Final Assassment {Hunt & Fight}

Redpaw schrok plotseling wakker toen iemand opeens haar naam heel luid riep. Ze sprong recht en keek verbaasd om zich heen, nog net het achterste van Branchpaw opmerkend die de den verliet. Oh ja! Het was vandaag tijd voor haar Final Assessment, die ze samen met Branchpaw en zijn mentor Winterbird zou afleggen omdat haar eigen mentor Brokenecho het druk had vandaag. De kleine poes probeerde zich te kalmeren terwijl ze haar vacht begon te wassen zodat ze er toch deftig uit zou zien, al lukte dat niet zo goed - ze was nerveus. Wat als het slecht ging? Wat als ze geen warrior zou mogen worden en nog langer apprentice zou moeten blijven? Niet dat ze al zo veel langer apprentice was dan de meeste anderen - ze was later begonnen met haar training dus eigenlijk was ze al even lang bezig als een gewone andere kat. Branchpaw daarentegen, was al veel langer apprentice. Dat was ook logisch natuurlijk, sinds hij een hele lange tijd in de medicine cats den had doorgebracht. Redpaw stond op en liep de den uit naar buiten, waar ze Winterbird en Branchpaw al zag staan. Met een knikje begroette ze hen allebei, haar staart wat nerveus heen en weer zwaaiend.

Winterbird had de warriors den al vrij vroeg verlaten. Vandaag was tenslotte de dag dat ze Branchpaw zijn final assessment zou geven en ook bij Redpaw zou ze het final assessment afnemen, omdat haar eigen mentor er niet toe in staat was. Ze was nu dan ook onderweg richting de kampingang, maar voor ze deze had kunnen bereiken merkte ze Branchpaw op die op haar af kwam stuiven. De kater had er duidelijk zin in. "Goedemorgen," Zei ze dan ook toen ze ook Redpaw eraan zag komen. "Zullen we maar meteen gaan?" Het leek voor haar namelijk dat ze er wel zin in hadden, dus dan zouden ze het beste ook snel kunnen beginnen.

Hij greens blij. Branchpaw moest volwassen worden, maar dat moest nog even wachten. Hij deed een huppeldansje rond Redpaw en Winterbird. "Ik ben er helemaal klaar voor mevrouw." Hij ging al voor, want wachten kon hij niet. Hij stapte een beetje te zwierig het territorium in. Het ravijn uit. Goed. Hij draaide zich om naar zijn mentor. Wat zou de eerste opdracht zijn? Vechten of jagen. Zijn groene ogen kruiste die van Redpaw. Als ze moesten samen vechten zou hij haar helemaal verpletteren. Hij wou laten zien wat hij kon.

Branchpaw leek er ontzettend veel zin in te hebben, want als een enthousiaste kleine kitten deed hij een soort van huppeldansje rond de twee poezen. En hij was dan de oudere van de twee - met 3 manen verschil zelfs. Je zou het niet zeggen. Redpaw schudde haar hoofd even grijnzend en keek toen zijn mentor aan. Hij slaagde er wel in om haar wat op te vrolijken en haar gedachten even op iets anders te zetten, zodat ze toch iets minder nerveus was. Haar staart kwam tot rust en ze volgde de bruin met witte kater het territorium in. Ze vroeg zich af hoe de assessment eraan toe zou gaan, en of ze goed genoeg zou zijn om alles goed te volbrengen.

Het was duidelijk dat haar apprentice er zin in had en dat bracht ook een kleine glimlach op haar gezicht. Ze volgde de kater dan ook het kamp uit en ze keek nog wel naar Redpaw of zij ook volgde. Toen ze daar zeker van was zette ze er zelf meer tempo achter tot ze uiteindelijk uit het ravijn waren. Daar hield ze halt en wachtte ze voor een moment tot beide apprentices er waren. Als eerste zou ze ze laten jagen en dat tot zonhoog. Dan zouden ze daarna afspreken bij de zandkuil waar ze ze zou laten vechten met elkaar. "Als eerste gaan jullie jagen. Probeer zo veel mogelijk te vangen voor zonhoog en kom dan naar de zandkuil." Ze zou ze natuurlijk allebei in de gaten blijven houden tijdens het jagen, maar daar liet ze nu nog niks van merken.