Catch the mice! || Training 1.0

Innerstar had naar een verslag geluisterd van een patrouille en had ze tevreden weer weg gestuurd. Niks aan de hand, geen gekke dingen ontdekt. Toen de leider haar den verliet zag ze ook dat de zon begonnen was met zinken. Innerstar sprong weg bij haar den weg en liep naar het kamp uitgang waar Volepaw op haar zou zitten wachten. Of andersom. Een jachttraining was het idee van Innerstar. Sluiphoudingen en zintuigen, de basis, dat leek haar een goede training voor in de avond. Vooral omdat je dan meer bezig moest gaan met horen en ruiken. Haar andere, oudere apprentice, Crescentpaw, had ze mee gestuurd op patrouille, dat was indirect ook een training voor haar. Zeker omdat Crescentpaw nu echt werd getraind naar de manieren van een warrior.

OOC: Volepaw eerste post.

Vandaag had Volepaw een nieuwe mentor gekregen, nog geen paar uur geleden zelfs. Zulke dingen leerde ze mettertijd wel, maar een paar uur was gewoon te kort om te weten dat Innerstar haar mentor was. Ze was dan ook niet op de hoogte van haar training deze avond en lag vlak voor de apprentice den, te genieten van de laatste paar zonnestralen. Ze zag de leader naar de uitgang stappen, maar maakte zelf geen link met haar eigen training.

Het duurde Innerstar verbazingwekkend lang, dat maakte dat de leidster al wat begon te zoeken met haar ogen. Was Volepaw het vergeten? Een zucht rolde over haar lippen. Toen Innerstar Volepaw zag liggen bij de apprentices Den stapte ze er direct op af. Haar grote lijf torende boven de apprentice uit en haar ijsblauwe openbaren strak op haar gezicht waarbij ze een ah-um geluid maakte. Ze bleef zo staan terwijl ze de reactie van Volepaw afwachtte.

Volepaw had even haar ogen gesloten maar opende deze al snel toen iemand in haar zonlicht kwam staan. Het was Innerstar die voor haar kwam staan, niet zomaar een warrior dus. De 'ahum' die te horen was, liet haar weten dat er iets was maar wat het was, wist ze niet direct. Volepaw trokk zich direct recht en ging staan. Had ze iets fout gedaan? Volepaw werd een beetje nerveus door de niet-wetendheid en trok dan ook even met haar oor. De apprentice probeerde dan ook alles op een rijtje te zetten. Ze was gaan jagen, dat dacht ze toch en ze was langs geweest bij de elders. "Kan ik iets voor je betekenen?" vroeg ze uiteindelijk toch maar met een flauw, onzeker lachje.

Dat Volepaw niet doorhad wat er aan de hand was kon Innerstar duidelijk van haar gezicht aflezen. Innerstar slaakte toen ook een zucht toen Volepaw haar vraag stelde. "Een training luisteren en onthouden zal ook niet misplaatst zijn," bromde Innerstar. "Je bent te laat voor je eerste training," vervolgde Innerstar. "Reken er nu dan ook maar op dat je dat voelen gaat, dus mee komen jij," beval Innerstar waarna ze zich direct omdraaide en de apprentice met zich mee wenkte het kamp uit.

"Een training luisteren en onthouden zal ook niet misplaatst zijn," Diep van binnen was ze enthousiast, maar dat was van buiten af niet te zien. Ze kwam steeds tot de ontdekking dat de leader haar mentor was, wat zorgde voor dat enthousiasme. "Je bent te laat voor je eerste training," Volepaw's oortjes schoven wat naar achteren toen Innerstar meedeelde dat ze te laat was voor haar eerste training. Zoiets wilde ze dus vermijden, maar ze kon zelf niets doen aan haar vergetelheid. "Reken er nu dan ook maar op dat je dat voelen gaat, dus mee komen jij," Innerstar draaide zich om, waarna Volepaw direct achter haar aanliep. "Sorry Innerstar," mauwde ze nog vluchtig terwijl ze achter haar aan trippelde. Haar lippen hield ze stevig op elkaar. Het was vreemd om zichzelf te verontschuldigen voor iets waar ze zelf geen weet van had. Als kitten was het geen probleem geweest, omdat elke kitten wel eens fouten maakt of dingen vergeet, maar als apprentice had ze het er moeilijker mee.

Toen Innerstar zich omgedraaid had hoorde ze nog een vluchtige verontschuldiging uit Volepaw's mond komen, maar daar gaf ze weinig acht aan. Ze begeleidde Volepaw het kamp uit en ging door naar de Pinewoods. "Kom, vaart er in," beval Innerstar, waarna ze begon te rennen op het moment dat ze het kamp verlaten had. Ze ging er vanuit dat Volepaw haar zou bijhouden en zou volgen. Toen de leidster de Pinewoods had bereikt kwam ze tot een halt en wachtte ze tot Volepaw weer bij haar zou zijn. "Vertel mij maar wat je al geleerd hebt tijdens je voorgaande trainingen," vroeg Innerstar. Een apprentice werd ten aller tijden getraind. Of dit nou was door de aangewezen warrior, of tijdens de trainingsgroepen, of andere katten. Om de dag werd een apprentice wel mee het kamp uit genomen om iets te leren.

