Messenger of the guardian

Vervolg op dit topic. Dit speelt zich ook af voor haar toch naar Starclan.

Lizardpaw had een tijdje voor haar den staan ijsberen. De boodschap die ze gekregen was duidelijk, maar ze wist niet goed wat ze ermee moest doen. Ze had altijd geleerd dat, de dingen die ze zag en hoorde van Starclan, enkel bedoeld waren voor haar. Het was aan haar wat ze zou delen met de leader. Maar waar trok je de lijn? Sparrowfeather wilde ze er ook niet mee opzadelen. Ze stond stil en trappelde even ter plekke met haar voorpoten, iets wat ze wel eens vaker deed als ze zenuwachtig was. Even sloot ze haar oogjes. Dit kon ze niet voor zichzelf houden. Ze zou zichzelf nooit vergeten als er plots iets gebeurde, waarvan zij eigenlijk wist dat het eraan zou komen. Ze opende haar ogen terug, wierp een korte blik op Brindleleaf en vertrok naar Everstar's den. Eenmaal daar zei ze zachtjes de naam van de leader: "Everstar," Ze was even stil. "Wil je even een ommetje met me maken?" vervolgde ze. Ze wilde niet in haar den spreken. Er bestond altijd een mogelijkheid dat anderen meeluisterde. Ze wilde gewoon even alleen zijn met haar en Starclan. Even ging haar blik naar de sterrenhemel. En dat ging het beste buiten het kamp. Niet ver natuurlijk, gewoon niet in het kamp. Ze wist maar al te goed hoe sterk het gehoor van sommige katten wel niet was.

Enkel Everstar, anderen met toestemming

Lizardpaw zei verder niets, totdat ze ver genoeg van het kamp weg waren. Ze minderde haar snelheid en draaide haar kopje om naar Everstar. Ze bleef het moeilijk vinden om zo met de leader te spreken, vooral omdat ze nog niet vast benoemd was als Medicine cat. Ze dacht na over hoe ze het ging brengen, richtte even haar blik op de hemel en keek vervolgens terug naar de rosse poes. "Starclan heeft met me gesproken." Begon de poes zachtjes en hield uiteindelijk toch maar halt. "Er gaat iets gebeuren, Everstar, een gevecht." mauwde de poes nu met een frons. Het geluid van de krijsende katten en de geur van bloed waren haar niet ontvlucht. "Ik moet mijn kruidenvoorraad zo snel mogelijk terug aanvullen." mompelde ze wat verdoofd tegen zichzelf. Het vervelende was dat ze niet wist waar of wanneer het zou plaatsvinden. "We moeten ons erop voorbereiden." Lizardpaw had haar blik even op de wolken gericht, die voor de maan hingen, voordat ze terug naar Everstar keek.

"Een gevecht, met wie, met wat? Zijn het katten? RiverClan?" Even beet de poes op haar lip bij de vragenstroom van de leader. Ze wilde maar al te graag antwoord geven op alle vragen, maar ze kon dat gewoon niet. Everkit had haar niets verteld over wie hen zou kunnen aanvallen. Katten, mensen? Het kon alles zijn. "Enig idee wanneer het plaats gaat vinden? Waar? Als het in het kamp is, kunnen we maatregelen nemen om het te versterken. En over die kruidenvoorraad: vraag maar een paar van de jonge warriors en apprentices om je te helpen met het verzamelen. De voorraad moet inderdaad goed op orde zijn als er inderdaad iets staat te gebeuren." "Ik weet niet wie er ons gaat aanvallen of wanneer, enkel dat er een gevecht aankomt en we ons moeten voorbereiden." mauwde ze duidelijk tegen de iets oudere poes.