{Sharing Tongues} A little peace of heaven

Smokegaze vernauwde zijn ogen terwijl hij zijn ogen hadden gefixeerd op een dikke vis. Deze sloeg hij met een soepele beweging uit het water en de vis kwam terecht op het land. In één beweging samen met de vis sprong Smokegaze er achteraan om vervolgens het beest dood te bijten. Hij stuurde een schietgebedje naar Starclan waarin hij hun bedankte voor het leven van deze prooi. Hij had nu twee vissen weten te vangen. Hij had een dikke forel gevangen en een Kopvoorn, iets aan de kleine kant dan wel. Maar het zou de clan voeden. Tevreden nam hij zijn twee vissen dus mee terug naar het kamp. De zon was aan de lage kant, dus het was tijd om even te socialiseren en te ontspannen met z'n alle. Met zijn vangsten liep hij dus ook naar de prooistapel en nam zelf een wat oudere zalm. De verse prooien waren voor de elders, queens en de senior warriors. Zij verdienden deze namelijk meer dan de anderen.

TAG: Nobody

Al sinds de eerste katten zich verzamelden om samen te eten en te praten, was Tinkerkit op pad. Ze had de elders nogal luidruchtig op de hoogte gebracht, was enkele warriors gaan stalken en zat nu vlak bij de prooistapel te kijken naar wat er nog werd opgegooid. Ook Smokegaze hield ze in de gaten. Hij gooide twee vissen, ze dacht toch dat dat vissen waren, op de stapel en pakte vervolgens een heel andere vis van de stapel. "Hé!" mauwde ze luid. Sharing tongues was een moment om tot rust te komen, maar Tinker was alles behalve rustig. "Waarom pak je nu iets anders?!" volgde er al snel. De jonge kitten duwde zich nogal onhandig recht en trippelde achter de grote grijze kater aan. Haar aandacht werd echter al snel afgeleid door de, al iets donker wordende, lucht en ging vervolgens naar een klein steentje dat voor haar poten lag. Haar aandacht was moeilijk vast te houden. Ze was al vergeten dat ze net een vraag had gesteld.

Tag: Smokegaze

Ravenkit staarde om het hoekje uit de nursery. Alle katten waren nu in het kamp, gezamenlijk met elkaar aan het praten, elkaar aan het wassen, gewoon ontspannen. Ravenkit vermeed de andere kittens, met Tinkerkit in het speciaal. Ze was zo druk en Ravenkit wist gewoon niet hoe hij er mee om moest gaan. Hij was eerder opzoek naar de deputy of leader, want hij wou vragen of hij vervroegd apprentice mocht worden zodat hij snel kon gaan trainen om sterker en beter te worden. Want dat was zijn grote levensdoel. Hij wou uiteindelijk zelfs leader worden. Want kom op, hoe stoer klonk Ravenstar nou? Wie wou dat nou niet aan het hoofd hebben. Maar zijn ogen was nog niet op de deputy of leader gevallen, dus bleef hij rustig in de nursery verstopt zitten waar niemand hem kon zien. Want hij wou niet gestalkt worden door een kitten of dat iemand anders met hem ging praten. Anders werd het natuurlijk moeilijk om de leader of deputy te treffen.

Silvercloud was vandaag weer gaan jagen, maar het jagen wilde niet zo goed gaan. Haar gedachten zaten bij haar kittens. Niet omdat ze hen had moeten achterlaten voor 3dagen, maar omdat ze ze terug zou mogen zien. Haar oogjes stonden enthousiast. Ze vernauwde haar ogen en sprong op een waterrat af, die ze wel met succes wist te vangen. Ze prevelde een bedankje voor Starclan en maakte vervolgens rechtsomkeer om naar het kamp terug te gaan. Haar tempo versnelde naarmate ze dichter kwam. Eenmaal in het kamp zocht ze direct haar kittens, nadat ze haar prooi snel op de prooistapel was gaan leggen. Eén van haar kittens viel haar meteen op, Ravenkit. Hij zat in de nursery, terwijl de anderen bijna allemaal tussen de warrior liepen of speelden. Ze stapte rechtstreeks naar hem toe en gaf hem als begroeting een lik over zijn kopje. "Ik ben er weer," mauwde ze zachtjes en keek hem met een glimlachje aan, waarna ze haar kopje wat liet zakken. "Is Vixencry wat lief geweest voor jullie?" Ze beschouwde de poes als haar vriendin, maar kon het toch niet laten om het even te vragen. Ze wist namelijk niet zo goed hoe zij met kittens omging die niet van haar waren.

Tag: Ravenkit (+openn)

Narrowpaw hoorde opeens een lange harde boer door het kamp. Zijn kopje schoot omhoog om te kijken wie het was geweest. Hij kon zien dat Breakingpaw net van de prooistapel wegliep en toen ging liggen. Hij grinnikte even. Waarom zou hij ook niet gewoon Breaking joinen. Hij wilde net opstaan, maar was zo lui geweest dat hij weer op de harde grond plofte. Toen probeerde hij nog een keer omhoog te komen. De kater schudde zijn vacht even snel. En liep toen van zijn plekje vandaan naar Breakingpaw. Hij plofte meteen naast hem neer. "Goedemorgen!"

Tag: Breakingpaw

Zijn moeder was weg geweest en daarmee ook één van zijn siblings. Dat begreep Ravenkit nog steeds niet. Één was overleden en de andere gewoon verdwenen. Maar dat was niet zijn grootste zorg. Zijn grootste zorg was of Butterstar hem wel al tot apprentice wou benoemen. Daarna kwamen de andere zorgen wel. Tot zijn verbazing kwam zijn moeder ineens toch in beeld en liep op hem af. Hij werd begroet met een lik over zijn kop, waar Ravenkit vervolgens voor weg door en een poot over zijn kopje haalde met een vies gezicht. "Ieuwl," klaagde hij. Hij wou niet als een kleine kit gezien worden. Straks werd hij daardoor geen apprentice! "Oh Vixencry was wel oké," beantwoordde Ravenkit de vraag van zijn moeder. Ondertussen keek hij langs haar heen, hopend dat Butterstar of Futuresong in beeld kwam. Tevens hoopte hij dat Tinkerkit hem niet ging zien. Dan was er nog een obstakel.

TAG: Silvercloud

Het leek behoorlijk duidelijk dat de stress in haar botten begon te zitten en met een halve kreun rekte de flame point kattin zichzelf uit haar botten voelen kraken en sloot haar ogen zuchtend terwijl ze uit haar den stapte. Ze had hoop dat de warme namiddag zon haar vacht zou verwarmen zo diep tot het in haar botten kon dringen en haar tenminste iets van verlichting kon geven. Met een zacht glimlachje nam ze plaats in het zonlicht en pakte een muis er bij die ze langzaam begon te eten haar staart ontspannen om haar benen krullend.
-Open

De jonge gevlekte kater kon het niet laten eens zelfvoldaan te glimlachen toen hij een dikke muis en een lijstertje op de prooistapel liet vallen. Plichtsbewust was hij ’s morgensvroeg opgestaan om deze vangst bijeen te scharrelen, en hij moest toegeven dat het best wel geslaagd was. Crumblepaw herinnerde zich ook dat hij ergens een spitsmuis had gevangen, maar die ging hij straks wel ophalen. Uitgeput nam hij een kleine waterrat van de stapel en trok zich ergens terug in de menigte, totdat zijn heldere blik op Butterstar viel. Zo te zien kon ze wel wat gezelschap gebruiken. "Hallo mevrouw," begroette hij de flamepoint vriendelijk en beleefd voordat hij zijn achterwerk op de grond liet zakken en de waterrat zorgvuldig neerlegde op de grond.
Tag; Butterstar.

"Ieuwl," Silvercloud grinnikte zachtjes bij Ravenkit's reactie. Ondanks dat ze wist dat hij dit niet graag had, kon de poes het toch niet laten. Zo liet ze gewoon zien hoe veel ze wel niet van hen hield. Dat was het minste wat ze kon doen. "Oh Vixencry was wel oké," Wel oké? Even trok de poes haar wenkbrauw op die ze niet heeft bij wat de kitten zei. "Gewoon oké?" mompelde ze, eerder tegen zichzelf dan tegen Ravenkit. De queen richtte haar blik op de zwarte kitten, die langs haar naar de andere katten keek. "Zoek je iemand?" Even ging haar blik naar de wit-grijze kitten van Vixencry. "Zoek je Tinkerkit?"

De sfeer was rustig, toen ze terug het kamp in kwam van een dag zware training. Hoewel de kattin zelf vaak vol energie zat, was ze op het moment uitgeput. Criedwolves zorgde ervoor dat ze goed maar hard trainde, en hoewel ze zeker heel veel leerde, wilde ze het liefst meteen haar nest induiken. Omdat de zon vandaag hard geschenen had, was het deze avond redelijk benauwd. Maar ook was het een heldere nacht, en de sterren boven hen waren goed te zien, evenals de maan. Hoewel Rosepaw het niet al te veel op StarClan had - ze vond het niet zo'n geloofwaardig verhaal, al zwoor ze het ook weer niet af - vond ze de sterren interessant. Hoe ze stonden, wat erin te zien was.. Met haar blik op de lucht gericht liep ze verder, de richting van de apprentice den op. Heel lang zou ze daar waarschijnlijk niet meer in slapen. Over een aantal moons zou ze hoogstwaarschijnlijk richting de warrior den verplaatsen, en een tijd later misschien wel naar die van de leader. Want ze was zeker van plan om in haar moeders pootstappen te volgen. Dat had Criedwolves haar wel goed aangeleerd. Het was belangrijk om macht te hebben. Hun familie was sterk, van puur RiverClan bloed wat hen één van de betere uit de Clan maakte. Het zou het beste zijn als hun familie aan de macht zou blijven. Rose was zo gefixeerd op haar gedachtes, en haar ogen waren immers nog op de schemerende hemel gericht, dat ze niet doorhad dat ze bijna tegen iemand aan zou lopen. Toen de klap eenmaal kwam, keek ze dan ook verward op vanuit haar gedachtes en haar blauwe blik vestigde zich op een kater, Warpaw. Hij was al veel te lang apprentice. Ze trok haar wenkbrauw op. Ze had eerder niet eens doorgehad dat er een Sharing Tongues gaande was. Ze haalde haar schouders lichtjes op, niet van plan om zich bij de rest te voege. "Sorry," mompelde ze de calico kater toe en keek hem licht ongeïnteresseerd aan. Wilde hij nog iets van haar, of kon ze verder gaan, haar nest in?

