We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Sean 3462 Actief and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night
CAT'S PROFILE Age: 110 moons Gender: Tomcat ♂ Rank: Old man
Onderwerp: I gaze at my reflection za 26 nov 2016 - 23:26
Met kalme passen wandelde de forse zwarte kater verder. Zijn langere zwarte pels waaide kalm in de wind terwijl hij even wat lucht naar binnen zoog tussen zijn tanden. Het was pijnlijk koud, maar toch ergens aangenaam de frisheid te voelen. Hij keek kalm naar de struiken die hij kende. Hij wist nog de dagen dat het moeilijk was om de grens goed te zien, aangezien hij niet kon en kan ruiken. Maar met de dag dat hij ouder werd, werd het allemaal duidelijker voor hem... En net zoals een blinde de weg rond het kamp vond, vond ook hij de weg rond zijn terrein zonder moeite. Daarom liep hij nu rustig, zoals zoveel voor hem hadden gedaan, langs de grens met windclan. Niet perse voor een check up, maar gewoon om even weg te zijn van alles. Toe hij echter iets hoorde keek hij strak op... Zijn blauwe ogen fel gericht op de andere kant van de grens... Wie was daar?
-Runningtime
and as he was the black canvas they drew stars and a moon to make him a glorious night
Onderwerp: Re: I gaze at my reflection za 26 nov 2016 - 23:42
i pretend that i'm okay
Zijn ijsblauwe ogen waren op de lucht gericht. Het was nogal een saaie dag, dat kon je wel zeggen. Aangezien niemand hem echt nog warriortaken gaf. Meestal moest hij zich als een apprentice gedragen. Gewoon weer opnieuw beginnen. Het had Running vermoeid. Mentaal en fysiek. Oké, hij begreep het heus wel. Hij was ploteling verdwenen, had zomaar zijn familie en vrienden verlaten. En na weken, manen, verscheen hij opeens uit het niets. Alsof er niks gebeurd was. Running zelf was verbaasd om zijn mentale sterkte. Ondanks het feit dat hij niet wist hoe lang hij het nog vol kon houden. Al snel werd de WindClanner terug de realiteit ingetrokken tegen de tijd dat een ShadowClangeur zijn neusgaten vulde. Waardoor hij meteen zijn kop opschoot en oog in oog stond met een zwarte kater. "Hoi", begroette hij hem maar. Zo vijandig was hij ook weer niet. Running was nooit zo gemeen geweest tegenover anderen. Bovendien stonden ze beiden in hun eigen territorium. Dus veel zin om hem af te snauwen had hij niet. Toch kon hij het niet helpen dan een vragende ondertoon eraan toe te voegen. Alsof hij niet zeker wist hoe hij moest communiceren, wat misschien ook zo kon zijn.
but i got you this rose and i need to know will you let it die or let it grow?
Onderwerp: I gaze at my reflection 
za 26 nov 2016 - 23:26
