lITE

Onderwerp: lITE za 13 aug 2016 - 11:43

Joan trippelde langs een grens. Het was de grens met Thunderclan. Ze wist eigenlijk niet wat ze hier kwam doen, ze had veel te veel schrik van hun buren. De kleine poes ging zitten. Was het daar leuker dan in de elite? Ze betwijfelde het. Ook al had ze enorm veel bang van haar eigen elite, niets is beter dan familie. Toch?

+ Redpaw eerste post

I go where the wild roses grow

Onderwerp: Re: lITE za 13 aug 2016 - 12:28

Na veel innerlijke discussies met zichzelf had de 'moedige' zijde toch gewonnen. Ahem, moedig. Het was maar wat je moedig noemde, natuurlijk. Redpaw zat verscholen in de bosjes en keek spiedend naar de grens. Er liep een kleine zwart-witte poes langs. Ze zag er niet gevaarlijk uit, maar de geur van Bloodclan kwam haar tegemoet gewaaid. Toch dacht de kleine poes ergens wel dat ze kon winnen als het tot een gevecht zou komen tussen de twee van hun.. En was dit neit het perfecte moment om te proberen haar angst te overwinnen? Ze wist natuurlijk ook dat dat nooit helemaal zou lukken, maar na dat gedoe met Shark wou ze sterker zijn, ze wou niet meer verlangd van angst worden zodra het een beetje gevaarlijk werd. Ze wou voor zichzelf kunnen opstaan. De rosse poes haalde diep adem en kwam tevoorschijn, voorzichtig naar de poes toe lopend. Moest ze nu iets zeggen? Ze durfde niet echt goed.. Maar dit was al goed genoeg, voor nu. Begin gewoon nu niet te trillen, hou jezelf in toom..