I love you to the moon... And back!

Natuurlijk was ze enthousiast. Over minder dan een maand zou ze Apprentice worden en dan kon ze eindelijk het kamp uit. Ze zou leren jagen, leren vechten, ze zou een mentor krijgen en de hele wereld kunnen ontdekken! Hoe meer ze eraan dacht, hoe enthousiaster ze erover werd. Het was natuurlijk wel leuk in het kamp met haar zusjes, haar vader en Serpentkit, maar daar buiten ging er een hele wereld voor haar open! Het enige vervelende was dat Serpentkit nog een maand moest wachten voordat ze haar nieuwe suffix kreeg, anders hadden ze mooi samen het gebied eens kunnen verkennen. Haar oortjes schoten verrast overeind toen ze haar naam hoorde, afkomstig van haar zus. Ze glimlachte bij het zien van Wolfkit en trippelde toen op haar weelderige zus af. "Hey, Wolf!" miauwde Fever vrolijk. Sinclaw mocht dan een voorkeur hebben in het nestje, Feverkit was dol op al haar zusjes.  

Feverkit mocht haar zusjes graag, ondanks het feit dat hun moeder duidelijk een voorkeur had. Daarbij keek Fever ook behoorlijk op tegen haar grote zus. De kattin had een wild voorkomen en speelde meestal de clanleider wanneer ze samen speelden. Sinclaw die door en door bleef vertellen dat Wolfkit ooit clanleider zou worden, hielp ook behoorlijk mee aan het idee dat Wolfkit op één of andere manier boven haar zusjes uitstak. Woflkit vroeg of ze zich al beter voelde, waarop de kitten enthousiast knikte. "Ja! Ik moet soms nog een beetje hoesten, maar verder voel ik me gewoon goed," miauwde ze opgewonden. Ze was vaak ziek, maar dat had haar verder nooit echt tegen gehouden. "En ik heb een nieuwe vriendin gemaakt!" vertelde ze toen. Ze was zo enthousiast over haar vriendschap dat ze het aan iedereen wilde vertellen.

Wolfkit wilde meteen weten wie haar nieuwe vriendin was, en Feverkit was maar al te enthousiast om het te vertellen. "Ze heet Serpentkit," miauwde Fever met een brede glimlach op haar gezicht. De kattin stuiterde bijna op en neer van blijdschap. "Ze is heel leuk. We zijn samen op de Medicine Cat's Den geklommen!" miauwde ze verder, waarop ze zich realiseerde dat ze daarvoor misschien nog weleens in de problemen zou kunnen komen. "Maar dat mag je niet tegen mama zeggen," voegde ze er dus snel aan toe. Heel erg vond ze het niet dat Wolfkit de meeste aandacht kreeg van hun moeder, aangezien Sinclaw nog weleens... eng uit de hoek kon komen. Ze was niet altijd even aardig, tenzij je naam Wolfkit was natuurlijk, dus vond Feverkit het meestal niet zo erg dat ze zo nu en dan over het hoofd werd gezien. Daarbij, ze had altijd haar vader nog.

Feverkit keek ietwat opgelucht naar haar zus toen deze haar kop schudden en daarmee bevestigde dat ze haar niet zou verlinken bij Sinclaw. Ze zou liegen als ze zou zeggen dat ze niet enigszins bang was voor haar moeder. De kattin kon behoorlijk... onvoorspelbaar zijn. Feverkit wist niet echt wat er zou gebeuren wanneer het bleek dat ze iets gedaan had dat niet mocht en ze wilde het liever ook niet weten. Toch reageerde Wolfkit wat onverwachts toen ze lichtelijk uit haar slof schoot over het feit dat Fever haar niet mee had gevraagd. De grijze kattin haalde haar schouders even snel op en keek schuldig naar de grond. "Sorry, Wolf," miauwde ze snel. "Het was niet mijn bedoeling... Ik dacht gewoon niet dat je mee wilde doen." Ze vond het niet leuk als Wolfkit boos was. Het deed haar net iets te veel aan hun moeder denken.

