Don't change the way you are, but change the life you live (Charpaw)

De jonge apprentice wist dat er patrols waren om water te halen voor de kittens en de moeder katten maar ook de elders natuurlijk, al wilde de kater wel zien hoe het daar aan toe ging. Hoeveel water er zou zijn en hoelang het bezig zou zijn, hij kroop langzaam richting de Little Creek toe. Steeds met kleine stappen, de hardere grond door de fries kou. De gras sprieten staken uit wat hem vrij wel opviel, het kietelde hem langs zijn bruin gekleurde poten. Hier zou hij misschien nog wel iets te doen hebben, in plaats van de hele dag jagen kon hij misschien wat plezier vinden. Toen de kater aankwam bij de Little Creek zag hij iets wat hem een glimlach op bracht, het hele water was bevroren en dat betekende dus dat je er bijna geen water vandaan kon halen. Als er geen water was zouden er vele katten sterven aan te kort aan water, de jonge kater wiebelde met zijn oor en verzwakte zijn glimlach toen hij een geluid hoorden. Soaring besloot maar te zitten en naar het bevroren water te kijken, al was nu zijn glimlach wel weg gezakt. Hij keek naar de zon die op het ijs glinsterde, het zag er inderdaad prachtig uit.

De jonge bruin gestreepte kater keek nog steeds vooruit naar het bevroren meer, sinds dat er ijs op lag zouden Clan katten hier wat meer moeite mee kunnen krijgen. Hij schrok door een geluid en zijn oren schoten gelijk overeind, tot het bleek dat het een Clangenoot was. "Hé, Soaring," groette kater hem, hij herkende deze als Charpaw. Soaring draaide zich om en glimlachten, hij wiebelde even een paar keer met zijn linker oor. "Hey Charpaw, ik schrok even van je." Miauwde de jonge apprentice terug en stapte op de grijs bruinige kater af, zijn poten voelde koud aan door de harde grond. Alles hier was ongeveer was overspoeld met ijs, alleen er was nergens water. Alleen de kou, de jonge apprentice vestigde zich naast Charpaw en sloeg zijn staart om zijn eigen poten heen. Even liet hij een diepe zucht horen en keek naar het water, "dit is erg slecht, heb jij misschien een idee hoe we dat ijs van het water kunnen krijgen? Anders kunnen we moeilijk water gaan halen voor eventueel elders, kittens en moeder katten." Zei hij rustig en keek bezorgd de verte in. Zijn staart zwiepte heen en weer waarna hij langzaam in de gele ogen keek van de kater voor zich, langzaam besloot hij na te denken al was er weinig te doen om zoiets op te lossen. Er was namelijk al weinig water maar als er ijs overheen gaat, hoe kunnen ze dan bij het water komen? Hij had zo hier en daar wel vragen, maar dat zou wel goed komen. Hoopte hij.

Soaringpaw keek de kat aan die in een keer was opgedoken, al haalde deze apprentice voor hem zijn schouders op. "Sorry," miauwde Charpaw. Soaringpaw was naast de andere kat gaan zitten, zijn ogen vielen op de ogen van Charpaw al keek de bruin gestreepte kater daarna naar de beek. Al leek de apprentice naast hem overeind te komen en liep op de dichtgevroren beek af, even vragend keek de bruin gestreepte kater de andere apprentice na en kwam overeind zodat hij ook richting het beekje kon lopen. "Heel dik is het toch niet?" vroeg de kater, waarop hij ietwat naar voren leunde. Soaring keek hem vragend aan en haalde zijn schouders op, de kat had een idee. Langzaam begon het te kraken het ijs, aah dus het ging Char toch lukken. Langzaam ontstonden er scheuren waardoor het water door het beekje kon lopen, dus nu hadden ze water. Top maar niet veel, al konden ze nu weer bij het water. Al viel de kater naast hem voorover op het ijs, dit zou natuurlijk het ijs doorbreken. "Charpaw!" Kwam een bezorgde kreet uit zijn mond, al wist hij dat ze niet konden zwemmen want ja Shadowclan katten. Vlug boog Soaring voorover en stak zijn poot uit naar de andere apprentice zodat hij kon proberen om zijn poot te pakken, "vlug pak mijn poot." Miauwde de bruin gestreepte kater vanuit de kant. Natuurlijk was de little creek niet echt diep, al wist hij niet hoe diep het was. Anders als de Char in kon staan dan ja, was dit een schaamte al mocht hij wel bezorgd zijn. Natuurlijk zouden ze gelijk naar de Medicijn katten moeten omdat dit onderkoeling kon veroorzaken, de bezorgde blik van de bruin gestreepte apprentice zocht nog naar de ander. Hopend dat die er nog wel levend zou van zijn.

De jonge kater zocht naar Charpaw, al was de kater nergens te vinden. Hij maakte zich steeds meer zorgen, al zag hij de kater snel. Gelukkig maar, even een zucht van opluchting kwam uit zijn mond. Soaringpaw reek zijn poot uit, en een versufte Charpaw zette zijn tanden erin om zichzelf zo het water uit te trekken. De bruin gestreepte apprentice voelde pijn van de tanden al liet hij geen kreet horen, hij zou straks wel zien of hij een wond ervan had opgelopen maar eerst zou alles oké gaan met Charpaw. Vlug probeerde Soaring de andere apprentice uit het water te helpen, wankelend klom de andere apprentice de oever op. Toen de apprentice erover heen had geklommen viel hij op de grond met een dramatische zucht. "Auw," zuchtte hij toen. Soaring keek bezorgd naar de kater die nu op de grond lag, hij hijgde een beetje. Het kwam vooral door de stress dat hij hijgde, "gaat het nog oké met je?" Vroeg hij bezorgd. Hij hoopte niet dat de kop van de kater zou gaan bloeden van die klap, ze moesten zeker naar Acefray toe doordat nu Charpaw onderkoeling kon oplopen. "Uh, bedankt," mompelde de andere apprentice toen wat onhandig. Langzaam glimlachte de drogen apprentice, waarna hij eervol knikte. Ze moesten wel vlug gaan, alles was wel een kwestie van tijd. Het was zo vlug gebeurd, hij voelde nog een belabberde pijn aan zijn poot maar daar was gelukkig niks mis mee. De jonge kater kwam naast de natte doorweekte kater liggen, "Weetje dat je nu wel een heel belangrijk probleem hebt opgelost." Miauwde de kater daarna en knikte. Hij had zeker een deel van het ijs gebroken. Dit betekende dat ze weer water uit de little creek konden halen, of ja makkelijker. "We moeten gaan, straks ga je dood door onderkoeling." Sprak hij wat serieuzer en kwam overeind, ze moesten wel haast gaan maken om dat af te ronden. Ze hadden natuurlijk wel moeite met dit alles af te ronden, al had Charpaw wel wat goeds gedaan voor de Clan. Iets heel goeds.