"Kom, vaart er in," Volepaw spitste haar oren bij de woorden van Innerstar en zette direct de achtervolging in. Snel rennen was juist iets waar ze heel goed in was. Ook bochten nemen op een aandoenlijk tempo was iets waar ze wel talent voor had. Ze kon de poes dan ook goed bijhouden en kwam enkele staartlengtes na haar aan bij de Pinewoods. Volepaw scande eerst even de opgeving af, voordat ze zich op haar mentor richtte. "Vertel mij maar wat je al geleerd hebt tijdens je voorgaande trainingen," Even was ze stil. "Jagen, herkennen van geuren en euhm," Volepaw was al blij dat ze enkele dingen in grote lijnen kon zeggen. Details van haar voorgaande trainingen moest ze niet vragen, want daar zou Volepaw geen antwoord op kunnen geven. De dingen die ze geleerd had én tegelijkertijd had toegepast, waren wel iets wat ze kon onthouden. Ze had met haar eerdere mentor al dingen besproken over de vechttechnieken, maar omdat ze deze dingen niet gedaan had, was dat voor haar iets wat ze sneller vergat. Daar kon de jonge poes dus niet op komen.

Uit hun ren kom Innerstar opmaken dat Volepaw snel en behendig was tijdens het rennen. Ook had Volepaw dus een goede conditie. Dat was mooi. Volepaw vertelde haar dat ze jagen had geleerd en geuren. "Oké dan," reageerde ze. Wat Volepaw haar had verteld was enorm breed. "Wat precies aan jagen en geuren heb je geleerd? En heb je ook clantheorie gehad? En een rondleiding door het territorium?" Vroeg Innerstar. Het verbaasde haar hoe laks sommige mentoren konden zijn, al was er iets aan de hand geweest met die van Volepaw.

"Wat precies aan jagen en geuren heb je geleerd? En heb je ook clantheorie gehad? En een rondleiding door het territorium?" Volepaw knipperde even bij alle vragen die de leader aan haar stelde. Ze moest de vragen proberen te beantwoorden. De vragen. Ze fronste even en keek op naar Innerstar. "Kunt u dat even herhalen?" vroeg ze uiteindelijk na een behoorlijk lang moment van stilte. Wat maakte ze toch een geweldige indruk.

Innerstar moest de vragen herhalen. Volepaw vroeg het tenminste netjes, wat er voor zorgde dat Innerstar er geen probleem van zou maken. Iemand van het herhalen was ze niet, maar goed. Zolang Volepaw er niet te vaak om zou vragen was er geen probleem. "Wat heb je precies geleerd aan jagen en geuren?" Vroeg Innerstar, waarna ze zweeg. Dan maar vraag voor vraag.

"Wat heb je precies geleerd aan jagen en geuren?" De eerste vraag die Innerstar stelde was wel een vraag die ze zou kunnen beantwoorden. Daar had ze het meeste ervaring mee. Haar eerdere mentor had zich ook vooral daarop geconcentreerd omdat dat vol zat met herhalingen en dat bleef haar dan ook beter bij. "Ik heb leren jagen op landdieren." Ze liet haar blik even naar de lucht gaan toen ze nadacht over de diersoorten. "Muizen, eekhoorns en tijdens één van de trainingen hadden we iets geleerd over het jagen op ratten." Nu glommen haar oogjes. Kijk! Ze had kunnen antwoorden. "En qua geuren de clans en de grenzen."

Dit waren antwoorden waar ze iets mee kon. Ze kon dus van Volepaw verwachten dat ze daar ook beter in zou zijn dan in jachttechnieken op kikkers, salamanders, en dat soort typische Shadowclan voer. Dat ze had leren jagen op ratten kwam vooral tijdens deze periode van pas, met de vermeerderde ratten in het territorium. Eekhoorns was minder typisch, gezien dat beesten waren die vooral op Thunderclan territorium voorkwamen en nauwelijks in Shadowclan gebied. Qua geuren had ze de grenzen en de clans geleerd, dat was mooi. "Goed, op het jagen kom ik straks terug," miauwde Innerstar. "Uit je antwoord op de geuren maak ik uit dat je dus een rondleiding hebt gehad?" Vroeg ze vervolgens. Ze wachtte even een antwoord af en stelde toen de volgende vraag. "En hoe zit het met algemene Clantheorie, zoals de warrior code, enzovoorts?" Vroeg Innerstar vervolgens. Vele kregen al een groot deel mee als kitten, maar herhalen en in praktijk brengen bij apprentices was enorm belangrijk.

Innerstar zei haar dat ze straks verder zouden gaan met het jagen. Dat vond Vole prima, want dingen doen vond ze leuker dan dingen bespreken. Dat kon ze ook makkelijker onthouden. "Uit je antwoord op de geuren maak ik uit dat je dus een rondleiding hebt gehad?" Ze knikte uitbundig op de vraag van Innerstar. Losstaande vragen waren nu eenmaal makkelijke vragen voor Volepaw. "En hoe zit het met algemene Clantheorie, zoals de warrior code, enzovoorts?" Bij deze vraag kon ze echter niet veel zeggen. Theorie, dat was iets wat ze maar niet in haar kopje kreeg. Toch knikte Volepaw direct even enthousiast als ze eerder gedaan had als antwoord op de vorige vraag.

