Kinda bored.

Een zucht gleed over de lippen van Runa terwijl ze naar de andere kittens keek. Er was geen enkele kitten die met haar wilde spelen. Ze hadden het allemaal te druk met melk te drinken bij hun moeders of te klagen over dingen waar Runa niet eens aan dacht. Ze wilde het liefste zo snel mogelijk het camp uitgaan en op onderzoek uitgaan, maar wist wat de regels waren. Zelfs als ze young one zou worden, mocht ze nog niet alleen het camp uitgaan. En dan had je natuurlijk ook nog die stomme Claw die dacht dat hij alles over haar te zeggen had. Oké, ze keek tegen hem op vanwege zijn rang, maar dan mocht hij haar moeder wel geen pijn meer doen. Met haar moeder had ze trouwens een stuk betere band gekregen omdat ze voor haar opgekomen was toen Claw haar pijn wilde doen. Runa merkte dat ze het een stuk minder onaangenaam vond dat ze haar vader nog niet ontmoet had, hoewel ze toch nieuwsgierig naar hem was. Runa keek naar de queens die haar weer eens niet in de gaten hadden en liep vervolgens naar buiten toe. De koude wind sloeg tegen haar pels aan en de kleine kitten kromp even in een, maar zette daarna dapper door terwijl ze om zich heen keek. Ze merkte een paar members op die vlakbij de uitgang van het camp zaten. Daar kon ze dus onmogelijk langs. Ze ging het ook maar niet proberen, want wie weet maakte Claw zijn belofte waar en zou hij haar dan echt pijn doen. En dus ging ze lichtelijk geïrriteerd zitten terwijl ze zich afvroeg wat ze kon gaan doen. Ze merkte echter een geur op van een kat die haar naderde en draaide haar kopje. Mama?

Het was mama niet, maar een young one waarvan Runa de naam niet wist. Ze kende Chawl, Rascal, Jackdaw en Shallow, maar daar was dan ook alles mee gezegd. En voor haar leeftijd was dat eigenlijk nog best wel veel. Van de members kende ze haar eigen moeder natuurlijk, Draco, Vitani, Tornado en Jinx. En Shark, want dat was haar deputy. En dan natuurlijk Claw. Ze had zelfs een gesprek met hem gehad, hoewel ze zich er voornamelijk mee bemoeid had en Claw dat niet erg op prijs had gesteld. Hoewel Runa in eerste instantie ontzag voor hem had gehad en een hekel aan haar moeder, was dat nu andersom. Ze wilde het liefste niet voor Claw werken. Ze had gezien wat zijn deputy en hij de young ones hadden opgedragen. No way dat zij ook maar iets van die klusjes ging doen! Maar als Claw haar op een dag naar zich riep om de klusjes te gaan doen, had ze weinig keuze. En ze onderdrukte een zucht. Ze had vooral geen zin in de final assesment waar zoveel katten het over hadden. Ze had de queens erover horen praten en het idee om een kittypet uit te moorden stond haar helemaal niet aan. Ze klonken nu ook weer niet alsof ze een leven hadden waar zij jaloers op kon zijn, maar dat was geen reden om hun uit te moorden. De Elite waren echt laffe katten als ze zo’n zwakke slachtoffers uitpikten, hoewel ze natuurlijk wist dat het voornamelijk was om de young one te testen op basis van zijn loyaliteit naar de Elite toe. Als je geen kat kon uitmoorden, hoorde je niet in de Elite thuis. Runa zwiepte nijdig met haar staart toen de she-cat haar gedachten onderbrak. Ze stak haar borst echter even trots vooruit toen ze ‘dapper’ werd genoemd. ‘Nee!’ bracht ze direct uit. ‘Ik wil daar juist voor even weg zijn. Ik heb geen zin meer om daar te gaan zitten. Ik snap niet waarom ik nu al niet bij jullie kan komen liggen,’ zeurde ze. ‘Ik wil in die tower liggen, maar al wat ik krijg is zeurende queens, zeurende kittens en een saai leven in de plaats. Ik wil alles hier verkennen, maar in plaats daarvan zit ik vast in het camp. Het is niet eerlijk.’ Boos bewoog ze met haar oortjes en keek met een felle blik naar de young one.