Call me home

Camp

Chivypaw droomde slecht. Onrustig. Ze hoorde slechts iets vaag voordat het weer verdween. De poes schrok uiteindelijk wakker. Een gevoel trok haar naar de nursery. Het rommelde en duwde in haar maag. Toen haar ogen waren gewend aan de nursery zag ze wat er mis was. De queens waren onrustig. "Wat gebeurd er?" Een van de moeders keek op. "Snowdrop is weg met 2 van haar kittens." Chivys blik gleed naar de kittens aan haar buik. Daar lagen Longkit en Heronkit. Shit... Ze had Silver mee. Haar enige vriend. Een soort egoïstische angst kroop over haar heen.

River

Ze rende zoals ze nog nooit zo hard had gerend. Het was alsof een beer achter haar aan zat. Chivypaw hijgde toen ze bij de rivier aankwam. "Starclan! Help mij!" Het klonk zwakjes. De nog maar 5 moons oude apprentice keek om zich heen. Ze hoorde wat gemompel, maar het kon ook de golven zijn. Want ja de rivier was onstuimig. Heel onstuimig. Een flits viel haar op. Iets wit. Chivypaw aarzelde aan de kant. Zwemmen zat bij haar ingebakken, ze had het ook geoefend maar het was... nog steeds gevaarlijk. Ze liet zich in het water glijden en zwom met stevige trappen naar de witte flits. Ze had het gezien tussen de rotsen in. Aan de overkant van de rivier. Het water schuimde en bruiste, maar ze sloeg er zich door. Een daar was het. Een wit, helemaal doorweekt vachtje. Hoe het katje daar al lag te drijven was geen goed teken. Daar hoefde je zelfs geen medicine cat voor te zijn. Ze trappelde er op af en reikte haar nek uit. Met haar tanden pakte ze het nekvel. Gezichtje naar beneden. Chivypaw draaide zich moeizaam trappelend om. Ze hield haar kopje omhoog zodat het kleintje niet weer het water in dook. Er was geen beweging. Het duurde nog zo'n 17 minuten voordat ze eindelijk de kant bereikte. Ze hees zich op de oever. Geen tijd om op adem te komen. Ze sleurde Butterkit een eindje met zich mee tot ze veilig en droog zaten. Haar ogen schoten alle kanten op. Wat nu? Ze snuffelde aan de kitten. Een moeder instinct zei haar dat ze moest likken. Tegen de haren in. Ze likte de kitten heel erg lang, maar niets hielp. Een traan liep over haar gezichtje. Eh... "Sorry Butterkit. Dat ik er niet eerder was." Haar moeder had een domme fout gemaakt. Chivs stond op en draaide zich weer naar de rivier. "Snowdrop?!" Ze speurde de rivier af. Geen Snowdrop te zien. "Silverkit!" Het egoïstische kantje vlamde weer op. Silver mocht niet meegaan. Dat mocht niet, hij ging bij haar blijven. Niet bij die moeder... Niet bij Snowdrop die ze mocht, maar die een domme moeder was. Ze mocht haar. Echt. Alleen had ze nu Butterkit de dood ingejaagd, misschien ook wel... "SILVER?!"

Sorry not sorry~ voor het gevloek in het begin

Ze was aan het jagen in het woud, richting de rivier. Het was een van de weinige grenzen waar ze echt durfde te jagen. Tuurlijk, ze was een goede Warrior en ze rook het wel als ze bij een grens kwam. Maar toch hield een klein beetje onzekerheid haar tegen van het jagen bij de andere grenzen, want stel je voor dat ze de grens niet opmerkte. En stel je voor dat net dan een patrouille aankwam. Dat was slecht nieuws. Echter.. als ze de rivier niet opmerkte viel ze erin, dus dat was zelfs voor de onzekere Gravelsmoke een veilig gevoel. En ze had al gejaagd in andere delen van het bos, dus het leek haar geen kwaad te doen om bij het stromende water te gaan jagen. Het geluid van het stromen van water gaf, vreemd genoeg, een rustgevend gevoel. En ondanks de vissenstank van Riverclan, kon ze nog steeds prooi ruiken. Prooi zoals het muisje voor haar. Voorzichtig zakt ze door haar poten, om de muis te besluipen. Net als ze de muis wilt bespringen hoort ze plots een angstaanjagender geluid dan de rivier. Geschrokken kijkt ze op. Gepiep? Gemiauw? Het klonk niet goed. En plots zag ze het.
Wat er gebeurde was ook niet goed. Een levend wezen knalde met een tegen een rots aan de kant van Thunderclan. Een kitten. Daarna bewoog het diertje niet meer. Vol angst over wat ze zojuist had gezien volgt ze het levenloze lichaampje die met de stroming wordt meegevoerd. Gravelsmoke probeerde de rivier te volgen maar deze was te snel. Een grijze gedaante sprong daarbij al de rivier in, een riverclan kat gokte ze, en nam het diertje mee. Ze zag de poes over het lichaam buigen, waarschijnlijk om te likken. Ja, Gravelsmoke had dat eerder gedaan zien worden om kittens weer warm te krijgen, maar het leek erop niet te helpen. Het kon niet waar zijn toch? Ze had zojuist de dood van een kitten gezien. Bezorgd rende ze door. Ze had niet es doorgehad dat ze in een snelle pas was gaan lopen, maar ze had het gedaan. "Riverclanner" riep ze bezorgd. Plots hoorde ze de riverclanner een bekende naam roepen. "Snowdrop" Snowdrop? Die was al even vermist toch? Ze dacht na, maar de kitten ging stroomafwaarts dus als de moeder, wie weet dus Snowdrop, en de andere namen mee waren.. Zouden ze stroomopwaarts moeten zijn. Ze kon hiern toch niks meer doen.. Slechts hopen om meer rampen te voorkomen. "Riverclanner. Stroomopwaarts?" Zo snel ze kon begon ze die kant op te spurten, uitkijkend aan zowel de Thunderclan kant, als de Riverclan kant, hopend niet meer gewonden te vinden. Maar als er iets was.. kon ze geen tijd verliezen.

Toestemmings briefje gekregen van Snowdrop,

Chivypaw keek op toen ze rennende voetstappen hoorde. Creamyfrost kwam haar tegemoet. Haar ogen stonden ernstig en de zijne ook. “Chivypaw kom mee. Ze hebben je hulp nodig.” Ze knikte en begon naast hem te rennen. Ondertussen was er ook al een Thunderclan poes te zien. Met haar staart seinde ze dat die goed moest opletten, voor als Snowdrop en haar kitten weer in de rivier gingen. Dat zou dom zijn. "Snowdrop!", riep ze nogmaals. Ze hoorde niets, maar Creamyfrost leidde haar dichter naar de oever. Hij had haar waarschijnlijk gezien. Toen ze over een kluit riet heen waren zag Chivy ook wat Creamy zag. Ze rende op het stel af. Snowdrop was doorweekt en ze doorweekte Silverkit ook. Chivypaw had stiekem wel medelijden met haar. Ze duwde haar neusje in Snows vacht. "Je dochter ligt daar..." Ze wees met haar staartje naar de plek, ongeveer. Haar blauwe ogen gleden naar de trillende kitten onder haar kletsnatte buik. "Ik heb haar niet... het spijt me." Ze pakte het kleintje. Zelf was ze ook nat dus Creamy moest het doen. Met de kleine kitten liep ze naar de warrior. Ze zette het neer. "Jij bent de enige die niet nat is. Je moet ervoor zorgen dat het droog wordt en warm blijft."