Feeling bad

Onderwerp: Feeling bad wo 24 aug 2011 - 0:45

Met langzame passen naderde Flamepool de Zonnerotsen. De vlakke, warme stenen zouden hem misschien wat opwarmen. Een regenbui was over hun territorium heengetrokken en had alles doorweekt. Zijn natte pels, welliswaar niet zo zwaar als die van anderen, plakte tegen zijn lijf aan. De regenwolk, nu een paar kilometer verder, liet nog een duidelijk gerommel horen. Snel schudde Flamepool zich uit en ging languit op de stenen liggen. De donkere keien hadden de warmte de ochtendzon nog goed bewaard. Na een tijdje te hebben gelegn voelde Flamepool zijn poten tintelen. Hoeveel hij er ook mee bewoog, het tintelen kreeg hij er niet uit. Het kroop omhoog door de poot waar hij op had gelegen. Het voelde vervelend en Flamepool stond geërgerd op. Daar ging zijn slaap. Hij had de vorige nacht flink nagedacht. Hj had nauwelijk vrienden. Hij had het idee dat hij katten afschrikte. Waarom deed hij altijd zo stom? En waarom kwamen zíj niet naar hém toe? Flamepool hinkte naar het gras en ging daar voor de zonnerotsen liggen. Op de topjes van het gras zaten kleine druppeltjes, dauw. Een paar keer rolde Flamepool zich op zijn rug, tot zijn vacht weer wat vochtiger was. De dauw trok niet ik zijn vacht, maar gleed naar de onderkant van zijn buik en viel daar op de grond. Was dat het? Was hij gewoon onaantrekkelijk voor de anderen? Was hij niet aardig genoeg? Wat was dat toch? Schrikte hij de anderen af, net als dat je teveel geluidmaakt tijdens de jacht op een muisje? Anderen hadden allang hun schouders opgehaald, maar Flamepool wilde echt weten wat het was. Ineens kreeg hij het gevoel dat hij werd aangkeken. De geur van ThunderClan drong zijn neus binnen. Bang voor een aanval hoefde hij dus niet te zijn. Hij draaide zich om om te kunnen zien wie het was, en om laten zien dat hij wist dat diegene in de buurt was.

x Open voor iedereen

And now I finally found you, I lost myself.

Onderwerp: Re: Feeling bad do 25 aug 2011 - 10:37

Hij rilde, Longtail was tot op het bod doorweekt, zijn pels plakte aan zijn magere gespierde lichaam. Het had net pijenstelezachn geregend, het mos was doorweekt en de prooi zat verscholen in hun holletjes. Longtail was op zoek naar een plek om zich te verwarmen om de omklemmende koude en natheid van zich af te schudden. Alsof de regen zijn brein vertraagd had kwam het in hem op: de zonnerotsen ! De perfecte plek om je op te warmen om je te kunnen ontspannen. Na een maangang* lang jagen in de gietende regen had hij het wel verdiend vond Longtail. Het enige wat hij te pakken had gekregen waren drie bosmuizen die wat verloren tegen elkaar zaten aan gedrukt, hij had ze begraven bij de grote plataan. De rotsen waren al in zicht: groot plat en vooral warm. De regen had zijn brein inderdaad vertraagd want het duurde even voordat hij de schaduw zach die rusteloos rond liep. 'misschien is het een rivierclan kat!' iedereen wist al tijden dat de zonnerotsen al sinds kattenheugenis een strijdpunt waren van de twee clans, vele deputy's waren er moedig gestorven in poging de fel begeerde rotsen hun gebied te maken maar al sinds Longtail een apprentice was behoorden ze toe aan de Thunderclan. Hij opende voorzichtig zijn mond de geur van een clankat herkende zich het was Flamepool. Longtail verslapte zijn spieren en wandelde naar hem toe, even keek hij vreemd op toen flamepool door het gras rolde en met een bijna pijnlijke blik naar de donkere wolken staarde die doorbroken werden door de zon. Hij was altijd wat schuw geweest wist Longtail maar nu begreep longtail zijn blik niet 'Hallo Flamepool, wat is er je kijkt zo bedrukt' Zijn gifgroene ogen staarden Flamepool vriendelijk en tegelijk nieuwsgierig aan.

