| | Renske 650 Actief “Listen, smile, agree, and then do whatever the f*ck you were gonna do anyway.”
| |
| Onderwerp: We keep living anyway di 15 nov 2016 - 20:33 | |
|
Aspenpaw was wat down na het gevecht met ThunderClan. Zijn schrammen waren snel geheeld, maar alsnog voelde hij zich nutteloos. Daarom bracht hij zoveel mogelijk tijd door buiten kamp, jaagde hij wat hij kon en bracht steeds meer tijd door bij de grenzen, op zoek naar zijn vrienden uit andere clans en om misschien weer nieuwe vrienden te maken. In RiverClan voelde hij zich voorlopig even een buitenstaander. Hij hoopte dat niemand het hem verweet, ze waren in de minderheid geweest en Futeresong had er al snel een einde aan gemaakt. Maar toch was hij teleurgesteld in zichzelf. De helft van het gevecht had hij gewoon bevroren gestaan en geen poot uitgestoken om ook echt zijn best te doen om het gevecht te winnen, enkel om zichzelf te verdedigen. Stom, stom, stom! Hij wilde het niet meer meemaken. Aspenpaw was afgedwaald naar de watervallen. Soms zwommen hier nog wel eens dappere vissen, maar Aspenpaw had vandaag geen zin om zijn leven te riskeren en de steile afgrond af te vallen. Zijn herinneringen gingen weer terug naar de tijd toen Futeresong de waterval af was geduwd door Luvon. Het was tegenslag na tegenslag. Aspenpaw keek verbitterd weer weg en ging met zijn rug naar het vallende water zitten. RiverClan was een rotzooi en hij wist niet wat hij er middenin moest doen.
- Eerste post Robinsong
Those who dream by night, in the dusty recesses of their minds, wake in the day to find that it was vanity...
But the dreamers of the day are dangerous men, for they may act their dream with open eyes, to make it possible.
|
| | | Bob 150 Actief Without losing a piece of me
How do I get to heaven?
| |
| | | | Renske 650 Actief “Listen, smile, agree, and then do whatever the f*ck you were gonna do anyway.”
| |
| Onderwerp: Re: We keep living anyway do 17 nov 2016 - 19:13 | |
|
Een grijze kater naderde hem en hij herkende hem al snel als Robinsong. Dat was een kater die dapper was, hij durfde voor Futeresong op te komen, zich te mengen in een gesprek van Senior Warriors. Aspenpaw was de muisbrein geweest die het liefst wilde verdwijnen. Ugh, deze hele oorlog had hem van zijn poten gebracht. Waarom kon hij gewoon niet vergeten en doorleven alsof niets gebeurd was. Aspenpaw begroette de kater met een knikje. ‘Hey,’ antwoordde hij de vriendelijke begroeting. Hij had eigenlijk nog nooit eerder met Robinsong gesproken. Hij wist toevallig dat hij een zoon van Butterstar was, maar daar stopte het ook mee. Hij vroeg meteen wat hem dwars zat. Was het zo makkelijk van hem te lezen dat hij zich simpelweg verschrikkelijk voelde. ‘Mm,’ bromde hij vervolgens kortaf, zijn schouders ophalend. Hij had geen zin om zijn problemen bij Robinsong op te hangen, maar hij ging ook niet liegen door te zeggen dat hij zich prima voelde. ‘We hebben verloren, ik heb mijn eerste gevecht verloren, dus je kan je voorstellen,’ mopperde hij een beetje. En dan ging hij tóch klagen bij slechts een kennis. Maar hij voelde zich slechter dan slechts een verliezer, maar hopelijk zou Robinsong het hierbij laten. ‘Hoe gaat het met jou poot? Ik zag dat je een klap had gehad,’ vroeg hij vervolgens aan de kater om de aandacht bij hem weg te halen. Zijn ogen gingen vervolgens ook naar de poot van de kater. Gelukkig was hij weggekomen met een paar schrammen.
Those who dream by night, in the dusty recesses of their minds, wake in the day to find that it was vanity...
But the dreamers of the day are dangerous men, for they may act their dream with open eyes, to make it possible.
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |