We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De wind sloeg tegen zijn kleine lijfje aan. Poef, dat was zwaar zeg. Met een zachte piep en een felle blik van zijn blauwe kittenoogjes viel hij om... Dit gebeurde nu echt CONSTANT. Hij baalde ervan. Zijn evenwicht was echt een ramp. Maar dat was vrij normaal. Hij was nog een jonge kit, hij kon amper kruipen... En hij wilde al lopen, wandelen, rennen! Hij wilde alles zien! Hij wilde alles ontdekken. Het was lastig als je jezelf niet echt kon rondbrengen en alle manieren van communiceren piepend ging. Ja, het leven was niet makkelijk als jong. Hij duwde zichzelf weer wat recht en schudde zijn zilveren kopje even. Met toegeknepen ogen wankelde hij nog wat in een richting, om vervolgens wéér om te tuimelen. Hij piepte even, duidelijk van streek. Nee!
-Warpaw
I TRIED TO SMILE BACK AT YOU, BUT ALL I DID WAS CRY
Onderwerp: Re: Love and war do 30 jun 2016 - 22:25
De calico kater lag rustig in het kamp te zonnen, zijn pels lichtelijk omhoog om de aangename warmte op te vangen. Prettig zeg. Jammer genoeg leek zijn positie goed te zijn voor zonnestralen maar tevens voor irritante pluisjes. Er doemde immers eentje naast hem op. Geïrriteerd vernouwde hij zijn ogen ernaar. Urgh, wat had je er ook aan? Van wie was dit mormeltje eigenlijk? Welke queens hadden nog maar net gejong- Hmmm, dit werd ineens interessant. De enige Queen die hier had gejongd was die Thunderclanner. Die misselijke ex-Deputy waar hun Leader oh zo dol op was. Een vreemd gevoel overkroop hem, misschien lichte jaloezie? Wie weet, hij wachtte in ieder geval niet lang genoeg er antwoord op te krijgen, want zonder een greintje schaamte gaf hij het zilveren ding een harde por. Hij zou ze eens wat Riverclan gastvrijheid laten zien~
The extreme always seem to make an impression
Silvervine
Member
Sean 266 Actief two to the one to the one to the three
Hij zou het best kunnen binnenkort! Verdomme zeg! Hij piepte even luid en strekte zich uit, waarbij hij probeerde recht te komen. Dat lukte ook na enkele tellen en de jonge kitten keek trots rond, een duidelijk glimlach op zijn snoetje. Hij was zo tevreden met zijn prestatie. Hihi! Hij schudde zich even uit, maar wiebelde wat en stopte het al snel toen zijn wiebelige houding het niet meer zo aankon. Ah tja, daar moest nog aan gewerkt worden, niet? Toen hij plots een harde por kreeg, viel hij op zijn snuit en dat deed erg veel pijn. Traantjes ontsprongen in zijn blauwe oogjes. Auw! Hij piepte even zachtjes van de pijn en probeerde recht te staan... Nee... Hij schudde even zijn kopje, viel weer wat om, maar herstelde sneller dan eerst. Hij keek op en zocht degene die hem pijn had gedaan. Hij zag de kat en met een waterige blik glimlachte het jong naar hem, om vervolgens luid en duidelijk te gaan piepen naar hem. Heyhoi! Hehe.
I TRIED TO SMILE BACK AT YOU, BUT ALL I DID WAS CRY
Warpaw zijn blik bleef zwaar gefrustreerd op de kitten liggen. Het omduwen was zeker leuk, er kwam een piepje uit, maar dat zei weinig. Die dingen waren over het algemeen vrij onduidelijk. Eenmaal weer omhoog werd hij aangekeken door een tweekleurige blik, waardoor hij zijn oren verder naar achteren draaide. Een soort gegrom ontsnapte zijn keel terwijl zijn minachting met de seconde groeide. Hij had zo’n hekel aan dit jong, ondanks dat hij er niks aan zou kunnen veranderen. Zelf was hij met moeite aangenomen ondanks dat zijn vader een Riverclanner was, aangezien zijn moeder uit Shadowclan kwam. Omdat zijn vader de clan had verraden met een liefde voor een ander en een zoon terug bracht met een vreemde pels. Hij zou geen kittens kunnen krijgen, hij was niks waard. Hij had zich moeten bewijzen en zelfs nu leek dat hem nog niet te lukken, hij kreeg het wantrouwen niet weg. En dan hadden we deze kleine, voor zijn neus en vrolijk. Een kit van een andere clan die met open armen werd verwelkomt met moeder en al. Ze waren hier al veel te lang. Ze hadden allang terug kunnen zijn in dat stinkende kamp van hun. Maar nee, dat gebeurde niet. Hij zou al bijna denken dat ze hier bleven wonen. Gefrustreerd hapte hij richting de kit. Laatste kans, nog even en hij zou ze eens laten zien wat je moest kunnen om een Riverclanner te zijn.
Onderwerp: Love and war 
wo 15 jun 2016 - 17:38
