{CLANMEETING} The rats are gone

Na de dood van Dauntrose was het haar duidelijk geworden. Vlak voor de dood had ze gezien dat twolegs dingen hadden neer gelegd en nu Dauntrose dood was, wist ze dat het vergif was geweest. Dit was alweer een poos geleden. Innerstar ging naar de Carrionplace en zag nu dat er nog nauwelijks levende ratten waren. Ook zag ze dat twolegs de ratten lijken aan het opruimen waren. Innerstar slaakte een opgeluchte zucht. Alles leek aan z'n einde te komen. Het was een heftige periode geweest voor Shadowclan met veel verlies. De ziekte van de rattenplaag heerste nog wel, maar die zou nu vanzelf weg vloeien. Wat alleen een enorme narigheid was, was dat het Leaf-fall begon te worden en dat dat inhield dat de clan snel moest aansterken, mochten ze goed door leafbare heen willen komen.
Met grote passen trad Innerstar het kamp binnen. Direct ging ze door naar de highrock, waar ze op sprong en zich naar de clan toe draaide. "Laat alle katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting!" Klonk haar stem. Ze wachtte af tot iedereen er was en begon vervolgens te spreken. "De ratten zijn zo goed als weg. Twolegs hebben de ratten vergiftigd wat de rare ziektes in de clan verklaard, maar dit heeft er wel voor gezorgd dat er nu bijna geen ratten meer zijn om ons te bedreigen of ziek te maken," vertelde Innerstar. Haar blik ging over haar clanleden heen. "Niemand mag nog een rat eten tot de volgende newleaf! Ondanks dat we nu bevrijd zijn van de ratten gaan we een zware tijd tegemoet. De clan is zwak en vele zijn ziek. We moeten snel aansterken en er voor zorgen dat er genoeg prooi is om de zware tijden te kunnen overleven. De gene die fit genoeg zijn zullen veel gaan jagen en op patrouilles gaan. De zwakke moeten zich rustig houden en doen wat ze kunnen doen, niet meer!" Sprak ze. "Wanneer er iets is, gaan jullie direct naar Acefray en ik wil dat alle apprentices hun poot bij dragen bij het zoeken naar de goede kruiden om iedereen snel weer op de been te krijgen, hier zal Acefray verder over gaan." Innerstar wachtte nog wat reacties af. "Dan is bij deze de clanmeeting afgesloten. De katten die sterk genoeg zijn verzamelen zich bij Tallshadow om de jachtpatrouilles te organiseren," sprak ze.

"Laat alle katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting!" hoorde de kater. Pissig dat hij nu van zijn plek af moest komen stapte hij naar de open plek, om daar te gaan zitten en de woorden van Innerstar aan te horen. Het ging over de ratten. Blijkbaar waren ze nu weg door de twolegs. Goh, zouden ze nu weer naar Carrionplace mogen? Niet om ratten te jagen zo te horen. Toch vond hij het vervelend dat het territorium voor zijn gevoel een stuk kleiner en daardoor benauwder was geworden. Hij wilde eigenlijk gewoon vrij ronddwalen en hij vroeg zich af waarom hij niet allang terug was gerend naar Shark om zijn aanbod aan te nemen. Maar ja.. als je gaat is er geen weg terug.. Uiteindelijk kwam er een einde aan de leader haar woorden. Het laatst wat ze zei was dat de katten die sterk genoeg waren, zich bij Tallshadow moesten verzamelen voor de patrouille. Vreemd genoeg was Nightthorn niet echt door de ziekte aangetast. Misschien kwam het omdat hij geen ratten at, of niet zo veel met de andere katten omging.. Wie weet had hij ook wel gewoon een sterkere weerstand. Wat het ook was, hij had het aardig overleefd, en dus besloot hij naar Tallshadow toe te gaan. Hij zag de kater zijn blik al over het kamp heen gaan. Nightthorn ging niet geweldig vaak mee op patrouilles... maar veel verschillend werk was hier nu ook niet te doen. "Hey Tallshadow" zei hij kalm, proberend zijn slechte humeur niet door te laten schijnen. "Ik voel me wel aardig goed, dus als ik nodig ben.." Wie weet kon hij, door zich veel aan te bieden, er ook wel voor zorgen dat er meer vertrouwen in hem kwam..

Tag: Tallshadow

Mazerunner spitste zijn oren wanneer hij de stem van de clanleader over het kamp hoorde galmen. "Laat alle katten zich verzamelen op de open plek voor een clanmeeting!", Nieuwsgierig trippelde hij naar voren. Ze vertelde over de ratten, en dat ze nu niet meer zo'n grote dreiging vormde voor de clan. Binnenkort zouden ze dus weer ratten kunnen eten. De gestreepte kater hield niet eens van ratten. Hun vlees was veel te taai. Al zou hij niet twijfelen om er een te eten als hij niet de kans kreeg om kieskeurig te zijn. "Dan is bij deze de clanmeeting afgesloten. De katten die sterk genoeg zijn verzamelen zich bij Tallshadow om de jachtpatrouilles te organiseren," Maze was een van de weinigen die niet aangetast was geweest door de ziekte, waarschijnlijk omdat hij sinds zijn warrior ceremonie niet meer in de medicine cat's den was geweest, en niet van ratten hield. "Ik wil wel meegaan", miauwde de bruine tabby. Hij voelde zich best goed, dus zou het stom zijn om hier te blijven wachten en niets doen terwijl hij prooi voor zijn clan kon vangen.

Na Nightthorn zijn 'aanbod' had Tallshadow blijkbaar vermaakt, want hij glimlachte en antwoordde dat ze, als ze nog een extra lid hadden, konden vertrekken. Dat extra lid kwam al snel. Mazerunner, zo herkende de kater hem. Hij was een paar moons ouder dan hem, meer wist hij eigenlijk niet. Woeps, tot zover betrokken bij je clanmaten. Al snel sprong Tallshadow op. Tijd om te gaan dus. Eens kijken of dit nog wat kon worden.