Let's start your first training.

Crowfur was verbaasd geweest over het feit dat Everstar hem een apprentice had gegeven. En eigenlijk was hij er nog steeds verbaasd over. Niet dat hij het erg vond of zo, maar hij dacht dat het nog wel even zou duren eer dat hij zijn eigen apprentice zou krijgen. Hij was echter wel benieuwd hoe dat het tussen hun zou gaan. Hoewel hij Cinderpaw natuurlijk wel vaak tegen was gekomen omdat hij Leopardkit opzocht, had hij nog niet veel met haar gesproken. Hij wist in elk geval al hoe ze er uitzag en aangezien ze elkaar op de ceremony hadden gezien en elkaars neuzen hadden aangeraakt, nam hij aan dat Cinderpaw hem ook al wel zou herkennen. Zijn zwarte vacht en zijn ijsblauwe ogen vielen natuurlijk wel op. Hij was echter wel benieuwd hoe Leopardkit dit allemaal zou opvatten. Waarschijnlijk vervloekte ze Cinderpaw op dit moment omdat deze de aandacht van haar vader nu had en zij minder. Crowfur ging natuurlijk proberen om nog altijd even veel bij zijn dochter te zijn, maar ze moest nu ook wel in haar achterhoofd houden dat hij een eigen apprentice had en dat hij veel tijd aan haar training moest besteden om haar een goede warrior te maken van de WindClan. Hij dacht echter niet dat ze het zou begrijpen; Leopardkit had op het dat vlak heel moeilijk en dat was ook wel deels zijn schuld. Hij hield in zijn gedachten dat ze nog een paar moons moesten wachten en dat ze dan oud genoeg zou zijn zodat hij haar heel het verhaal kon vertellen. Hij onderdrukte een zucht en liep in de richting van de apprentices’ den. ‘Cinderpaw,’ fluisterde hij. ‘Dit is Crowfur. Ik zal je opwachten bij de campingang.’ Hij draaide zich om en ging vervolgens naar de ingang van het camp toe waar hij ging zitten en wachtte tot zijn apprentice zich zou aankondigen.

Voor het gemak had hij het geïrriteerde geluid die hoogstwaarschijnlijk van zijn apprentice afkomstig was genegeerd. Het zou nu heel anders worden nu ze een apprentice was. Kittens verlangden meestal naar de apprentices’ den en naar het feit dat ze niet meer in de nursery hoefden te blijven en niks meer te doen, maar vergaten heel gemakkelijk dat het leven van een apprentice heel druk was. Ze konden bijvoorbeeld niet meer zo lang uitslapen als dat ze wilden. Een kitten kon de hele dag slapen, maar een apprentice kon dat niet en werd ’s morgens vroeg wakker gemaakt. Het was dan ook niet zijn probleem als Cinderpaw te laat ging slapen en daardoor ’s morgens chagrijnig was. Als haar gedrag er maar niet onder zou lijden. En daarmee bedoelde hij het feit dat ze goed moest opletten, hoewel een beetje beleefd blijven ook wel moest natuurlijk. Dat leek er voor vandaag niet in te zitten. Crowfur zag de chagrijnige houding van zijn apprentice al aankomen en moest moeite doen om de zijne niet te laten beïnvloeden daardoor. ‘Als je straks met het grootste gemak achter me aan wilt rennen en niet steeds verdwaald wilt raken, dan wel ja,’ zei hij op een droge manier. ‘De meeste apprentices zijn blij als ze voor de eerste keer het camp uit mogen na zo lang in de nursery te hebben gezeten. Als je zo brutaal blijft doen zie ik het gerust zitten om je er nog een paar dagen langer te laten blijven, hoor.’ Hij keek haar strak aan. ‘Ik ben je mentor en bovendien ook nog eens een hogere rank dan jij, dus ik verwacht respect van je. Als jij moeite voor mij doet, doe ik moeite voor jou. Zo simpel is het.’ Hij draaide zich met een ruk om en wenkte haar met zijn staart. ‘Je het territory laten zien is niet het enige wat ik ga doen vandaag,’ mauwde hij. ‘Ik ga je ook al eens kennis laten maken met Fourtrees en de andere Clans. Als dat je niet opvrolijkt dan weet ik het ook niet meer.’ Hij rolde met zijn ogen. Dit had hij weer.

Crowfur’s klauwen schoten naar buiten toen hij de zucht van zijn apprentice hoorde. Even wilde hij serieus overwegen om straks naar Everstar’s den te gaan en een nieuwe apprentice aan te vragen, maar hij wist dat hij daar vrij weinig aan had. Everstar had hem deze apprentice toevertrouwd en ging ervanuit dat hij haar op kon voeden tot een sterke warrior. En dat wilde hij zeker ook wel, maar hij had er een hekel aan als ze de hele tijd aan het zuchten waren. Al moest hij eerlijk toegeven dat hij zelf soms dezelfde attitude als apprentice had gehad als hij er echt geen zin in had. Hij moest ook eerlijk toegeven dat hij ook veel met zijn ogen had gerold toen hij verplicht het hele territory had moeten zien in het begin. Maar dat ging hij dus echt nooit aan deze apprentice vertellen, want dan werd hij nooit meer serieus door haar genomen. Hij wist dat er leukere dingen waren dan een rondleiding, maar het was nu eenmaal van belang dat ze zich perfect wist te navigeren door het territory. Het zou nogal dom overkomen als alle apprentices heel het territory al kende en zij wist niet eens wat hij bedoelde als ze zei dat ze voor haar final assesment naar de Outlook Rock moest gaan. Over de Outlook Rock gesproken… ‘Daar bevindt zich de Outlook Rock,’ mauwde hij terwijl hij naar de steen gebaarde met zijn staart. ‘Als je daarop gaat staan, kun je in principe bijna heel het WindClan territory zien. We verzamelen ons daar vooral als we lekker van het zonnetje willen genieten of om te jagen. Soms worden de final assesments daar ook afgenomen om te zien hoe veel de apprentices kunnen zien.’ Hij rende een andere kant op die weg leidde van de Outlook Rock en wees met zijn staart in de richting van the Heatherfields. ‘Daar bevindt zich de Heatherfields. Ideaal om op muizen te jagen, maar ook wel verraderlijk omdat je zeker in het begin verdwaald kan raken in het hoge gras en de bloemen. Ik raad je aan om hier enkel doorheen te lopen als ik erbij ben. Ik heb geen zin om een zoekactie te starten om je te gaan zoeken.’ Hij keek haar straks aan, de waarschuwing duidelijk in zijn blauwe blik. ‘Dan heb je nog de Small Lake als je wat wilt gaan drinken, maar die is al zo goed als uitgedroogd. En dan het belangrijkste onderdeel is toch wel de Moorlands. Naast de Heatherfields kun je daar goede prooi vinden, maar moet je voor de Moorlands wel snel zijn en kun je natuurlijk minder makkelijk verdwalen. Hier gaan we vooral op je snelheid trainen en gaan we ons voornamelijk concentreren op het jagen op konijnen.’ Hij draaide zijn kop. ‘Dan hebben we nog de Abandoned Badgerset die we recent geleden van de ShadowClanners gewonnen hebben. Zijn er nog vragen?’ Aangezien hij vaag met zijn staart in elke richting had gewezen en haar enkel de Outlook Rock had laten zien, kon het goed zijn dat ze het gebied van dichterbij wilde bestuderen. Of natuurlijk helemaal niet.