flarden op de grond lag. Wow, om het maar even over opgekropte woede te hebben. Hij lachte opnieuw en richtte zijn diepgoude ogen toen weer op de katin voor hem. Firedance, zei ze dat nu haar naam was. Hij keek naar haar vlamrode pels en knikte toen. "Die naam past bij je," besloot hij toen. Vurig, maar gracieus.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! zo 9 okt 2016 - 21:35
What do we say to the god of death? Not today.
Toen ze hem uitlegde wat een Kittypet was verzekerde hij haar ervan dat hij alles behalve was. Niet dat ze dat ook echt had verwacht, want de meeste kittypets rende met hun staart tussen de poten weg als je ze benaderde, maar je had altijd die paar uitzonderingen. De Firestar waarmee zij zo vaak werd vergeleken was van origine een kittypet geweest en van de oudere katten in de Clan kon ze opmaken dat hij een zeer gerespecteerd Clanlid was geweest in zijn tijd. Er werden nog veel verhalen over hem verteld. De kater merkte op dat ze het eens moest proberen, leven zonder regels. Ze snoof bij zijn volgende woorden. "Het is niet tegen de warrior code om op rogue gebied te komen. Zolang je maar geen kittypet voer eet en je je taken bijhoudt," zei ze. Elke kat kwam wek eens buiten territorium, zelfs op ander Clanterritorium terwijl dat wel tegen de regels was. Wat ze eerder al had gezegd, regels konden gebroken worden, maar een leven zonder was heel iets anders. Volgens hem paste haar naam bij haar. "Misschien kun je me dan eindelijk eens bij mijn naam noemen in plaats van je domme bijnaampjes," beet ze hem toe. Hij mocht weten wie hem uit Clan territorium hield.
De warrior code. Nog zoiets waarvan hij geen idee had wat het was, maar hij gokte dat het te maken had met de clanbijbel van regels waar ze zich zo graag aan leek te houden. Het betreden van grond buiten hun geliefde grenzen bleek hierin niet bestempeld als verboden. Bracken grijnsde. "Mooi," zei hij, terwijl hij zich omdraaide en haar wenkte met zijn lange, dikke staart. "Tijd om eens wat plezier te beleven dan." Zijn goudkleurige ogen hadden een uitdagende glans, nieuwsgierig of ze het zou durven om over de grens te stappen. Ze hoefde niet te vrezen dat hij haar wat aan zou doen, anders had hij dat lang geleden al gedaan. Nee, in plaats daarvan ging hij haar eens laten zien hoe het was om te leven als een rogue. Ondertussen waarschuwde ze hem dat hij moest stoppen met het geven van de bijnamen, waarop Bracken lachte. "Ik zal m'n best doen," merkte hij op, als dat ervoor nodig was om haar over te halen. Maar beloven kon hij het niet.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! zo 9 okt 2016 - 22:09
What do we say to the god of death? Not today.
"Mooi," zei hij en wenkte haar om hem te volgen waarna hij iets brabbelde over dat het tijd werd om plezier te beleven. Dat verwarde haar. Nee het stond niet in de regels dat je niet over de grens met rogue territorium mocht gaan. Ze was vaak genoeg naar oud SkyClan gebied geweest om daar te trainen en had zelfs een Kittypet in vertrouwen genomen om haar te helpen. Maar om nu hem hém mee te gaan? Het was vreemd, want ergens was ze er wel van overtuigd dat hij over het moment heen was dat hij haar echt iets aan zou doen, maar dat maakte nog niet dat ze hem vertrouwde. Absoluut niet. Waarom tintelde haar pootjes dan toch om een kijkje te nemen? Nieuwsgierig aangelegd zou je het kunnen noemen. Ze zou elk moment om kunnen keren en terug kunnen lopen. Ze wist waar ThunderClan territorium lag in de omgeving. Ze snoof even, maar zonder een woord te zeggen zette ze een stap zijn richting op. Haar blik gleed even naar het woud achter haar. Katten waren wel eens vaker een hele dag weg. Soms zelfs bij twolegplace. "Ik ga terug wanneer ik dat nodig vind," waarschuwde ze hem, toen ze nog een paar passen zijn richting op zette.
