Four big trees, one small cat

Haar grote amberen ogen keken op naar de vier grote bomen. Tuurlijk, ze was hier al eerder geweest, maar het bleef enorm indrukwekkend voor de kleine rosse poes. Redpaw keek schichtig om zich heen. Ze was hier graag, maar ze was ook altijd zoo bang dat iemand van een andere clan opeens op kwam duiken en misschien kwaad werd ofzo.. Waarom dat die kwaad zou worden? Wist zij veel, haar angsten waren niet altijd even logisch..

Eerste post Rosepaw!

_{De fourtrees, ah wat was het toch een geweldige plek. Niet zo geweldig als zij natuurlijk maar goed. Dat waren maar weinig dingen, eerlijk? de poes was hier eigenlijk om andere katten te ontmoeten, ze verveelde zich. Het kon nooit kwaad om katten van andere clans te leren kennen, wie weet kon ze nog iets interessants ontdekken. Haar ogen stonden altijd op scherp. Al snel vielen haar blauwe ogen op een rode vacht, de geur van thunderclan vulde haar neus gaten. Rose greens en stapte op de kattin af, 'Hey' begroette ze de andere kattin, die iets jonger dan haar was, een paar moons ofzo? het scheelde in ieder geval bijna niks. 'Dus wat brengt jouw naar de Fourtrees?' Rose voelde zich aardig vandaag, dus daarom klonk haar stem ook vriendelijk.}

Redpaw schrok toen er opeens een kat op kwam duiken, maar gelukkig wist ze het iets in te tomen en sprong ze niet al gillend omhoog. Ze was al gespannen van zodra ze hier was, dus ze had het ergens ook wel verwacht. "Oh, euh.. I-ik kw-kwam gew-gewoon e-eens kijken n-naar de f-f-fourtrees..", hakkelde de kleine apprentice, de andere poes niet echt aankijkend maar in plaats daarvan naar de grond starend.

_{Oh, euh.. I-ik kw-kwam gew-gewoon e-eens kijken n-naar de f-f-fourtrees..'' klonk de onzekere stem van de andere poes, Rose haalde har wenkbrauw op, jeetje wat was er met haar aan he hand? Waarom was ze zo nerveus? er was verdomme niks aan de hand! Ze moest zich echt niet gaan aanstellen 'Kan je het ook normaal zeggen? zonder dat gestotter? " vroeg ze ongeduldig, praten was toch niet zo moeilijk? Rose zou haar niks aandoen hoor, zo laag ging ze niet zinken. Ze kon er gewoon niet tegen, dat bange gedoe om niks.}