hawkkit stapte uit de nusery en keek om zich heen. Hij liep rustig naar de kamp in en uitgang. Hawkkit keek nog eens extra om zich heen om er zeker van te zijn dat niemand hem volgde. Toen rende hij het kamp uit. Hij wist dondersgoed dat hij niet uit het kamp mocht, maar daar trok hij zich niks van aan. Hij rende door en door. Hawkkit moest even wennen aan de nacht. Hij stopte met rennen en keek om zich heen om zijn ogen aan het donker te laten wennen. Toen de kitten alles goed kon zien rende hij verder. Hij stapte in een gat en viel. "Stom gat." Mompelde hij en hij rende weer door. Hij ging steeds harder en harder. Zelf had hawkkit het idee dat hij vloog. Zoals een hawk. Opeens kwam er een vieze stank hem tegemoet. "Iew." Hawkkit struikelde over een, ja wat was het, deel van een omgevallen boom ofzoiets. Hij besteedde zijn aandacht er niet verder aan, maar hij ging wel op de 'omgevallen' boom zitten. De stinkende geur rook hij nog steeds. "Bah wat is dat."
- open