Voor een kort moment kon hij twijfel in haar ongewone ogen zien schemeren. Maar, als hij haar goed had ingeschat, zou ze niet zomaar voor een uitdaging terugdeinzen, en hij hoopte dat hij dat nu in zijn voordeel had kunnen gebruiken. En inderdaad, ze stapte de grens over, met de waarschuwing dat ze terug ging wanneer dat haar schikte. Bracken volgde haar beweging met een ontspannen uitdrukking en wierp haar een grijnsje. "Je bent niet laf, dat moet ik je nageven," merkte hij op. Na al haar preken over hoeveel rogues wel niet te vertrouwen waren. Wat klopte, maar dat hoefde niet te betekenen dat je er geen lol mee kon hebben. Bracken wierp haar een knipoog. "Deze kant op, zonnestraal," sprak hij, waarna hij richting de Twoleg place begon te lopen. Zijn eerdere voornemen om haar niet teveel bij haar bijnamen te noemen leek alweer als sneeuw voor de zon verdwenen. Niet dat het nog veel uitmaakte. Hij had haar immers de grens over. Ze leek eindelijk over haar ik-trek-je-snorharen-eruit fase heen te zijn, en nu kon het plezier eens echt beginnen.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! zo 9 okt 2016 - 22:32
What do we say to the god of death? Not today.
Gelukkig begon hij niet meteen op te scheppen over het feit dat hij haar de grens over had gekregen, maar merkte in plaats daarvan op dat ze niet laf was. Haar vacht op haar borst rees iets van trots bij dat min of meer compliment, al liet ze verder niks merken. Tot nu toe was hij enkel spottend geweest over haar vechtkunst en over het feit of ze hem wel aan zou kunnen, dus dit was een kleine meevaller. Hij verpestte het echter snel weer door haar weer zonnestraal te noemen in plaats van Firedance. Haar blik verraadde haar irritatie, maar ze wandelde met hem mee, nieuwsgierig naar wat het dan was wat hij zo plezierig vond aan het leven als rogue en de gebieden buiten haar Clangebied. Zolang ze BloodClan niet in zouden wandelen zou ze mee gaan om daar achter te komen.
Ze wandelde zwijgend achter hem aan, maar Bracken wist dat er ergens een hint van nieuwsgierigheid in haar verborgen moest zitten. Anders was ze nooit over de grens gestapt. Hij glimlachte even onopvallend. "Ik hoop dat je honger hebt?" vroeg hij toen op onschuldige toon. Hij was de duif die ze voor z'n neus had weggejaagd nog niet vergeten, dus had hij een nieuw plan bedacht voor zijn eten. Een rogue moest ten slotte ook aan zijn maaltijd komen. De ongewone dens van de twolegs kwamen al snel in zicht, met de muren die hun kleine stukje territorium moesten beschermen. Voor Bracken was het uiteraard niet genoeg om hem buiten te houden. Hij hield voor één van de muren stil en met een korte beweging van zijn kop naar Firedance, sprong hij omhoog. Zijn klauwen haakte zich vast aan de bovenkant en met een zwaai van zijn achterpoten wist hij zich op de rand te hijsen. Eenmaal boven draaide hij zich om om te zien of Firedance de sprong ook zou halen. "Val niet naar beneden," waarschuwde hij, terwijl hij kalmpjes verder liep, zijn blik even gericht op de tuinen onder hem. "Sommige twolegs houden honden en die lusten graag een hapje kat." Hij draaide zijn blik met een flauw grijnsje naar achter. "Zonde om dat mooie koppie van je te laten verscheuren." Hij had het vaak genoeg gezien, rogues die op een ongelukkig moment in de kaken van een hond waren terecht gekomen. Dat was geen prettig gezicht.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! za 15 okt 2016 - 13:46
What do we say to the god of death? Not today.
