Duties to fulfill. [&RAINFLARE]

Met zijn lippen naar boven getrokken in een grom keek Jaypaw naar de iets oudere Apprentice die voor hem stond. Deze had een grijns om zijn lippen en schold hem om de zo veel keer eens een keertje uit. Jaypaw voelde zijn woede steeds groter worden, maar op de één of andere manier bleef hij de Apprentice altijd maar missen en dat begon hem flink te irriteren. De Apprentice rende naar hem toe en Jaypaw dook naar de grond. Hij rolde over de grond zodat hij de Apprentice kon ontwijken en haalde vervolgens uit met zijn klauw naar de achterpoot van de Apprentice. Deze siste van de pijn toen Jaypaw’s klauwen er langs schraapten en Jaypaw voelde een triomfantelijk gevoel door zich heengaan. Hij negeerde de opmerking van de Apprentice dat hij zijn klauwen moest inhouden omdat een oefengevecht was. Hij had een nadering naar de overwinning geproefd en dat wilde hij graag zo houden. De kater schoot dus overeind en beukte zijn lichaam niet al te zacht tegen deze van de Apprentice aan zodat deze op de grond viel en zijn ademhaling even verloor omdat de lucht uit zijn longen geperst werd. Jaypaw sprong naar voren en wilde met zijn klauw uithalen naar het gezicht van de Apprentice, maar plotseling werd hij opzij geschouderd door één van de Warrior’s die toe had staan kijken. Na een waarschuwing te hebben gekregen dat hij de volgende keer zijn klauwen in moest houden en dat hij niet zo bruut moest zijn kon hij vertrekken. Woedend stampte Jaypaw door het bos zodat hij hopelijk de prooi voor de mentor en zijn Apprentice weg kon jagen voor de rest van de dag. De Apprentice had er zelf om gevraagd met zijn getreiter, maar daar had de Warrior natuurlijk weer niet op gelet! ‘Barst toch allemaal,’ snauwde hij over zijn schouder en kwaad zijnde liep hij verder het woud in, zich niet bekommerend om wie hem kon horen.