Oké, de rondleiding was al geweest, dat was mooi. Haar enthousiaste geknik op de volgende vraag betwijfelde ze, maar ze gaf er nu verder geen acht aan. Theorie zal ze later wel weer testen, nu was het tijd om te gaan jagen. "Het jagen dus," miauwde ze. "Welke prooien zijn het beste te vinden hier in de pinewoods?" Vroeg Innerstar. Één van de genoemde dieren, die goed zal zijn, zouden ze dan gaan zoeken en mocht Volepaw dan proberen te vangen. Al zal ze daarvoor eerst de jachthouding moeten laten zien en een proefjacht moeten uitvoeren. Zodra dat er goed genoeg uitzag, mocht ze het proberen in de praktijk, daar leerde je het beste van.

Haar enthousiaste blik verdween niet toen Innerstar overging tot de jacht. "Welke prooien zijn het beste te vinden hier in de pinewoods?" Volepaw draaide zich even rond en liet haar blik over de omgeving gaan. Er waren geen plassen water, geen modder, waardoor ze tot de conclusie kwam dat er geen flubberige en blubberige beesten hier te vangen waren. "Muizen!" mauwde ze dan ook direct, als enige weliswaar. Muizen vond je bijna overal, dus dat kon niet slecht zijn.

Innerstar knikte op het antwoord van Volepaw. "Dat klopt en lijsters, kraaien, raven, eksters en soms zelfs slangen, zoals adders." Innerstar glimlachte. "De volgens en slangen komen later wel," vervolgde Innerstar. "Laat mij eens de perfecte jachthouding zien om een muis te vangen," gaf Innerstar als opdracht aan Volepaw. Mocht deze in één keer goed gaan, dan mocht Volepaw een rondje sluipen. Ging dat goed, dan mocht Volepaw een schijnmuis vangen, iets als een takje, of iets dergelijks.

"Dat klopt en lijsters, kraaien, raven, eksters en soms zelfs slangen, zoals adders." Volepaw keek met nieuwsgierige oogjes naar wat Innerstar allemaal zei. Ze vond het allemaal, oprecht, zeer interessant. "Laat mij eens de perfecte jachthouding zien om een muis te vangen," De jonge apprentice zakte automatisch door haar pootje en zette haar pootjes wat uit elkaar. Haar oren gingen ook automatisch plat liggen. Zo zou zij het doen, op een muis afsluipen. Ze liet haar ogen even omhoog gaan, naar Innerstar, niet wetend of ze het zo wel goed deed.

Innerstar bekeek de houding van Volepaw en schudde vervolgens met haar kop. "Kijk en leer," reageerde ze. Innerstar zonk door haar poten heen, hield ze onder haar lijf, dus ging niet extra breed staan. "Je moet licht op je poten staan, goed door gezakt, maar ook niet te," miauwde ze, terwijl ze iets meer op de voorkant van haar poten ging staan. "Je staart moet op één lengte zijn met je lijf," vertelde ze, terwijl ze haar staart op één lengte liet hangen met haar ruggen graat. "Hou je oren open, maar draai ze inderdaad een stukje naar achteren, zoals je al deed," miauwde ze vervolgens. Innerstar sloop zo een rondje om Volepaw heen, licht op haar poten, stap voor stap, zonder geluid te maken, terwijl ze door liep. "Wanneer je dichterbij bent zak je nog iets verder door en maak je jezelf klaar voor de sprong," miauwde ze. Innerstar deed wat ze vertelde en maakte zich klaar voor de sprong. Vervolgens sprong ze en deed ze alsof ze een muis ving. "Oké, ga jij nu eens in de houding staan, dan zal ik kijken of je het goed doet," miauwde ze.

Innerstar schudde haar kopje bij wat ze net deed. "Kijk en leer," Volepaw bleef zitten zoals ze zat en keek naar wat de zwarte poes deed en en luisterde naar de bijbehorende instructies. "Je moet licht op je poten staan, goed door gezakt, maar ook niet te," Bij elke stap die de leader overloopte, paste Volepaw haar eigen houding aan. Als ze dat op het einde zou doen, zou ze het vergeten. "Wanneer je dichterbij bent zak je nog iets verder door en maak je jezelf klaar voor de sprong," Haar oogjes werden wat groter toen haar mentor naar voren sprong om een niet-bestaande muis te vangen. "Oké, ga jij nu eens in de houding staan, dan zal ik kijken of je het goed doet," Met haar gedachten bij de eerdere sprong van Innerstar, ontging het laatste wat de poes tegen haar had gezegd. Ze zat al in de goede houding, die ze tegelijkertijd had aangepast met de instructies, dus normaal zat ze nu goed. Volepaw keek even naar Innerstar. Moest ze nu ooknaar voren springen?