*nacht

Theme

Onderwerp: Re: Feeling bad za 3 sep 2011 - 10:46

x Sorry, had niet door dat er al gereageerd was

Twee paar groene ogen keken Flamepool aan. "Hallo Flamepool, wat is er je kijkt zo bedrukt," Longtail keek hem vriendelijk aan. Toch kon hij een spoortje nieuwsgierigheid ontdekken. Hij ging liggen en keek Longtail doordringend aan. "Het zit gewoon niet zo mee," begon Flamepool, "Ik heb het gevoel dat ik andere katten afschrik, weetje. Telkens als ik iets te vertellen heb wordt ik genegeerd, of raar aangekeken. Ik heb geen idee wat het is," Moeizaam legde hij zijn kop op zijn poten. Hij vertelde het niet graag aan andere katten, maar als ze er naar vroegen liet hij zich graag horen. "Ik heb zo nooit echt geleerd hoe ik met anderen om moet gaan. Ik trek me liever terug," zijn diepblauw ogen staarden in gedachten voor zich uit. Al sinds dat hij een kitten was kreeg hij weinig aandacht. Hij had er nooit wat aan kunnen doen. Meespelen had hij nooit gedaan. Hij had de blikken niet kunnen negeren. Was het zijn doorzettings vermogen? Als hij wat had aangedrongen, had hij dan mee mogen doen? Dat leek hem sterk. Had hij zelf iets moeten beginnen? Maar de anderen hadden hem dan toch raar aangekeken, en zouden verder gaan met hun spel. Hij kon een zucht niet onderdrukken. Hij had het een lange periode links kunnen laten liggen. De tijd dat hij Apprentice was had hij zich gefocust op het jagen en leren van alles wat gedaan moest worden. Pas sinds een dag of twee geleden begon hij weer aan zichzelf te twijfelen. De kittens van vroeger waren nu, net als hem, Warriors, zouden ze hem nu wel accepteren? Longtail schonk in ieder geval een beetje aandacht aan hem, en daar was hij al tevreden mee. Nu hij bedacht wat hij vroeger wel niet allemaal verkeerd had gedaan zat zijn hoofd bomvol vragen. Vragen over hem, anderen, zijn verleden, zijn toekomst. Allemaal onbeantwoorde en voor andere katten misschien wel rare vragen. Voor hem stuk voor stuk belangrijk.
Langzaam hief hij zijn hoofd weer op om te kijken of Longtail er nog stond. Hij had verwacht dat zijn zielige verhaal hem misschien wel had weggejaagd. Tot zijn verbazing keek hij recht in de helder groene ogen van Longtail.

And now I finally found you, I lost myself.

Onderwerp: Re: Feeling bad zo 11 sep 2011 - 14:01

'Het zit gewoon niet mee' klonk het antwoord, een pijnlijke zucht volgde en medelijden vlamde op in Longtail's borst. Wat kon er aan de hand zijn dat Flame's stem zo verloren klonk, ver weg. 'Wat is er dan?' , vroeg Longtail, hij kon er niets aan doen dat de bezorgdheid door zijn stem galmde, het was gewoon onmogelijk om een clangenoot zo te zien. 'Ik heb het gevoel dat ik andere katten afschrik, weetje. Telkens als
ik iets te vertellen heb wordt ik genegeerd, of raar aangekeken. Ik heb
geen idee wat het is', vervolgde ze met dezelfde sombere stem. Longtail dacht terug aan zijn tijd als apprentice, de stem van zijn mentor en zijn eerste vangst. Hij herinnerde zich de twee diepblauwe ogen, de crèmekleurige pels, rijzend en dalend manen geleden in de apprentice den. Longtail en Flamepool werden samen getraint manen terug. Hij herinnerde zich dat Flame soms wat afzijdig was, stiller dan de anderen. Hij herinnerde zich de vuile blikken van sommige apprentice's als ze de den binnen kwam, Dat hij altijd alleen zat bij het eten van de prooi. Het medelijden zwol en longtail volde zijn ogen branden van woedde dat hij er nooit een poot naar had ooit gestoken. Enkel zwijgzaam had toegekeken hoe de sommigen over haar roddelden en haar beschouwden als een stinkende vachtschilfer. 'Ik heb zo nooit echt geleerd hoe ik met anderen om moet gaan. Ik trek me liever terug'onderbrak Flame zijn gedachten. 'Laat je goede kanten zien en kom wat eer onder de katten dan zal je wel gerespecteerd worden, mijn respect heb je al' zei Longtail vriendelijk. Het was moeilijk om de juiste woorden te vinden voor zo'n moment. Tussen het medelijden flinterde wat woede omdat hij zich afvroeg waarom hij nooit wat had gedaan.

