It's going down, I'm yelling Timber. [&TIMBERLION]

Klauwen gingen langs zijn flank en Zuko siste even van pijn, maar beukte zijn lichaam tegen de indringer en hield hem stevig tegen de grond. Hij gaf nog een laatste waarschuwende beet in diens nek ten teken dat hij op moest rotten en ging toen van de half huilende indringer af. De indringer was minstens tien moons jonger dan hem en geïrriteerd zijnde keek Zuko naar zijn flank waar de klauwen een paar krassen achtergelaten hadden. Hij draaide zich om en begon aan zijn flank te likken. De ijzeren smaak van bloed reikte zijn smaakpapillen en even schudde Zuko verafschuwd zijn kopje. Hij kon niet begrijpen van sommige BloodClanners dat ze het zo geweldig vonden om andere katten uit te moorden en doordrenkt te zijn met de geur van bloed. Hij vond niet alleen de geur afschuwelijk, maar ook de smaak. Hij vond het feit dat het dikke spul tussen zijn vacht bleef hangen afschuwelijk en de pijn dat het met zich meebracht was ook niet bepaald geweldig. Na een paar laatste likken bleven er enkel wat rode krassen over. Die zouden tegen het einde van de week wel overgaan. Zijn mentor had hem geleerd hoe hij sommige kruiden kon gebruiken om te genezen, maar had hem er niet veel over weten te vertellen omdat hij er ook gewoon niet veel over wist. Zuko hoopte op een dag een Medicine Cat tegen te komen van één van de Clans waar hij zijn medicijn-gerichte vragen aan kon stellen. Hij had geluk gehad dat de Rogue die hem getraind had al best oud en wijs was geweest – wat waarschijnlijk ook de reden was geweest waarom de kittens niet helemaal gezond waren geweest toen ze ter wereld waren gebracht – en dat hij veel geleerd had op een korte tijd. De kater besloot om wat te gaan jagen en kwam overeind. Zijn flank deed zeer, maar het was te doen. Traag liep de kater de richting op van de Boundaries die de splitsingen waren tussen de vier Clans, zijn territory en verderop de Twoleg Place. De kater keek hongerig naar een muis en wilde er net op gaan jagen toen het geluid van pootstappen snel bewegend over gras hem wegjoegen. Een tikkeltje geërgerd keek Zuko toe hoe de muis over de grens van ShadowClan verdween. Heerlijk. Zijn maag knorde alsof het boos wilde reageren.