Are you WindClan?

Oceanbreeze was op zoektocht naar een van de Warriors die ze toch echt moest spreken. Over het algemeen kwam de jonge Deputy en Queen het kamp niet uit. Behalve als ze moest trainen met Everstar om haar vechttechnieken op te halen. Elke Deputy moest kunnen vechtten en dus had ze wel wat te leren. Ze moest niet alleen aan Everstar bewijzen dat ze het in zich had, waarschijnlijk waren er genoeg oudere Warriors die haar te jong achtten om deze rang te beslaan. Hier maakte ze zich geen zorgen over, vele had ze al achter zich staan. Waarschijnlijk vooral door het feit dat ze voor zoveel kittens zorgde en een erg warm en vriendelijk karakter had. Ze volgde het spoor richting de fourtrees, een plek waar vele vergaderingen werden gehouden. Gatherings die door elke clan werden bijgewoond. Ze had er een eerder mee gemaakt en vroeg zich af of ze nu vaker mee moest. Vele taken waren toch nieuw en anders, ze hoopte maar dat ze aan de verwachtingen voldeed. Voor nu had ze genoeg tijd om te leren. Wat ze niet hoefde te leren was het ruiken van een Thunderclanner, even twijfelde ze voordat ze langzaam en rustig naar voren stapte. Voor een Windclanner was ze groot, waardoor ze er waarschijnlijk best wel imposant uit zag. Daar zag ze de Thunderclanner die ze al geroken had, het was niet meer dan een jonge Apprentice. Rustig benaderde ze de jongere kattin voordat haar stem, warm en zacht als altijd te horen was. "Ik denk niet dat Silverstar of Zealspark blij zullen zijn met het feit dat een van hun Apprentices zo dichtbij de grens ronddwarreld." Het was immers een tijd van droogte, iets dat de meeste Warriors een tikkeltje nerveus maakte en daardoor een grotere kans op oorlogen wekte. Immers liepen ze nu allemaal gevaar op water en prooi tekort en zou vroeg of laat waarschijnlijk wel een gevecht hierover uitbreken.

Ze herkende zelf nog goed hoe verwonderd ze was geweest toen ze voor de eerste keer de Fourtrees zag, machtige bomen die vele Leaders, Deputys en Warriors hadden gekend en gezien. Bomen waar ze elke volle maan bijeen kwamen om samen te bespreken, wat er besproken diende te worden en bovenal was het neutraal terrein. Katten vielen elkaar over het algemeen niet aan, immers was er geen duidelijk gedeelte Windclan, Thunderclan, Riverclan of Shadowclan. Ze had al gehoopt dat ze de jonge Apprentice niet had laten schrikken met haar abrupte aankomst, het bleek gelukkig dan ook niet het geval. De aandacht was rustig verplaatst naar de jonge Deputy die met een schamper, vriendelijk glimlachje op haar gezicht, behoedzaam de jongere kattin aankeek. De jonge licht gestreepte kattin was gaan zitten en had zich naar de prachtige Deputy omgedraaid. Sommigen zouden misschien denken dat ze een Riverclanner was met die lange vacht van haar, al zou ze misschien bij Riverclan weer wat aan de kleinere of matige kant zijn. Voor een Windclanner bleef ze toch wel groot en stevig. Al was haar snelheid nog steeds identiek. Met warme, zachte stem had ze de kattin voor haar aangesproken, duidelijk geen kwaad in zin. Ze wou het liefst de jonge Apprentice behoeden op mogelijke fouten, zoals het te snel vertrouwen van andere katten. Dit betekende overigens niet dat ze haar aan zou vallen om haar lesje te leren, in plaats daarvan sprak ze rustig de kattin aan. Ze was jong, waarschijnlijk nauwelijks een Moon in training en dus kon ze beter op haar tellen passen dan zomaar in vreemd gebied te trekken. Ver weg van de veiligheid van haar clan en mentor. Ze wist zeker dat de jonge Apprentice een gevecht met een volgroeide Warrior niet aan zou kunnen, om nog maar te zwijgen over Rogues en Bloodclanners die hier en daar ineens opdoken. Ze waren niet de enige in het woud en waren al zeker niet de enige die last hadden van de droogte. "Mijn excuses Mevrouw." Sprak de jongere kattin haar beleefd aan, waardoor de Deputy vriendelijk haar kop neeg. Ze was in dat opzicht duidelijk moederlijk, immers had ze zelf een jong nestje en kon ze het dus niet aanzien dat een jonge kattin, alhoewel ouder dan haar eigen kittens, zichzelf in gevaar bracht. Opzettelijk of niet opzettelijk, gevaar bleef gevaar en daar diende ze de jongere toch even voor te behoeden. Ze zou dan niet voor de kattin springen als er een ander aan kwam met iets slechts in zin, maar wel advies geven over deze tijden en gevaren die ze had opgemerkt. Met staart over de achterpoten geslagen leek de jongere kattin erg ontspannen, ze hield haar nieuwsgierig in de gaten en Oceanbreeze kon zichzelf nog net behoeden voor zacht gegrinnik dat bijna over haar lippen viel. Jonge katten met hun leergierigheid, niet dat zijzelf niet leergierig was, maar dat betekende niet dat ze zich hierdoor niet amuseerde. Een klein glimlachje speelde op de lippen van de Apprentice voordat ze sprak. "Ik was nieuwsgierig, maar Fourtrees is toch van Starclan? Er zijn vast geen katten die mij hier aanvallen." Vervolgde de jonge kattin haar uitleg. Misschien was deze Apprentice inderdaad nog wel een tikkeltje naïef. "Andere clankatten hoogst waarschijnlijk niet, nee. Echter zijn er voldoende Bloodclanners die zo nu en dan ineens opduiken die zich niet aan onze regels houden, ze niet eens kennen. Om nog maar te zwijgen over Rogues. Vele van hen zullen je met gemak uitschakelen waardoor het verstandiger is om voorlopig niet alleen hier rond te trekken, niet voordat je tenminste een goede vechttraining hebt gehad." Mauwde ze zacht maar ergens ook wel streng. "Daarbij heerst er droogte, wat voor gevaarlijkere tijden zorgt. Een klein miststapje kan al voor oorlog zorgen." Mauwde ze haar stem mistroostig en serieus. "Ik mag zelf geen kwaad in zin hebben, maar ik kan niet voor anderen spreken. Ik zou me wel beter voelen als ik zou weten dat geen Apprentice van jou leeftijd hier alleen rond zou dwalen." Vervolgde ze waarna ze een onderzoekende blik op de jonge Thunderclanner wierp. "Nu ik was eigenlijk op zoek naar een van mijn Warriors? Je bent er toevallig niet een tegen gekomen of wel?" Mauwde ze op een zakelijke toon.

