Get ready for action. [&NYRA AND ALEX]

Een rustige blik lag in de ogen van de grijs-witte kater toen hij die ochtend opstond. Zijn amberkleurige ogen gleden naar het kamp. Hij was onder een struik gaan liggen om zichzelf te schuilen tegen de regen. Hij mocht echt hopen dat hij ooit een paar hondentanden erbij zou krijgen zodat hij eindelijk eens in een fatsoenlijke barn kon gaan slapen. Hij vond het nu niet bepaald een indrukwekkend idee dat hij aan zijn Young One’s moest toegeven dat hij onder een struik sliep om zichzelf te beschermen tegen de regen. Aan de andere kant hadden ze ook wel zijn twee hondentanden gezien en wisten ze wel dat hij bezig was met zijn hondentanden te verdienen. Bovendien had hij hopelijk een bepaalde reputatie in het kamp en zou deze ook zo blijven. Hij vond dat hij wel bekend mocht staan als diegene die het de Rogue’s het leven zuur maakte. Dat zou hij nog eens een aangename titel vinden. De kater schudde zijn kopje om de gedachten te verdrijven en kwam overeind. Het was bijna tijd en hij zou het nogal beschamend vinden als hijzelf te laat zou komen voor iets waar hij de twee gewaarschuwd had om juist op tijd te komen. Bovendien bevond hij zich niet ver van de uitgang van het kamp en dus duurde het ook niet lang voor de kater het bereikt had. Hij onderdrukte een gaap en deed zijn uiterste best om zijn vacht wat te fatsoeneren. Aangezien de haren van zijn vacht niet bepaald lang waren, duurde het ook niet al te lang voordat ze netjes lagen. Het was geen modeshow, maar Shark wilde er toch een beetje presentabel uitzien. Hij moest immers serieus genomen worden, maar hij dacht wel dat dat zo zou zijn dankzij zijn kleine speech van gisteren. Hij verborg een kleine grijns bij het idee dat hij de katten de stuipen op het lijf had gejaagd met zijn speech in verband met dat hij ze ging meppen als ze niet naar hem luisterden. Daar was overigens niks van gelogen. De kater keek op toen hij een geluid hoorde en een tikkeltje nieuwsgierig vroeg hij zich af wie als eerste tevoorschijn zou komen. Als hij mocht gokken zou hij denken Alex omdat ze een wit voetje bij hem wilde halen. Aan de andere kant zou Nyra ook wel eens goed kunnen omdat ze juist zo verlegen leek te zijn en misschien zeker niks fout wilde doen voor haar mentor.

De jonge poes was als een springveer opgestaan deze ochtend. Haar eerste training! Het enthousiasme was van haar snoetje af te lezen. In alle haast had ze niet eens tijd gemaakt om haar vacht plat te leggen. Haar vacht stak dan ook alle kanten, maar dat leek ze vergeten te zijn. Ze had haar ogen gefocust op de ingang van hun kamp, waar ze Shark en Alex al klaar zag staan. Al huppelend kwam de jonge poes bij het duo aan. "Ik ben er!" deelde ze met een glimlach mee. Het was misschien niet aan haar te zien, maar Nyra wist totaal niet wat er tijdens een training gedaan werd. Op dit moment was alles vaag en had ze alleen maar een rooskleurig beeld voor ogen.

Shark probeerde een geamuseerde grijns te verbergen toen Alex inderdaad de eerste leek te zijn die tevoorschijn kwam. Zoals altijd had de poes haar hoofd hoog opgeheven en had ze een grijns op haar gezicht geplakt waarvan Shark niet echt het vermoeden had dat het ooit haar gezicht zou verlaten. Het leek een soort handelsmerk van haar te zijn geworden. Net zoals hij het leuk vond om bij dreigementen zijn abnormaal scherpe tanden te tonen. Dat was dan ook voornamelijk de reden waarom hij geen kittens bij hun nekvel naar de andere kant van het kamp sleurde. De kans dat zijn tanden door het vel zouden gaan was vrij groot. De kater fronste kort toen hij haar vacht zag. Het lag netter dan het zijne en het leek er op dat Alex echt haar best had gedaan om er goed uit te zien. Hij gaf een kort knikje terug naar haar. ‘Goedemorgen,’ sprak hij rustig. Zijn ogen vernauwden zich echter toen hij Nyra aan zag rennen en ze hardop aankondigde dat ze er was. Zijn blik ging naar een paar katten verderop en hij hoopte dat Nyra ze wakker had gemaakt met haar geschreeuw. Ze verdienden het. Toch wist hij dat hij de poes moest bedaren en dat een preek nu wel op zijn plaats was. ‘Schreeuw niet zo,’ siste hij tegen de poes. ‘Je maakt de anderen wakker.’ Hij keek haar aan en zuchtte zachtjes toen hij haar in de lucht stekende vacht zag. Als iemand hem zag met deze Young One zouden ze hem voor gek verklaren. ‘Je bent tenminste op tijd,’ zei hij, maar meer tegen zichzelf om zichzelf er aan te houden dat ze ook een goed ding had gedaan. ‘Goed,’ sprak hij neutraal. ‘We gaan vandaag naar Fourtrees waar ik jullie uitleg ga geven over de Clans en het doel van BloodClan. Daarna gaan we direct over naar het jagen. Ik wil dat jullie beiden minstens één prooi vangen vandaag. Is dat duidelijk?’ Hij keek de twee één voor één aan. ‘Ik houd me aan mijn woord van gisteren. Als ik de uitleg doe, houden jullie je mond. Als één van jullie spreekt, krijgt diegene een klap.’ Hij keek Nyra net iets langer aan dan Alex en hoopte dat deze dat niet gemerkt had. Alex mocht niet denken dat ze voorgetrokken werd omdat Shark haar karakter nu net wat leuker vond. ‘Dan gaan we,’ zei hij vervolgens en hij draaide zich om. ‘Jullie houden me maar bij.’ En vervolgens begon hij te rennen richting Fourtrees, zich niet echt inhoudend.