Tag: Warpaw

Knipperend keek de flame point kattin op toen haar naam gesproken werd en even draaide ze haar hoofd schuin toen ze Crumblepaw in het vizier kreeg. Hmm. Normaal spraken apprentices niet zo snel hun leader aan maar nu was het een fijn ontvangst. "Hallo Crumblepaw, waar kan ik je mee helpen vandaag?"

Een kitten was bij hem gekomen en volgde hem. Hij glimlachte en even kort en ging zitten. "Ik pakte wat anders omdat het verse prooi voor de elder en de queens is, snap je?" Miauwde hij rustig. De kitten leek afgeleid te zijn en dat liet hem nog meer glimlachen. Smokegaze hield wel van kittens, al konden ze ook stront vervelend zijn. Maar deze kitten, genaamd Tinkerkit was wel ok. "Waar kijk je naar?" Vroeg hij toen ook aan Tinkerkit, gezien ze afgeleid leek te zijn.

Tag: Tinkerkit

"Hallo, Crumblepaw, waar kan ik je mee helpen vandaag?" klonk er kort en Crumblepaw probeerde zijn leider met glimmende ogen aan te kijken. "Waarmee kan ik u helpen?" weerlegde de gevlekte cyperse kater terwijl hij zijn staart om zijn pootjes krulde en hij wilde de waterrat iets dichter duwen totdat hij zag dat de flame-point al een muisje had. Hij kon niet attent genoeg zijn, voor dames moest gezorgd worden. "Het spijt me het te zeggen, maar u ziet er niet al te... Fris uit." Crumblepaw sloeg zijn ogen beschaamd neer toen de woorden over zijn lippen rollen. Mooi, Crumble. Lekker een dame beledigen! Waar was zijn attitude naar toe?

Tag: Butterstar.

Ravenkit knikte met zijn kopje toen Silvercloud zijn antwoord herhaalde in een vraag. Ja, gewoon ok. Toen vroeg ze of hij iemand zocht en vroeg toen of het Tinkerkit. "Nee! Nee! Niet Tinkerkit," miauwde hij en keek even snel naar waar die kitten was. "Maar ik zoek wel Butterstar," snel keek Ravenkit langs zijn moeder heen in de hoop Butterstar te zien. Maar hij zag haar niet. Wanneer was ze er nou?

De queen glimlachte even bij zijn haastig antwoord dat het niet Tinkerkit was die hij zocht. "Maar ik zoek wel Butterstar," Het was Butterstar die hij dus zocht. Ze fronste even. "Waarom heb je haar dan nodig?" vroeg ze dan ook. Als moeder moest ze alles weten. Geen idee of ze vroeger altijd zo snel doorvroeg als andere katten iets zochten, maar nu ze zelf moeder was leek het een gewoonte te worden. Silvercloud draaide haar kopje naar Butterstar, die iets verder in gesprek was met Crumblepaw. "Ik wil ze straks wel aanspreken en vragen of ze even tijd vrij wil maken?" stelde ze uiteindelijk toch maar voor na een korte, bedenkelijke, stilte.

Zijn moeder glimlachte en hij begreep niet waarom en trok daarom ook met zijn oortje. Vervolgens vroeg zijn moeder waarom hij Butterstar nodig had. "Nou... ik wil apprentice worden! Nu." Hij hief zijn kopje op en keek zijn moeder strak en vastberaden aan met borst vooruit. "Ik ben er klaar voor!" Verzekerde hij haar. Ravenkit volgde de blik van zijn moeder en zag Butterstar staan. Meteen stond Ravenkit klaar om er naar toe te gaan, maar zijn moeder hield hem tegen met haar woorden. "Ik wil ze straks wel aanspreken en vragen of ze even tijd vrij wil maken?" Ravenkit schudde met zijn kop. "Nee!" Miauwde hij. "Ik wil haar nú spreken!" Vervolgde Ravenkit.

TAG: Silvercloud