Theme

Onderwerp: Re: Feeling bad zo 11 sep 2011 - 22:34

"Laat je goede kanten zien en kom wat eer onder de katten dan zal je wel gerespecteerd worden, mijn respect heb je al," Flamepool hief ongelovig zijn hoofd. Even dacht hij dat Longtail hem aan het zieken was, maar toen zag hij de ernst in de Gifgroene ogen. "D-dankjewel, Longtail," tranen prikten achter zijn ogen. Hij was verbijsterd. Het was niks, maar het was iets dat hij nog nooit gevoeld had. Hij duwde moeizaam met zijn poten tegen de grond en kwam zo in zithouding. Het lag hem zwaar. Hij hoopte dat Longtails woorden werkelijkheid zouden worden. Zou het echt zo gaan? Hij had het lef niet om anderen aan te spreken. Toch was hij wel degelijk opgepept door de vriendelijke woorden. Sprak deze uit zijn eigen levenservaringen? Toch had Flamepools verleden hem sterk gemaakt, ook al had hij vaak zwakke momenten, waarneer hij er liever voor altijd tussenuit ging. "Ik heb mezelf al wel vaak genoeg voorgenomen om Rogue te worden. Het kon me af en toe niks meer schelen. Ik zag de mooie dingen van het leven niet meer in. StarClan had me geen mooi leven geschonken. Ik vond het vreselijk," weer begonnen zijn ogen te prikken, maar ditmaal van woede. "Blijkbaar was er een zondebok nodig, zo iemand zoals ik. Iemand die niet terug zal vechten. Die toch geen gevoelens had. Ik paste perfect in hun straatje," hij hand zijn nagels uitgeslagen en zijn staart zwiepte geërgerd. Hij keek strak vooruit. Zijn haren stonden recht op. Zijn oren stonden vlak naar achteren. Hij gromde haast onhoorbaar. Er viel een pijnlijke stilte. Ineens hing er een treurige waas over Flamepools gezicht. Hij ging ineengedoken zitten, als een hoopje ellende. "En dit is dus waarom ze me niet mogen," Hij sloeg zijn staart om zich heen. Beelden van klauwen en een intense woede wakkerden in hem op. Hij schudde zijn kop. Nee..

x D'aww, arme Flame..

And now I finally found you, I lost myself.

Onderwerp: Re: Feeling bad vr 16 sep 2011 - 16:56

'D..dankjewel, Longtail' Hij schrok van de fragiele klank in Flame's stem, alsof de worden instabiel waren als een braakbal* of konden weggeblazen worden bij die door hun pels rimpelde. Woede Flakkerde op in Longtail's borst, Hadden manen van pesten Flame zover gedreven dat 'Bedankt' een pijnlijk woord was, seizoenen lang opgespaard te er eindelijk ook maar iemand een vriendelijk woord zei. Longtail keek recht in Flame's ogen, glanzend van dankbaarheid, om te laten zien dat hij niet was als de anderen die hem hadden gepest en tot aan de rand hadden gedreven dat hij geen hersenloze haarbal was zoals sommige anderen. 'Ik heb mezelf al wel vaak genoeg voorgenomen om Rogue te worden. Het
kon me af en toe niks meer schelen. Ik zag de mooie dingen van het leven
niet meer in. StarClan had me geen mooi leven geschonken. Ik vond het
vreselijk' vervolgde Flame, zijn stem trilde alsof hij elk moment in tranen uit kon barsten. Maar toch schalde er in zijn sten iets duidelijks iets vastberaden, wetend wat alles echt was. De jaren hadden hem duidelijk hard gemaakt. Opeens besefte Longtail wat er gezecht werd.... Rouge worden, hij misselijk bij de gedachte aan uit de clan trekken, of zelfs verjaagt worden maar met manen van pesterijen was dat misschien nog niet zo gek.'Blijkbaar was er een zondebok nodig, zo iemand zoals ik. Iemand die
niet terug zal vechten. Die toch geen gevoelens had. Ik paste perfect in
hun straatje' Mauwde Flame, Dit maal duidelijk en luid. Longtail was blij de zelfzekere klank in zijn stem te horen, waar stak er iets als het gif van een wesp, je voelt dat het er is maar je vertikt het er aandacht aan te schenken. Het klonk hard de woorden die Flamepool zei, ze waren waar, Longtail kon het niet ontkennen. Longtail bleef in zijn ogen kijken, Flames staart zwiepte en ze waren beiden stil als een vis. 'En dit is dus waarom ze me niet mogen' Fluisterde Flamepool. Hij krulde bedroefd zijn staart om zijn lichaam alsof hij het koud had. 'Nee' riep Longtail. Hij kon niemand in een zien krimpen van verdriet. 'Ik moet jou wel, ik vertrouw je, doe alsjeblieft geen dingen waar de clan om zal rouwen' Longtails ogen keken wanhopig in die van Flame alsof hij op het punt stond het Shadowclan kamp binnen te wandelen en hen allemaal uit te maken voor stinkende kraaienslikkers. 'Ik zal het mezelf nooit vergeven, ik zal het hen nooit vergeven'

