How lucky we are {Firedance}

Het was een warme namiddag, de avond zo zou invallen en het zou langzaam af gaan koelen. Maar voor nu was het nog lekker buiten. Mistpaw zat nog in dubio buiten, net voor de medicine cat den. Haar ogen waren half gesloten. Ze twijfelde, of ze haar geheim zou vertellen aan haar zus Firedance. Ze wist nu wel zeker dat ze heel veel hield van de grote medicine cat kater uit Shadowclan, maar ze had het nog niet durven vertellen aan iemand. Omdat het verboden was. Ze mocht geen gevoelens hebben voor een ander, maar toch kon ze het niet helpen.

Mistpaw zag haar zus iets verderop lopen. Snel liep ze naar haar toe en tikte haar zachtjes aan met haar staart. "Ben je druk?" begon ze zachtjes. "Zou je me anders zometeen bij Tallpines willen ontmoeten? Ik wil graag even praten met je." een klein nerveus glimlachje kwam van haar snoet af voordat ze zich weer omdraaide en richting de uitgang van het kamp dartelde. Zo had ze nog even de tijd om haar kop te legen voordat Firedance er zou zijn. Normaal zou ze dit soort dingen met Brightspots overleggen, maar sinds de dood van haar moeder kon ze niet meer zo makkelijk met haar praten en een reis naar de Moonstone voor één vraag zou ook niet een goed plan zijn. Toen ze eenmaal onder een boom in een van de laatste streepjes zon zat die tussen die bomen doorviel voelde ze de paniek pas een beetje door komen. Wat als Firedance het afkeurde? Het niet goed vond en haar hiervoor zou haten. In principe had ze de Warrior Code niet verbroken. Er was niets gebeurd tussen haar en Acefray, maar het feit dat ze gevoelens voor hem had voelde al als verraad jegens de medicine weg die ze had gekozen. Maar ze kon er niets aan doen, ze was verliefd.

& Firedance

Mistpaw zag in de verte Firedance al aankomen. Haar keel leek zich even dicht te knijpen door het nerveuze gevoel wat zich door haar lichaam verspreidde. Maar ze moest het doen, ze kon nu toch geen kant meer op. Als ze Firedance vertelde dat het maar een geintje was zou ze haar waarschijnlijk voor haar kop timmeren omdat ze haar tijd had verknoeid. "Wat wilde je me vertellen?" haar zus kwam meteen ter zake toen ze bij haar was. Maar toch zag Mistpaw dat ook zei een tikkeltje nerveus oogde. Oh jee, had zij haar ook wat te vertellen? "Niet boos worden op me alsjeblieft, ik kon er niks aan doen!" begon ze eerst. "Nou.. ja, ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet vertellen. Ik.. eh.. ja. Heb je ooit gehad dat je van iemand houd? En dan niet als gewoon een vriend of een zus of broer of zo maar gewoon iemand waar je echt van houd? Dat je echt heel erg verlegen en giechelig wordt en ook een beetje misselijk soms maar... dat je elk moment dat je ze ziet denkt van 'ja!' met deze kat wil ik mijn leven spenderen?" het verhaal was wat langer geworden dan ze had gewild, ze was zo nerveus. "Want ik denk.. dat ik dat heb gevonden." zei ze toen snel, haar ogen schoten meteen naar de grond. Haar blauwe ogen keken weer naar Firedance, het kostte zoveel moeite om de volgende zin eruit te moeten drukken. "Ik denk dat ik verliefd ben op Acefray."

Mistpaw had haar verhaal gedaan en wachtte in stilte af het vonnis van haar zus af. Het was aan de andere kant ook even stil, om het te laten bezinken waarschijnlijk. "Weet hij dat?" was de eerste vraag die Fire stelde aan haar. "Nog.. niet? Ik wou het hem laatst vertellen maar ik durfde niet. Ik vind dat hij het misschien moet weten." zei ze toen tegen Firedance. Mistpaw keek eventjes naar haar tenen. Tja.. wat moest ze nu? Het hoge woord was eruit. "Heb jij dat nooit gehad dan?" vroeg ze toen aan haar. Die avond, toen ze warrior was geworden, toen zat Zealspark bij haar. "Heb jij dat niet met Zealspark?" vroeg ze toen meteen. Oepsie.

Oeps, ze had een gevoelige snaar geraakt bij Fire. Zealspark was geen goed gespreksonderwerp. Firedance vertelde dat ze zoiets nooit gevoeld had, dat ze nooit had gevoeld dat ze echt met iemand oud zou willen worden. Mistpaw vond het een beetje gek, maar kon het ook begrijpen. "Zou je later helemaal alleen oud willen worden dan? Natuurlijk heb je mij altijd nog maar... zou je nooit kittens willen? Iets van jezelf? Je eigen kittens.." Mistpaw had er vaak over na gedacht. Qua liefdesleven hadden Firedance en Mistpaw beter om kunnen ruilen. Al zou ze dan nog steeds niet met Acefray kunnen zijn. Mistpaw dacht eventjes na. "We hadden beter kunnen ruilen van liefdesleven, haha.." lachtte Mistpaw wat vaagjes. De realisatie dat ze nooit met Acefay samen kon zijn sloeg nu even in als een bom. Ze had zichzelf continue gek gemaakt het ideeën dat het misschien op een manier zou werken, dat Starclan haar wel zou vergeven voor haar egoïsme. Maar ze wist zelf ook wel dat ze dat nooit zouden doen.

Ze merkte dat Firedance geïrriteerd was door haar vragen. Er was nog genoeg tijd voor kittens en partners. "Voor jou wel.." mompelde de poes snel terug. Ze was wel een beetje jaloers hoor. Een klein glimlachje kwam rond haar snoet toen Fire vertelde dat tante worden niet uitgesloten was. Gelukkig maar. "We moeten eerst Whifflepaw maar is terug Thunderclan in zien te trekken. Die staat al met een poot in Bloodclan. Ik zie mam steeds vaker rond Whiffle zweven, ze weet dat het foute boel is." klonk haar stem, nu iets meer bezorgd. Haar kleine zusje had alleen maar Claw als leider gekend en vond het nu maar raar dat Silverstar er opeens was. Mistpaw kon het snappen, maar Whiffle moest wel een keuze gaan maken als het op loyaliteit aan kwam. Helaas voor hun twee was de kleine apprentice pittig koppig.