De rogue vroeg haar of ze honger had. Firedance snoof en wist niet wat hij dan wel niet van plan was om te gaan eten. Als het aan haar lag zou ze gewoon wachten tot ze weer terug in ThunderClan kamp was en dan wat van de prooistapel pakken. Mogelijk nog nadat ze zelf wat gevangen had om voor haar deel te compenseren. Ondertussen kwamen ze steeds dichterbij twolegplace en hielden ze stil voor een muur. "Denk maar niet dat ik van dat kittypet voer ga eten," merkte ze op. Hij sprong omhoog en ze zag hem vervolgens omdraaien, waarschijnlijk om te zien of zij dat ook zou halen. Firedance spande de spieren in haar poten aan en zette zich toen af met haar krachtige achterpoten. Ze klom wel eens in bomen en hoewel de muur niet de bast had om in vast te klauwen, kwam ze met gemak naast hem te staan. Ze was niet enkel een Clan kat in naam. Terwijl ze hem volgde over de muur vertelde hij dat ze niet naar beneden moest vallen, omdat Twolegs honden hielden die waarschijnlijk niet zo vriendelijk zouden zijn wanneer ze bij hen in de tuin terecht zou komen. Niet dat ze dat van plan was geweest. Haar lange staart was prima in staat haar balans te houden. "Ik zou niet zo'n lelijk litteken over m'n gezicht willen hebben als jij," zei ze toen hij was uitgesproken over dat ze anders haar mooie koppie zou verpesten.
De achterdocht kwam meteen weer terug en ze zei hem dat hij niet moest denken haar kittypet voer te kunnen geven. Bracken lachte en deed alsof hij een vies gezicht trok. "Ik zou je dat droge spul nog niet voorschotelen al was je op sterven na dood," reageerde hij. Één keer had hij het geproefd - Bracken was immers van je moet alles een keer in je leven gedaan hebben -, en nooit meer. Hij kon ook niet begrijpen hoe die huiskatjes dat naar binnen kregen en het interesseerde hem te weinig om het echt te gaan vragen. De rogue keek even naar achter en zag hoe Firedance met een stevige sprong op de muur wist te springen. Ze liepen zo een tijdje door, terwijl hij zijn grote poten en lange staart gebruikte om netjes op de rand te blijven. Hij waarschuwde haar over de honden, en ze merkte op dat ze niet zo'n lelijk litteken als hij wilde hebben. Geamuseerd trok Bracken een scheve grijns over zijn kop. "Niet? De meeste vrouwtjes vinden het wel wat hebben ," merkte hij op, terwijl hij haar een knipoog wierp met het oog dat beschadigd was. Het maanvormige litteken was echter meer dan alleen een versiertruc. Hij had het opgelopen in de tijd dat hij zich nog als een slaaf liet behandelen en vormde een constante herinnering. Een aandenken, zodat hij nooit meer dezelfde fout zou maken. Bracken richtte zijn gouden ogen weer op het pad voor zich, zijn passen sneller nu ze dichter bij hun doel kwamen.
A VILLAIN IS JUST A VICTIM
WHOS STORY HASN'T BEEN TOLD
I PREFER DASHING RAPSCALLION
Firedance
Warrior Goddess Lightning
WazBeer 12040 Actief Burning like embers, falling, tender, Longing for the days of no surrender, years ago.
CAT'S PROFILE Age: 43 Moons Old Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: You again?! vr 4 nov 2016 - 23:31
What do we say to the god of death? Not today.
Hij zou haar geen kittypet voer voorschotelen. Dat was één zorg minder. Toch vertrouwde ze het nog niet helemaal en ze had ook eigenlijk geen reden om hem echt te vertrouwen. Hij merkte op dat de meeste vrouwen wel voor een litteken vielen en Firedance snoof. Absoluut geen reden om jezelf te laten verminken. Voor hem misschien, voor haar niet. Als ze er eentje zou oplopen in een gevecht met een andere Clan dan was het maar zo, maar niet in een situatie zoals deze. Hij zou ook wel niet omgaan met de meest snuggere katten, als ze zich zo makkelijk verhaaltjes lieten aanpraten. Ze geloofde niet alles wat hij zei en dat was maar goed ook. Ze kon zich niet voorstellen dat dat haar in goede situaties zou brengen. Eigenlijk was het risico wat ze momenteel nam al te groot, maar hierna zou ze net wat beter weten hoe hij in elkaar stak als ze hem weer bij de grens zou zien. Misschien kreeg ze hem dan eindelijk eens weg bij ThunderClan.
Onderwerp: You again?! 
zo 22 mei 2016 - 3:00
," merkte hij op, terwijl hij haar een knipoog wierp met het oog dat beschadigd was. Het maanvormige litteken was echter meer dan alleen een versiertruc. Hij had het opgelopen in de tijd dat hij zich nog als een slaaf liet behandelen en vormde een constante herinnering. Een aandenken, zodat hij nooit meer dezelfde fout zou maken. Bracken richtte zijn gouden ogen weer op het pad voor zich, zijn passen sneller nu ze dichter bij hun doel kwamen.