Even trok de jonge poes met haar oortje toen Shark haar waarschuwde om niet zo te roepen. Deze waarschuwen werd echter al snel gevolg door een compliment, waardoor haar aandacht meer bleef hangen bij dat compliment dan bij de eerdere waarschuwing. ‘We gaan vandaag naar Fourtrees waar ik jullie uitleg ga geven over de Clans en het doel van BloodClan. Daarna gaan we direct over naar het jagen. Ik wil dat jullie beiden minstens één prooi vangen vandaag. Is dat duidelijk?’ Nyra's oortjes stonden enthousiast naar voren en haar ogen twinkelden bij wat ze vandaag zouden gaan doen. Spannend! ‘Ik houd me aan mijn woord van gisteren. Als ik de uitleg doe, houden jullie je mond. Als één van jullie spreekt, krijgt diegene een klap.’ Shark maakte kort oogcontact met haar, waardoor de jonge poes even fronste naar Alex. Waarom keek hun mentor haar altijd zo lang aan? Had ze iets fout gedaan. De jonge poes was op dat vlak nog niet helemaal mee. Haarr wereldje draaide dan ook niet om regels of het sociale. Bij haar was de wereld nog rooskleurig. En dat vond ze nog prima ook! Ze was weer even in haar gedachten wereld, waardoor ze niet door had dat Shark en Alex al vertrokken waren. Haar oogjes schoten open toen ze hen nog net uit het zicht zag verdwijnen. Ze zette haar pootjes in beweging en sprintte achter hen aan. Ze probeerde haar aandacht op hen te houden, maar er was zoveel waar ze naar wilde kijken. Dit was namelijk haar eerste keer buiten. Een vlinder vloog in haar blikveld. Nyra kon het niet laten om even te kijken maar, met dat ze haar kopje kort draaide, verdwenen Shark en Alex uit haar blikveld. Poef, weg waren ze. De jonge poes raakte een beetje in paniek. Haar oortjes zakten wat naar beneden. Toch stopte ze niet met lopen. Ze wist dat de geuren kon volgen, maar dit was niet zo gemakkelijk hier. In de barn met de moederkatten was alles vele gemakkelijker geweest.

Terwijl Shark op een snel tempo door het woud rende dacht hij aan de uitleg die hij wilde doen. Alex overtuigen zou geen probleem zijn, maar Nyra… dat werd pas een probleem. De Young One zag alles vrij rooskleurig in en dat was juist wat Shark niet wilde hebben. Hij wilde dat de Young One gevaarlijk zou worden en niet bang zou zijn om te doden. Als het zo verder ging zag hij Nyra nog niet eens een muis doden. De kater zuchtte geërgerd. Hij had gehoopt dat hij een paar bloeddorstige Young One’s zou krijgen die hem van seconde één al blij zouden maken, maar in plaats daarvan had hij een zeer arrogante kattin en een poesje gekregen die eigenlijk niet eens tot de BloodClan wilde horen. Of misschien wilde ze dat wel, maar liet ze dat op een aparte manier merken. Shark keek over zijn schouder en zag dat Alex hem ondanks zijn snelle tempo wel nog redelijk goed kon volgen. Natuurlijk was er een bepaalde afstand tussen hun omdat hij groter was, ouder was en meer ervaring had, maar ze deed het vrij goed. Nyra daarentegen zag hij niet direct en zuchtend hield hij zijn pas al een beetje in zodat Alex kans had om hem in te halen. Ze waren vrij goed op weg naar Fourtrees en eigenlijk was het enkel nog maar rechtdoor. ‘Je rent rechtdoor totdat je vier grote eiken ziet,’ zei hij tegen Alex en hij streek kort met het puntje van zijn staart langs haar schouder. Met een paar grote sprongen ging hij terug en zag hij Nyra half paniekerig in het rond kijken. Ze liep echter weer verder en Shark zuchtte toen ze tegen hem botste. ‘Nyra,’ zei hij op strenge toon. ‘Wat had ik nu gezegd? Je moest me volgen. Ben je onderweg weer met andere dingen bezig geweest?’ Hij schudde afkeurend zijn kopje. ‘Je gaat me volgen. Nu. En je houdt je niet in tot we er zijn, begrepen? Ren op je hardste.’ En nijdig draaide hij zich om, zijn pas weer versnellend. Deze keer hield hij zich echt niet meer in voor het witte poesje. Ze moest maar leren hoe het was om in de BloodClan te zitten. Uiteindelijk bereikte hij de Fourtrees en keek met een zucht over zijn schouder. ‘Zodra Nyra er is gaan we met de uitleg beginnen,’ zei hij tegen Alex aangezien hij er van uit ging dat zij er wél al was.