The amber and the vole

Volepaw was altijd één van de apprenttices die als eerste wakker was, zelf als ze geen training had van Innerstar. Ze was namelijk gewoon om vroeg op te staan, juist omdat haar trainingen vaak vroeg begonnen. Ze trippelde dan ook vrolijk de den uit en liet haar blik over de open plek gaan. Er was maar één kat te zien, Amberpaw. "Hé Amberpaw!" mauwde ze, iets luider dan de bedoeling was en liep naar de kater toe, die een prooi van de prooistapel had genomen.

Ze glimlachte bij zijn weder begroeting en liet haar blik naar de prooi gaan die hij naar haar toe schoof. "Wil je ook wat eten?" Ze knikte uitbundig. "Ja, graag." mauwde ze en stapte wat dichter naar de prooi toe. Straks zou ze beginnen met haar training, dus ze zou moeten door eten. Ze richtte haar blik op haar prooi en zette er haar tanden in, waarna ze kort opkeek en verrast naar Amberpaw keek. Haar geheugen zat haar weer dwars. "Hé, Amberpaw. Wat doe je hier?" vroeg ze met een frons. Haar kortetermijngeheugen bemoeide zich weer vrolijk met haar dagelijkse bezigheden.

"Eten, ik was hier daarnet ook al weet je nog?" Ze luisterde aandachtig naar wat hij zei. "Ah," was haar eerste en enige reactie. Ze knipperde even met haar ogen. Ze wist maar al te goed dat het haar geheugen was die hier de oorzaak van was. "vergat je zojuist dat ik hier was?" Meteen schudde ze haar kopje. "Ik wist het wel hoor," deelde ze direct, overtuigend, mee. "Ik was het niet vergeten!" mompelde ze nog en zakte wat door haar pootjes om nog een hap van de prooi, voor haar, te nemen. Even trok ze met haar oortjes, terwijl ze zich concentreerde op Amberpaw's aanwezigheid.

"Ik wist het wel hoor" Zei de jongere leerling direct, ze klonk wel overtuigend, "Ik was het niet vergeten!", oke maar waarom vraag je dan wat ik hier doe als je al met me gepraat had, vroeg Amberpaw zich af. Ze nam nog een hap en leek zich ergens op te concentreren. "ehm, oke dan heb je zin om straks samen te trainen?" vroeg Amberpaw, het was duidelijk dat Volepaw het niet over haar vreemde opmerking wilde hebben en dan zou hij dat ook niet doen hoe vreemd hij het ook vond.