The same routine {Butterpact}

Een geïrriteerde blik was te zien in zijn ogen terwijl hij zijn poten onhandig optilde om te vermijden dat hij op één van de kittens ging staan. Er droop wat water uit het mos die hij krampachtig vasthield in zijn kaken en hij voelde zich opgelucht toen hij één van de queens streng naar de kittens hoorde roepen. Hij knipperde enkel dankbaar met zijn ogen en legde het mos neer voor de desbetreffende queen. Hij keek daarna naar de kitten die constant in zijn weg liep en onderdrukte de drang om hem een klap tegen zijn kop te geven. Alsof de kitten opmerkte dat Butterpact problemen had met zijn zelfbeheersing liep hij nog wat dichter naar de grijze tom toe en keek hem met grote oogjes aan. ‘En ik moet je nu lief vinden of zo?’ siste de grijze tom zacht naar de kitten toe. Hij snoof spottend toen de kitten zijn oortjes in zijn nek vouwde en liep vervolgens weg. Kittens! Hij ging er dus echt nooit aan beginnen. Dan moest hij eerst een she-cat vinden die zijn hart kon stelen en dat zag hij ook nog niet gebeuren binnen de kortste keren. Hij voelde zich veel te goed voor een partner. Het bracht alleen maar ellende met zich mee. De tom stampte boos door het camp, maar kalmeerde enigszins toen hij in het territory was. Hij opende zijn bek om de prooigeuren te ruiken, maar werd uit zijn routine gehaald door een kat die langs kwam slenteren. ‘Jij hebt er zin in,’ sprak hij sarcastisch tegen de tom. ‘Met zo’n houding ga je natuurlijk nooit iets vangen.’ Hij keek de tom nu eerder arrogant aan. ‘Ik dacht: ik zeg het maar even. Mocht je het zelf nog niet doorhebben of zo.'

Het was Newtleaf. Ze hadden samen als apprentices gejaagd en getraind en waren ongeveer tegelijkertijd als warrior benoemd. Hij misschien iets eerder dan Butterpact. In elk geval was hij op tijd warrior benoemd, dat kon hij van zijn broer niet zeggen. Hij snapte niet wat Breakingpoint oké vond aan het feit dat hij één moon later dan zijn broer warrior was geworden. Het leek hem niet bepaald een eer om helemaal achterop te vallen. Oké, de afstand tussen hun viel nogal mee, maar hij zou het in elk geval niet prettig vinden als hij geen warrior was geworden op zijn twaalfde moon. De tom keek met een strakke blik naar Newtleaf toen deze hem bedankte en trok afkeurend met zijn oortje. Niet bepaald een houding die hij van zijn Clanmate wilde zien, maar goed. Als Butterstar hier was zou ze dit ook niet goedkeuren. Het was bijna leaf-bare en dus konden ze hun prooi heel goed gebruiken. ‘Als je het doorhebt dan doe er iets aan,’ snauwde hij naar de tom. ‘Denk je dat de prooi vanzelf in je poten gewandeld komt? Je moet er wel iets aan doen om je Clan te voeden, hoor. Het is begin leaf-bare en dus kunnen we het ons niet permitteren dat we prooi kwijtraken omdat jij je poten niet fatsoenlijk op kan tillen.’ Geïrriteerd zijnde zwiepte hij met zijn staart. ‘Je lijkt wel een zielige kitten of een apprentice die geen motivatie kan vinden om te gaan trainen.’ Hij zuchtte. ‘Waarom gaan we niet samen jagen?’ vervolgde hij op een iets mildere toon dan daarnet. Ietsjes maar. ‘Dan kunnen we kijken of we met zijn tweeën wat prooi op kunnen jagen. Misschien werkt die techniek beter dan alleen jagen.’