U so old [Dangerdance]

Onderwerp: U so old [Dangerdance] do 27 okt 2016 - 15:21

Fourtrees. Crowcalls favoriete plek in het hele territorium. Hoewel, dat begon een beetje te veranderen. Waar het haar eerst de enige plek had geleken waar ze aardige katten tegen kon komen, had ze intussen in haar aigen clan ook wat gelijkgestemden gevonden met wie ze het goed kon vinden. Routpaw, Barksound, Crowfur... Barksound. Hem snapte ze niet helemaal meer sinds het RiverClangevecht. Zijn mededeling had haar behoorlijk in de war gebracht. Waarom had hij zoiets belangrijks zo lang voor zich gehouden? Hij had er een complete oorlog mee veroorzaakt en nog had hij niets gezegd! Hoe dan ook, ze kwam nog altijd vaak naar deze plek. Vandaag bleek daarnaast een geluksdag te zijn, want zodra ze aan kwam lopen, zag ze een bekende gestalte op de open plek. Papa!

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

Het duurde hem langer dan normaal om zichzelf voort te bewegen. Toch moest hij de gok wagen. Hij wou haar nog een maal zien voor Silverstar hem letterlijk voor altijd vast zou houden in het kamp en hij haar nooit meer zou zien. Op ze minst kon hij iets van een teken achter laten voor haar. Nog een maal laten zien dat ondanks alles hij wel degelijk om haar gaf. Echter bleek dat niet nodig te zijn, hij herkende haar al van de verte en zijn hart leek even te breken. Ze was zo mooi, zo volwassen.. "Crowcall." Zijn stem was zacht terwijl hij zijn gebroken staart probeerde te verbergen achter zijn breed gespierde lichaam. Nu het nog gespierd was..

Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze kon zich voorstellen dat haar vader voor sommigen een intimiderende verschijning was, groot, breed en nors als hij was. Maar ondanks dat ze hem niet vaak had kunnen zien in haar leven, vertrouwde ze hem volkomen. Zijn stem klonk zacht toen hij haar begroette, liefdevol. O, waarom kon hij niet gewoon in WindClan zitten! Dat was het enige wat ze hem kwalijk nam. Dat hij niet naar hen toe was gekomen na het uiteenvallen van SkyClan. Hij had bij zijn kinderen kunnen zijn, maar hij had voor zijn vriend gekozen. Voor Silverstar. Misschien nam ze het hem ook wel niet echt kwalijk. Ze was er niet blij mee, maar ze begreep het wel. Suntail was immers dood en zijn kittens had hij niet eens gekend, dus het was misschien logisch dat hij niet voor hen had gekozen. Hoe dan ook, hij was nu hier. Dat was iets. Hij was er nog altijd meer voor haar dan Suntail. "Dangerdance", miauwde ze terug, omdat het woord 'papa' toch een beetje te onwennig was. Haar glimlach verzwakte een beetje toen ze haar vader wat beter bekeek. Hij was nog altijd groot en gespierd, maar verder zag hij er niet geweldig uit. Hij leek ouder dan hij was, en hoewel hij zijn staart leek te willen verbergen, kon ze zien dat die er niet goed aan toe was. "Hoe gaat het?" vroeg ze aarzelend. Hij had duidelijk heel wat meegemaakt sinds de laatste keer dat ze elkaar zagen...

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me