Hold your horses...(Stallionheart)

Stil sloop de kater door het hoge gras. Een paar muislengtes achter de kater sloop Routpaw in zijn spoor om zo te zien hoe hij het deed en het hopelijk daarna zelf ook te kunnen. Hij wiebelde met het puntje van zijn staart voordat hij sprong en met alle vier zijn poten op een muis landde die hij, voordat het beestje ook maar een geluid kon maken doodde. Hij stapte van de muis af en dankte StarClan in gedachte voor het leven van deze muis opdat die de Clan kon voeden. Hij keek over zijn schouder naar Routpaw en gaf haar een knikje dat ze het nu zelf mocht doen. Hij wilde net verder lopen toen Oceanbreeze naar hem toe liep met blijkbaar een brandende vraag. De kater keek nog even naar Routpaw en wendde zich toen tot de jonge Warrior. Net een dag Warrior en gelijk een Apprentice op je dak krijgen, dat was niet niets. "Natuurlijk. Wat is er?" miauwde de kater vriendelijk. De kater zakte door zijn achterpoten en knikte ten teken dat Oceanbreeze haar verhaal mocht doen.

OOC: Routpaw komt er later in het topic bij, hopelijk is dat geen probleem? Dan kan Stallion samen met Ocean een training geven

Vandaag had Stallionheart haar er weer mee op uitgenomen, iets waar ze alleen maar blij mee was. De lessen waren soms slopend en moeilijk, maar ze gaven haar afleiding en het gevoel dat ze daadwerkelijk iets nuttigs deed, in plaats van problemen veroorzaken.
De kater sloop door het veld en Routpaw volgde hem op een staartlengte afstand, zo goed mogelijk proberend hem na te doen, wat nog lang niet zo slecht ging. Door het puntje van zijn staart wist ze net van te voren dat hij toe zou slaan. En ja, ze had gelijk; Met alle vier zijn poten pinde hij de muis tegen de grond en zijn nek was al gebroken voordat hij zijn soort genoten zou kunnen waarschuwen. Ietwat onder de indruk keek ze hem aan, hij was daadwerkelijk een muisstille jager. Heh.
Een nieuwe geur verraadde Oceanbreeze's net voordat ze daadwerkelijk zichtbaar werd. Het was duidelijk dat ze vragen had voor Stallionheart, dus besloot ze zijn opdracht maar uit te voeren en nu zelf te gaan jagen. "H-hey Oceanpaw."Sprak ze wat nerveus tegen de poes die Stallionheart om advies kwam vragen. Ergens voelde ze respect voor de jonge poes. Ze kon niet veel ouder dan haar zijn en was nu al een warrior met een apprentice. Dat zou haar toch mooi niet lukken. Haar ogen gleden af naar Stallionheart. "Ik, eh, ik ga wel even verderop proberen te jagen."Ze knikte als om haar woorden kracht bij te zetten en verdween weer tussen het hoge gras, opzoek naar muizen. Als een van de warriors haar nodig had zouden ze haar wel roepen.

Is wat mij betreft helemaal prima!

Oceanbreeze leek wat nerveus in zijn aanwezigheid, de kater raakte haar schouder aan met zijn staart om haar wat te kalmeren. Het was geen probleem als ze vragen wilde stellen, hij wilde haar graag helpen. 'Ik weet niet hoe ik Silencepaw's eerste training in moet delen. Ik heb haar gisteren al even het territorium in genomen.' Mauwde de poes zacht waarna ze vervolgde, 'Heb je enige tips of ideeën voor een goede training?' De kater knikte bij het horen van haar dilemma en dacht terug aan hoe zijn eerste mentorschap was gegaan. Zijn smaragd groene ogen fonkelden even voordat hij de poes antwoord gaf. "Goed dat je met verkenning door het gebied bent gestart. Dat is het eerste en belangrijkste dat een Apprentice moet leren, de borders. De eerste training kan je het beste doen door te vragen wat de Apprentice graag het eerste zou leren, jacht- of vechttechnieken. miauwde de kater en hij keek even naar Routpaw die weer verdween in het hoge gras. Daarna wendde hij zijn blik weer tot Oceanbreeze. "Als je wil kunnen we wel samen een training geven?" murmelde hij en hij gaf haar een bemoedigende glimlach.

OOC: Voor mij is dat ook goed, Silence kan hierna posten ?

Terwijl de kater wachtte op antwoord van Oceanbreeze zag hij Silencepaw schuchter achter haar mentor staan. Ze schoof wat met haar poten en ze murmelde dat ze meekwam. Hij gaf de jonge Apprentice bemoedigend een knipoog om haar zenuwen weg te nemen. Oceanbreeze probeerde hetzelfde en hij keek weer terug naar de plek waar Routpaw verdwenen was. Uit dezelfde richting klonk een vreemd geluid. De kater draaide zich om en stond oog in oog met wat normaal in de lucht zweefde. Wat verward keek de kater naar het witte beest en hij hield zijn kop schuin. Langzaam drong het tot hem door dat zowel Oceanbreeze als Silencepaw met de rug naar het beest stonden en dat het beest in kwestie een schaap was. “Euhm… Niet om jullie schrik aan te jagen maar er staat een schaap achter jullie” zei de kater en hij kneep zijn ogen samen om het beest in zich op te nemen. “Volg mij, langzaam” zei hij en deed een paar stappen naar achteren het hoge gras in. Bháááh liet het beest horen en hij voelde zijn nekhaar bijna overeind komen. Hij wist dat het beest geen bedreiging vormde maar het was toch niet helemaal waar. Hij hield er rekening mee dat het beest wel opeens iets kon doen. Het zekere voor het onzekere nemend maakte de kater zich twee keer zo breed als normaal en blies hij naar het witte beest. “Scheer je weg!” spuwde de kater naar het beest en hij hoopte dat Oceanbreeze hetzelfde zou doen naast hem.

Met een hoge sprong, die ze zo goed mogelijk van Stallionheart had gekopieerd, kwam de jonge poes op de muis terecht. Met een snelle beet wist ze hem het leven te ontnemen, nog voordat hij zijn soort genoten kon waarschuwen. Tevreden pakte ze de muis op en wilde opzoek gaan naar meerderen, toen er plots een vreemde geur haar neusgaten binnen kwam. Geschrokken keek ze op, wetend dat het een dier was dat ze rook, maar niet wetend welk dier. Haastig bevond ze zich terug naar de andere katten, waar tevens ook het geurspoor heen leidde.
“Scheer je weg!”Klonk Stallion zijn stem. Toen ze de drie katten zag, kon ze ook meteen het beest zien. haar groene ogen schoten wijd open en van schrik liet ze de muis tussen haar kaken vallen. Angstig trok ze zich terug, niet wetend waar dit zachte monster met rare ogen toe in staat was. "W-wat is dat?"Vroeg ze met angst in haar stem.