Oops.

Onderwerp: Oops. vr 11 nov 2016 - 20:31

Een lach ontsnapte Lightkit’s bek terwijl ze tegen de tom sprong die haar uitdagend aankeek. Samen rolden ze over de grond door de nursery en botsten zo nu en dan tegen andere kittens. Lightkit zag één van de queens al haar bek openen om iets tegen hun te zeggen, maar voordat ze dat kon doen was de tom al naar buiten gerend en riep iets uitdagend naar Lightkit zodat deze zou volgen. Lightkit dacht daar geen twee keer over na en rende naar buiten. Ze rilde even en piepte verontwaardigd toen haar pels binnen de seconden doorweekt was, maar de tom bleef maar roepen en Lightkit wilde zich niet laten kennen. Ze sprong tegen de tom aan zodat ze deze keer door de modder rolden en hun gesnor ging gepaard met hun pootjes die zachte geluiden maakten terwijl ze tegen elkaars vacht bewogen. Hun klauwen waren natuurlijk niet naar buiten. De tom was ouder dan Lightkit en daarom ook zwaarder, maar hij zorgde er altijd voor dat zijn gewicht nooit volledig op de she-cat terecht kwam. Plotseling schalde er een stem door de nursery en wierp de tom een verontschuldigende blik op haar, maar ging niet weg zonder haar nog één keertje om te hebben geduwd. Hij had echter niet in de gaten dat hij te veel kracht zette omdat hij zich al omdraaide en wegging, maar Lightkit verloor haar evenwicht en tuimelde achterover. Ze bleef even doorrollen totdat ze uiteindelijk tot stilstand kwam tegen een hoop vacht en duizelig zijnde schudde ze met haar kopje zodat modderspetters in het rond vlogen. Nu pas merkte ze dat ze de regen niet meer op haar pels voelde en rillend stond de kitten op. Hm. Ze kon de nursery vanaf hier zijn, maar ze kon ook zien dat ze in een overdekte ruimte stond. Ze draaide haar kopje… en keek recht tegen het lichaam van haar leader aan. En toen pas besefte ze waar ze was: ze was, doordrenkt en vol met modder, in de leader’s den beland en was zojuist tegen Everstar gebotst. Ook waren er enkele modderspetters op Everstar terechtgekomen. Lightkit legde haar oortjes plat in haar nek en wierp een schuldige blik op Everstar terwijl ze haar borst gauw een paar likken gaf om haar vacht hopelijk wat beter uit te laten zien voor de leader, maar het resultaat was dat het recht omhoog stak in de richting waar ze het naartoe had gelikt én dat ze een vieze smaak in haar mond kreeg. Yugh!

+ Eerste post voor Everstar

Onderwerp: Re: Oops. wo 7 dec 2016 - 20:05

Zwijgend zat Everstar in haar den het konijnenbloed van haar poten te likken. Ze had een geslaagde jacht achter de rug en had eigenlijk nog wel wat langer door willen gaan, maar de grenspatrouilles zouden over niet als te lange tijd terugkomen en dan moest ze hier zijn om verslag te krijgen. Ze keek naar buiten en zag dat het regende, een welkome afwisseling tussen al die droge dagen. De lucht was echter niet erg donker en ze verwachtte dat het maar een kort buitje zou zijn. Niet genoeg om de drooggevallen beekjes te vullen. Het zou hooguit de grond vies en modderig maken. Buiten hoorde ze de opgewonden kreetjes van de spelende kittens. Die trokken zich blijkbaar niets aan van de regen. Everstar keek verbaasd op toen er plotseling zo'n natgeregend hopje haar den binnenrolde en wendde haar kop af toen het kleintje zich ook nog doodleuk uit ging staan schudden, waardoor de modder alle kanten opvloog. "Lightkit", miauwde ze ijzig. Het was niet haar bedoeling kwaad over te komen, maar geërgerd was ze wel. Het herinnerde haar aan die vreselijke tijd dat er zo ongeveer iedere dag - of nog erger, nacht - een kitten haar den binnen kwam wandelen om allerlei onzin uit te kramen of ter plekke in slaap te vallen. "Kun je niet beter in de nursery blijven met dit weer?"

It is walking evenly between you and me, this truth, this terror
And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror
Oops. 33kui4l

*********

Spoiler:

Onderwerp: Re: Oops. vr 16 dec 2016 - 20:13

Lightkit slikte. Zou dit er voor zorgen dat ze geen apprentice zou worden? Zou Everstar haar een paar moons langer kitten houden omdat ze haar den binnen was gerold en zich dan ook nog eens had uitgeschud zodat haar leader onder de modder kwam te zitten? Oké, het was nu niet zo heel veel modder, maar aangenaam voor de she-cat kon het toch ook niet zijn. De kitten keek ongelukkig naar de grond toen ze de ijzige toon van haar leader hoorde, maar voelde toch een beetje trots door zich heengaan toen ze merkte dat de she-cat haar zonder twijfel bij haar naam noemde. Dat wilde zeggen dat de she-cat al over haar had gehoord. Zou het positieve commentaar zijn geweest of negatieve? En zou de informatie door haar moeder gegeven zijn of door een andere kat? Of was de leader op bezoek geweest toen ze net geboren was en haar oogjes nog niet open kon doen? Ze had geen idee, maar dat de leader haar naam wist, was al een goed teken. Het was een minder goed teken dat ze op zo’n ijzige toon sprak en de she-cat wiebelde zenuwachtig met haar oortjes toen de leader het over de nursery had. ‘Maar het is de eerste bui sinds een lange tijd.’ Ze probeerde haar klagende toon wat te onderdrukken. ‘Anders is het steeds maar zo droog zodat ik dorst krijg. En mama is er dikwijls niet om me drinken te geven als ik dorst heb. En ik werd uitgedaagd.’ En alsof die factoren genoeg bewijs waren dat ze buiten mocht zijn keek ze de she-cat zielig aan. Daarna trippelde ze twijfelachtig naar haar leader toe en bekeek de modderstukjes in haar pels. ‘Sorry,’ murmelde ze en ze begon met haar poot de modderstukjes schoon te vegen, maar het had het gevolg dat het nog meer uitgesmeerd werd over Everstar’s vacht en ongelukkig zijnde keek Lightkit opnieuw naar de grond, haar oortjes naar achteren gevouwen.