The future is here {Bezoekerstopic}

De kater had opgeroepen dat de clan Rough en haar kittens moest bezoeken. Het was goed als meerdere katten zich verbonden voelden met het nieuwe leven, en aangezien hij zichzelf als een kitten in het leiderschap voelde was het niet meer dan gepast dat ook hij langskwam. Vandaar dat hij - expres wat harder lopende want hij had na het korte gesprek met Rough nog steeds vermoedens over haar zicht - de nursery inkwam, en de poes opzocht. "Hey," Mauwde hij, niet te hard voor de kleintjes, en keek vertederd naar de hummeltjes. "Wat een schitterende kits," Vervolgde de kater, officieel weer helemaal gesmolten bij de aanblik van jonge katjes. Hij was echt een pussy soms.

<sub>Ondanks dat Deer nog maar net geboren was, kon je al gauw merken dat ze een eigen willetje had. Ze had net lekker geslapen, haar buikje was vol, en dus was het hoogste tijd om op verkenning uit te gaan. Ze zag niks, ze hoorde niks, maar dat belemmerde haar niet. Ze kon wel al goed ruiken, en sinds de nieuwe geur die haar slaap verstoord had was Deerkit vastbesloten te ontdekken wat dat in vredesnaam was. Een piepje ontsnapte haar bekje, wat duidelijk maakte dat ze wakker was geworden. Vrijwel direct daarna begon ze een beetje om zich heen te kruipen, en als er obstakels -zoals haar broer en zusjes- waren, klauterde ze er gewoon overheen. Zo simpel als wat, niet waar? Ze deed een verwoede poging om dichter bij de onbekende geur te komen, maar botste zo tegen een nieuw ding op. Het droeg dezelfde geur als die grote, lekkere muur. Het jonge diertje vond het misschien toch een beter idee om bij dit nieuwe ding te blijven; ze rolde zich op, en hield zich stil. Niet dat ze ging slapen hoor, nee, dit alles was daar veel te interessant voor. Stel dat ze straks iets heel gaafs zou missen omdat ze zou slapen?

<3</sub>

Hij smolt bij het aanzicht van de kleine bolletjes, en moest zich ervan weerhouden er naast te gaan liggen. Misschien vond Rough het nog niet uitzonderlijk erg, maar de vader van deze kleintjes was Lurkingshade. En die gast mocht hem niet. Hij knikte echter wel ferm bij haar uitspraak over de toekomst. "En wat een toekomst," Mauwde hij, terwijl een kleintje zich oprolde en een ander begon te piepen. Ook kwam op dat moment Fawnstep binnen, en kon de kater het niet laten op te merken dat de poes er veel beter uitzag dan eerst. Wat het magische middel geweest was wist hij niet, maar er blij mee was hij wel.

Een likje over zijn kopje wekte de nog blinde kitten. Een klein gaapje verliet zijn bekje, en bijna was hij weer in slaap gevallen toen er opeens wat commotie rondom hem ontstond. Hij kon natuurlijk niet zien wat er aan de hand was, maar de nieuwe geluiden en geuren waren genoeg om hem te alarmeren. Bang was hij niet: nee, hij was eerder nieuwsgierig. Wat was er nu weer aan de hand? Tot nu toe was er nog niet veel in zijn leventje gebeurd. Het waren altijd dezelfde twee geuren en geluiden die echt bij hem in de buurt kwamen, die hij herkende als mama en papa. Deze nieuwe gasten waren dus erg spannend voor hem. Voorzichtig begon hij rond te kruipen, op een grote ontdekkingsrijk. Hij piepte luid, vragend om aandacht van de nieuwe figuren, terwijl hij richtingloos rondkroop.

Er botste een kitten tegen zijn poot aan, wat de kater teder deed glimlachen, waarna hij knikte in antwoord op het aanbod van Roughflower. "Graag," Mauwde hij, niet te hard om de kleintjes niet te laten schrikken. Hij wilde graag weten welke naam bij welke hoorde, en hoe ze waren, en hij wilde ook nog even met Roughflower praten, maar dan niet ten koste van de kittens. Vandaar de zachtere stem dus ook.