Theme

Onderwerp: Re: Feeling bad vr 16 sep 2011 - 19:07

Flamepool voelde zich laf en zielig. Longtail was bij hem gebleven en had hem aangehoord. Zijn Groene ogen waren alsmaar op hem gericht alsof Flamepool hem echt boeide. Hij was het niet gewend. "Ik moet jou wel, ik vertrouw je, doe alsjeblieft geen dingen waar de clan om zal rouwen," wanhopig keek de grijzige kater hem aan. Bezorgdheid flikkerde in zijn ogen. "Ik zal het mezelf nooit vergeven, ik zal het hen nooit vergeven," deze woorden klonken schokkend voor Flamepool. "Nee, Longtail, dat beloof ik. Alsjeblieft kijk jezelf hier niet voor aan. Het is deels mijn eigen schuld geweest. Maar toch ben jij de enige die echt naar me wil luisteren. Ik moet eigenlijk ook ophouden met mijn gezeur, maar ik heb me voor zoveel dingen in moeten houden dat het moet losbarsten. Het voelt alsof ik opgesloten zit. Zo voel ik me nog steeds," het vuur in Flamepools ogen doofde. Het was zo. Hij had nooit zichzelf kunnen zijn. Hij wist niet of het ooit zou gebeuren, dat hij vrij zou zijn. Of de echte Flamepool diep vanbinnen nog leefde. Of hij zichzelf nog zou kunnen ontdekken. Hij was nu een pakje ellende, gewikkeld in een lap huid. Hij voelde zich geen kater. Hij had de kracht niet in zijn ogen, de levendigheid, de moed. Hij had een andere uitstraling dan Longtail. Hij was een Warrior. Hij had kunnen trainen, spelen, stoeien. Flamepools oren schoten overeind. Had hij dan echt zijn probleem ontdekt? Na al die jaren was hij erachter gekomen wat hij was. Of wat hij was geworden. Nu hij zijn probleem had ontdekt zou hij er wat aan moeten kunnen doen. Hoe kon hij de oude vlam weer opwekken? De oude Flamepool? Bestond hij nog?

And now I finally found you, I lost myself.

Onderwerp: Re: Feeling bad zo 9 okt 2011 - 18:07

'Nee, Longtail, dat beloof ik. Alsjeblieft kijk jezelf hier niet voor
aan. Het is deels mijn eigen schuld geweest. Maar toch ben jij de enige
die echt naar me wil luisteren. Ik moet eigenlijk ook ophouden met mijn
gezeur, maar ik heb me voor zoveel dingen in moeten houden dat het moet
losbarsten. Het voelt alsof ik opgesloten zit. Zo voel ik me nog steeds', Longtail schrok van de harde reactie, Flamepool brak zichzelf helemaal af een Longtail stond erbij en keek er naar. Wat moest hij doen, wat kon hij doen? Longtail begon zich steeds stommer en radelozer te voelen. Hij deed zijn mond open en begon weer een lange zin in poging flamepool van zijn eigen goedheid te overtuigen: 'Je hebt het recht op los te brasten, je hebt het recht om te zeuren en je zeurt niet eens!' Longtail vroeg zich af of hij de kater dit keer wel zou kunnen overtuigen.. 'Ik weet niet wat ik moet doen om je terug vrolijk te maken maar ik zal een glimlach op je gezicht krijgen, enkel al omdat geen enkele kat, en zeker jij niet, het verdiend om zo'n leven te leiden' Ging hij verder. Longtails vacht prikkelde, een knoop vormde zich in zijn maag. Hij kon niet blijven toe zien hoe verdrietig Flamepool was. 'Vertel me wie je bent, wat je graag doet, welke prooi je graag eet', Longtail kon er niets meer aan doen dat zijn stem wanhopig klonk, Hij keek recht in de doffe ogen van Flamepool, die niets zeggend voor zich uit staarden alsof zijn ziel was weggerot in zijn lichaam.

-heeeeel laaat, sorry ><

Theme