You're important, you're loved

De she-cat met de mooie groene ogen gaf aan dat ze Routpaw heette en Lightkit deed haar best om de naam te onthouden, maar ze dacht dat dat geen probleem ging zijn. Niet alleen omdat het de mooiste she-cat was die ze nu toe had gezien, maar ook vanwege het feit dat ze de medicine cat’s apprentice was en dat katten met een rang makkelijker te onderscheiden waren dan de gewone warriors. Haar leader zou ze bijvoorbeeld ook herkennen, hoewel ze haar deputy nog nooit eerder had gezien. Maar dat kwam omdat ze van de queens zo vaak binnen moest zitten; als ze apprentice werd zou ze de deputy vast wel vaker zien en er ook eens mee in contact komen. De crèmekleurige she-cat keek nieuwsgierig zijnde op toen Routpaw begon te spreken over de kruiden en over haar rang. Ze gaf een knikje om aan te tonen dat ze het begreep. Misschien kon zij ook wel verschillende kruiden leren en hun uiterlijk herkennen, maar Lightkit was er nog steeds heilig van overtuigd dat ze een leven zonder jagen en vechten niet interessant zou vinden. Ze respecteerde en waardeerde Routpaw en Lizardpath omdat zij hun rang goed uit konden voeren, maar zelf zou ze het echt niet willen. Hoewel communiceren met StarClan haar wel echt geweldig leek. ‘Geen partner!’ De kitten zette grote ogen op. Vaak genoeg hadden de she-cats hier in de nursery het wel eens over een tom die ze voorbij hadden zien komen en over hoe knap hij wel niet was. Dat ze later een partner wilden hebben zoals die tom en dat ze niet konden wachten tot ze oud genoeg waren om er één te hebben. Dat ging dan meestal wel over she-cats die oftewel veel te jong waren om te begrijpen waarover ze het hadden en maar mee praatten met de rest of over she-cats die de volgende ceremony als apprentice benoemd zouden worden en wat interessant kwamen doen. De kitten keek de she-cat stoer aan. ‘Die heb je toch ook helemaal niet nodig? Je zal het wel leuk genoeg hebben met je rang!’ Ze snorde. ‘En met StarClan communiceren lijkt mij ook geen straf.’ Ze keek de she-cat bewonderend aan. ‘Maar dan kun je dus gewoon contact leggen met overleden warriors? Hoe zien ze er uit? Zien ze er echt nog steeds zo uit als hoe ze doodgingen met wonden en al?’ Dat had ze een tom in de nursery horen roepen en hoewel hij had zwijgen werd opgelegd door een queen, stelde zij zich er toch vragen bij of hij dan toch niet gelijk had.

Lightkit snorde zachtjes en sloot genietend haar ogen toen ze gestreeld werd over haar kopje. Ze vond de medicine cat’s apprentice echt een aangename she-cat in omgang en hoopte later, als ze wat ouder was, vriendinnen met haar te worden. Ze nam aan dat Routpaw het niet bepaald zag zitten om haar energie te steken in een kitten die eigenlijk nog veel te jong was om ook maar iets te doen, maar wie weet zag Routpaw het wel zitten als ze ouder was. Het liefste was Lightkit vrienden met iedereen, maar had dankzij haar zusje Blossomkit ondervonden dat dat niet altijd kon. Toch vond ze zelfs Blossomkit nog wel leuk in de omgang als ze een beetje normaal deed. De crèmekleurige kitten keek naar bruin-witte she-cat toen deze haar eerst een vraag stelde, maar vervolgens een heel interessant verhaal vertelde over StarClan. De kitten probeerde zichzelf voor te stellen hoe het was om benaderd te worden door met sterren omhulde katten, maar ze kon het zich amper voorstellen. ‘Dat zei een tom in de nursery,’ antwoordde ze op de vraag van Routpaw. ‘Volgens hem zagen de katten er even gruwelijk uit als toen ze doodgingen. Maar dat is dan dus niet zo.’ Het was geen vraag, het was eerder een conclusie die ze voor zichzelf trok op basis van wat ze gehoord had van de bruin-witte she-cat. Zou zij een medicine cat kunnen worden? Ze dacht na. Wat nu als StarClan haar zou bezoeken in haar dromen? Als ze een speciaal geval leek te zijn en StarClan haar pad had uitgestippeld om medicine cat te worden? Ze wilde daar eerlijk gezegd niet aan denken. Ze wilde een warrior worden. Klaar. ‘Maar hoe wist je dan dat je medicine cat’s apprentice zou worden?’ Ze keek de she-cat met grote ogen aan. ‘StarClan moet toch wel een boodschap hebben gestuurd? Of met je gecommuniceerd hebben? En kan elke kitten opeens uitgekozen worden door StarClan om een medicine cat te worden? Want ik wil echt wel graag warrior worden, hoor!'

Hm. Misschien moest ze de tom die verantwoordelijk was voor een paar nachtmerries van haar – namelijk nachtmerries waarin StarClan cats rondliepen met de vreselijkste wonden die je je maar kon inbeelden – eens goed op zijn plaats gaan zetten. Hoewel ze geen gewelddadige kat was en confrontaties liever vermeed, vond ze het niet kunnen dat de tom allemaal leugens had verspreid over StarClan. StarClan was immers een zeer gerespecteerde Clan onder iedereen en daar mocht de tom, die notabene ook nog eens ouder was dan haar, geen misbruik van maken! Of nee, ze zou het tegen haar moeder zeggen. Dat zou misschien wel meer verschil maken. Of misschien wel tegen Everstar, hoewel ze dacht dat de leader zich wel met wat betere dingen wilde bezighouden dan een kitten die kwam klagen over een andere kitten. Maar het was belangrijk, toch? StarClan was belangrijk, right? Snel concentreerde ze zich op Routpaw die haar verhaal verder vertelde over hoe ze medicine cat’s apprentice was geworden. Ze gaf een kort bedenkelijk knikje. ‘Maar worden medicine cat’s soms ook niet voor een specifieke reden gekozen, ook al willen ze warrior worden? Dat hun pad niet anders bewandeld kán worden dan als een medicine cat?’ Ze keek de she-cat vragend aan, maar ze vond het in elk geval wel een geruststellende gedachte dat ze waarschijnlijk warrior ging worden. Ze vond alleen het idee dat ze tegen andere Clan cats moest vechten niet zo heel erg leuk, maar als er echt niets anders op zat… ‘Bedankt!’ sprak ze op de bemoedigende worden van de she-cat en in plaats van dat ze haar neusje terug drukte tegen die van Routpaw, drukte ze spinnend heel haar lichaam even tegen die van de she-cat aan. ‘Maar tot de tijd dat ik warrior word wil ik je wel gerust helpen als je hulp nodig hebt, hoor. Ik bedoel… ik wil een geweldige warrior worden, maar dat wilt niet zeggen dat ik je niet af en toe kan helpen met wat kruiden te verzamelen of zo. Misschien leer ik dan ook wel wat nuttigs!’ Ze keek de she-cat met fonkelende ogen aan, het enthousiasme goed zichtbaar in haar blik.