∆ BloodClan ceremonie 01/2017

BloodClan ceremonie

De Young One’s tower zag er weer een stuk netter uit. Nu de Young One’s hem opgeruimd hadden. Hopelijk hielden ze het een tijdje netjes. Er waren nog twee katten die de tower in mochten en die hij dus een mentor toe moest wijzen. Het was een mooi koppeltje Young One’s bij elkaar. Wasabi had haar halsband weten te bemachtigen en hij vroeg zich af. Hoe lang het zou duren voordat meerdere zouden volgen. Tot die tijd mochten ze niet verslappen. De jonge katten moesten goed getraind worden. Ze moesten er klaar voor zijn. De boskatjes liepen te rommelen en het kon niet lang meer duren, voordat ze een fout zouden maken. Daar was hij van overtuigd. Ademwolkjes verlieten zijn bek. Toen hij zijn barn uitstapte en naar het muurtje liep. Het was een koude leafbare ochtend, het vroor nog. Toch was er geen wit te zien, want het was nogsteeds kurkdroog.
Hij kwam bij het muurtje en sprong er bovenop. Hij liet een luidde miauw over het kamp gaan en wachtte totdat de katten zich voor hem verzameld hadden. “Eerst wil ik jullie mededelen dat Wasabi haar halsband heeft weten te bemachtigen.” Begon hij. “Dan zijn er twee katten die een mentor nodig hebben. Joanne haar mentor zal Hellhound zijn. Tornado heeft aangegeven weer een Young One te kunnen trainen. Dit mag hij bewijzen door April de training te geven die nodig is.” Hij keek even het groepje katten rond. “Houdt de grenzen goed in de gaten. Ik wil alles horen. Zeker als jullie iets te weten komen, over de probleempjes in de Clans.” En met die woorden sprong hij van het muurtje en sjouwde terug naar zijn barn.

In het kort:

Ze keek verrast op toen ze Claw zijn stem door het kamp hoorde galmen. Zoals vaker zat hij op het muurtje vanwaar hij de Elitekatten toesprak. Aangezien ze nieuw was had ze dit nog amper meegemaakt. Nieuwsgierig ging ze bij de steeds groter wordende groep katten zitten. Kreeg ze vandaag dan eindelijk een mentor? "Eerst wil ik jullie mededelen dat Wasabi haar halsband heeft weten te bemachtigen." Ze hoorde een paar katten ter felicitatie mauwen. "Dan zijn er twee katten die een mentor nodig hebben. Joanne haar mentor zal Hellhound zijn. Tornado heeft aangegeven weer een Young One te kunnen trainen. Dit mag hij bewijzen door April de training te geven die nodig is." Bij het horen van haar naam ging een een stoot adrenaline door haar heen. Haar blauwe ogen vlogen open toen Claw bekend maakte dat Tornado haar mentor werd. Ze had nog niet bepaald vrienden gemaakt binnen de clan. Maar hij was haar zeker wel opgevallen. Haar ogen gleden over de menigte katten, tot ze Tornado vingen. Zo zelfverzekerd mogelijk stapte ze op hem af. "Hi." Haar stem stokte. Het gevoel dat ze nog niet helemaal in de clan thuishoorde was op dit moment het sterkst. "Ik heb zin in de trainingen." Een vriendelijke glimlach stond op haar gezicht.

Tag; Tornado

Het leek een soort routine te zijn. Elke keer wanneer hij dacht dat hij eindelijk rust verdiende, kwam er iets tussen. Misschien was het gewoon het geluid van een irritante kitten, zeurende young-one. Of zelfs een member dat dan niet goed genoeg nadacht, blijkbaar. Maar dit keer was het feit dat zijn naam in een ceremonie plaatsvond. “Eerst wil ik jullie mededelen dat Wasabi haar halsband heeft weten te bemachtigen. Dan zijn er twee katten die een mentor nodig hebben. Joanne haar mentor zal Hellhound zijn. Tornado heeft aangegeven weer een Young One te kunnen trainen. Dit mag hij bewijzen door April de training te geven die nodig is. Houdt de grenzen goed in de gaten. Ik wil alles horen. Zeker als jullie iets te weten komen, over de probleempjes in de Clans.” Oh great. Niet het feit dat Tornado een paar dagen over had gekregen om zijn poot wat meer te herstellen. Nee. Het feit dat zijn eerste young-one een poes was was al angstaanjagend genoeg. Nouja, er was niks mis met poezen. Sommigen konden goed luisteren en opletten. En dan waren de rest van de poezen hel op aarde. Meestal als de puberteit begon. Oh God. Tornado liet een zachte zucht ontsnappen en liep naar de grijze kattin. "Hi." Zei ze nogal... Onzeker? Zo waren de poezen eenmaal. Eerst wennen, dan verkennen. "Ik heb zin in de trainingen." Ze glimlachte vriendelijk. Wat een teken kon zijn dat hij haar nog op haar plek kon zetten voordat ze tegen hem kon keren. "Morgenochtend, vlak voor zonsopgang. Zorg dat je op tijd bent." Was het enige wat hij zei. Voordat hij weg liep. Zijn staart nijdig zwiepend. Een poes...

I must've forgot; you can't trust me

+tag April

The moral objections to something so profane
∆ BloodClan ceremonie 01/2017 Hlak8gu

But the deepest of convictions are the darkest positions