Terwijl de Deputy de jongere kattin streng aansprak, leek diegene zich wat bedonderd op te stellen, zover ze kon inschatten natuurlijk. "Ik begrijp het. Het spijt me mevrouw." Ze kende de Apprentice niet, en deed het excuus met een knikje af, het was al Moons geleden dat ze met een Thunderclanner gesproken had, of er een was tegen gekomen. Toch wist ze wel wie de Leader en Deputy van Thunderclan waren. Al had ze Silverstar nooit gesproken, misschien zou dat nog ooit komen nu ze zelf ook een hoge rang bezat. Zeker hoog voor haar leeftijd, ze was jong in de bloei van haar leven. Had vele dotjes van kittens om haar heen en een Clan die tenminste gedeeltelijk op haar steunde. Dat Everstar haar toch had gekozen om Deputy te zijn, was dan natuurlijk ook een groot compliment. Immers was ze bij lange na niet de meest ervaren kattin. Ze was niet eens zo lang Warrior geweest voordat ze de Nursery ingetrokken was en had veel om zich mee bezig te houden en toch had Everstar het juist geacht haar te vragen voor die taak. Haar te benoemen tot die taak, terwijl vele Windclanners deze keuze steunde had ze het idee dat een enkeling er niet zo blij mee was. Ze wist niet hoeveel andere Clan van de rangwisseling af wisten. Immers was er nog geen Gathering geweest en dus zouden de meeste katten haar nog niet ontmoet hebben met deze rang. Al helemaal niet omdat ze ook Queen was en dus vaak in het kamp te vinden was. Tenzij andere Windclanners gesproken hadden met anderen, was dit dus nog niet bekend. Hierdoor was ze even vergeten dat ook de Apprentice voor haar er waarschijnlijk niets van af wist en toen ze dus de Warrior, háár Warrior noemde, besefte ze pas de fout. Ze had zich ietwat versproken. Ze deed het af door gewoon ontspannen te blijven staan en hoopte dat de jongere gestreepte kattin niet zo oplettend was geweest om dat woord op te merken. De jonge kattin schudde haar kop toen ze vroeg of ze een Windclanner had gezien waardoor Oceanbreeze even fronsend nadacht. Misschien was het spoor dat ze gevolgd had dan toch ouder dan ze had verwacht en was de Warrior al weer verdwenen. "Hoe heet die Warrior? Dan kan ik er op letten. Maar je zei mijn Warrior? Ben jij de Deputy van Windclan?" De jonge Deputy wiebelde verrast met haar oortjes, voor een onoplettende Apprentice was ze redelijk goed geïnformeerd over haar geur en rang. Al kon het ook te maken hebben doordat iedereen wist dat Everstar een rosse vacht had en die van haar alles behalve ros was. "Hoeft niet," mauwde ze zacht en vriendelijk waarna ze haar kop hief en haar blauwe ogen tot lichte spleetjes kneep. "Ik ben inderdaad de Deputy, maar nog niet zo lang." Vervolgde ze, zonder haar naam te zeggen. Wie weet zou de Apprentice denken dat ze Frostfaith was, al zag die er natuurlijk wel anders uit.