[Open] Flying fish

De jonge kater had besloten om te gaan vissen. Aan de ene kant had hij er absoluut geen zin in; met een lange vacht als de zijne, zou het uren duren voor hij weer volledig was opgedroogd. Aan de andere kant moest hij toch nog wat oefenen wat het vissen betrof. Hij wilde natuurlijk niet afgaan tijdens zijn Final Assessment. Hij zag het al voor zich, een urenlange poging om een vis te vangen terwijl zijn mentor hem teleurgesteld aanstaarde. Hij zag zichzelf al in het water liggen, doorweekt en spetterend voor zijn leven. Niet dat hij niet kon zwemmen, hoor, hij nam het leven gewoon niet zo serieus. Hij baande zich een weg naar de waterval en haalde zich de smakelijke regenboogforellen en de smeuïge zalm al voor ogen. Hij mocht dan niet de beste visser zijn, de smaak van de geschubde dieren stelde hij wel enorm op prijs. Als de verdeling van de prooi niet zo goed in de gaten werd gehouden, was hij nu al tonnetje rond.
Aangekomen bij de watervallen, merkte hij dat hij niet volkomen alleen was. Hoe kon het ook? Riverclan was een behoorlijk grote Clan, hij kon niet verwachten dat hij alleen zou zijn, ongeacht welk gebied hij zou kiezen. Een grijze tabby stond aan het water, gefocust. Breakingpaw besloot zijn mond maar te houden, hij had geen zin in ruzie met een Warrior omdat hij zijn jacht had verpest. Aan de geur te merken was het Smokegaze die daar stond, en daar wilde hij natuurlijk al helemaal geen mot mee. Hij liep toch zachtjes wat dichterbij en kon zo net opvangen hoe de kater een vis rechtstreeks uit de lucht klauwde. Zijn ogen werden groot van de bewondering. "Wow! Heilige Starclan, dat was cool!" riep hij uit. Ondertussen was Smokegaze alweer druk bezig met het verdedigen van zijn prooi tegen een brutale meeuw. Hij wist het beest te pakken te krijgen, al leefde het nog en begon het gemeen te pikken. Breakingpaw liep op het schouwspel af. Nu het gewicht van Smokegaze de meeuw op de grond hield, was het voor Breaking niet al te moeilijk om de nek van het beest te vinden. Deze greep hij met zijn tanden en draaide hem vervolgens in een ruk om. Het ziekelijke, krakende geluid maakte hem toch lichtelijk trots.

Het was moeilijk om die glans van bewondering uit zijn ogen te halen. Wat ongelooflijk cool was dat geweest! De timing, de snelheid, de souplesse. Smokegaze had die vis gewoon uit de lucht gegrepen alsof het helemaal niets was. Zou hij dat straks ook kunnen? Misschien dat de grote, grijze tabby het hem wel wilde leren. Zou dat niet cool zijn? Zijn donkerblauwe ogen verplaatsten zich naar de Warrior en even inspecteerde hij het gezicht van Smokegaze. Meeuwen waren makkelijk te onderschatten. Ze zagen er niet bepaald dreigend uit, maar ze waren redelijk groot en sterk vergeleken met andere vogelsoorten. Daarnaast konden ze venijnig pikken. Het hoefde maar één keer mis te gaan, en je zou een oog missen. Breakingpaw rilde bij de gedachte. Maar goed, de meeuw was dood en dat was dus één extra prooi voor Riverclan. Bij het horen van het compliment van Smokegaze smaalde Breakingpaw zijn tanden bloot. "Dank je!" bracht hij vrolijk uit. Was dat niet één van de grootste complimenten die je als Clankat kon krijgen? Dat je een goed Warrior zou zijn? De kater bedankte hem voor zijn hulp en Breaking knikte vriendelijk naar hem. Toen zag hij pas het stukje los hangend vel op het gelaat van de kater. Breaking fronste, voelde hij er nou helemaal niks van? "Je, euh, hebt iets op je gezicht," zei hij, terwijl hij zijn poot en zijn eigen gezicht gebruikte om te laten zien waar de wond precies zat. Het zag er best pijnlijk uit. Zijn ogen schoven naar de dode meeuw, die het stukje huid samen met wat vacht nog in zijn bek had hangen.

Breaking stond haast te trappelen; hij wilde zo graag die techniek leren! Hoe cool zou het zijn als hij tijdens zijn Final Asessment gewoon een springende vis uit de lucht wist te plukken? Wedden dat zijn mentor dan diep onder de indruk zou zijn! Hij keek vol bewondering naar Smokegaze, maar dit zakte af toen hij eens goed naar de kater keek. Die intrigerende oranje ogen leken rechtstreeks in zijn ziel te staren. Hij zag er wat verwilderd uit na het gevecht en het stukje huid dat hij miste, maakte het geheel er niet veel beter op. Plus de geruchten die de ronde deden over de familie van de kater. Breakingpaw wist eigenlijk niet zo gek veel over Smokegaze en Smoketear, maar alles wat hij gehoord had, was negatief geweest. Maar de jonge Apprentice was altijd al een optimist geweest, wilde overal het beste wel in zien. Natuurlijk gunde hij ook Smokegaze een kans. En tot nu toe was hij helemaal zo erg nog niet, alleen maar indrukwekkend! De grijze tabby leek zijn wond nu pas op te merken. Vervolgens zei hij dat hij het zag als een jachttrofee, iets wat super cool klonk in de oren van Breakingpaw. "Badass," zei hij met een brede grijns op zijn gezicht. Hij wilde ook een jachttroffee! Al zou zijn moeder daar waarschijnlijk niet zo blij mee zijn. Vervolgens werd hem gevraagd hoe zijn trainingen gingen. De kater hief trots zijn kopje. "Goed! Ik moet alleen nog wat extra oefenen met vissen, maar de rest gaat heel goed," zei hij vrolijk. Nog even en hij zou zijn Final Assessment afleggen en daarna mocht hij Warrior worden!