Het was niet moeilijk om te zien dat Wolfkit beledigd was, zelfs nadat Feverkit haar excuses had aangeboden. Het zou ook weer eens niet dat hare hoogheid genoegen nam met minder. Nee, ze moest overal aan meedoen en wanneer ze meedeed, moest ze de baas zijn. Het was dan ook geen verassing toen Wolfkit wederom meedeelde dat ze Wolfstar was, de o, zo machtige leider. Feverkit forceerde een glimlach en knikte. "Ik zal je de volgende keer meteen vragen," zei de grijs-witte kattin toen. Waarom kon ze niet eens een keer vrienden hebben voor zichzelf? Feverkit's gezicht lichtte echter op toen Wolfkit vertelde dat ze ook zo op de Nursery zou kunnen klimmen. Feverkit leek even onder de indruk, totdat ze zich bedacht dat de Nursery niet bepaald beklimbaar was. "Weet je dat zeker?" miauwde Fever toen, met een scheve glimlach op haar gezicht. Ze zou het Wolfkit graag zien proberen en ze zou ook zeker heel erg onder de indruk zijn als het haar lukte, maar reëel was het niet.

Natuurlijk vond ze het niet leuk wanneer Wolfkit's bazige kant naar boven kwam, maar ze probeerde het maar te negeren. Ze bedoelde het vast niet slecht, althans, dat was wat Feverkit zichzelf vertelde. En misschien was het ook wel gewoon meer Sinclaw's schuld dan die van Wolfkit. De twee zusjes liepen de Nursery uit, waar ze omhoog keken tegen de steile, prikkelige wand. "Watch and learn," miauwde haar oudere zus en Feverkit keek haar even sceptisch aan. Ze had niet het gevoel dat Wolfkit echt zo gek was dat ze een daadwerkelijke poging zou doen, maar niets was minder waar. De weelderige kattin werkte zich langzaam maar zeker een stukje omhoog. En het ging bijna oké, totdat ze op een doorn kwam te staan en bijna naar beneden kukelde. Feverkit keek geschrokken omhoog en deinsde naar voren, maar Wolfkit kon zich nog net vasthouden. De kitten miauwde dat alles volgens plan ging, maar het tegendeel was duidelijk genoeg. "Wolf, kom maar naar beneden! Straks doe je jezelf nog pijn," miauwde Feverkit, deze keer ietwat bezorgd. Ze wilde niet dat Wolf iets zou breken omdat ze zich zo nodig moest bewijzen. "Kun je zelf naar beneden komen of moet ik iemand halen?" vervolgde Feverkit toen. Straks moest er nog een Queen komen om Wolfkit uit de doorns te ontfutselen.

Ergens had ze al wel verwacht dat haar zusje te koppig zou zijn om naar beneden te komen. Hoe dom Feverkit het ook vond, ze had het gevoel dat ze waarschijnlijk hetzelfde gedaan zou hebben wanneer ze in Wolfkit's positie was geweest. De grijs-witte kitten beet haar kaken even op elkaar toen Wolfkit tegen beter weten in weer verder ging met het klimmen. De doorns deden vast pijn en ergens voelde ze enige bewondering voor haar grote zus. Het was dan dom, het was ook best cool. Nogmaals liet Wolfkit haar weten dat alles volgens plan ging, dus besloot Fever maar om er geen Queen bij te halen. Ze wilde haar zus niet beledigen. Er kwam wat snelheid in en uiteindelijk stond Wolfkit dan ook daadwerkelijk op de Nursery. De weelderige poes ging triomfantelijk staan en Fever wilde haar net aanmoedigen toen ze ineens door een tak heen zakte. "Wolfkit!" miauwde ze geschrokken. Haar zus bungelde daar wat en snel haastte Feverkit zich naar binnen. Ze rende op de eerste beste Queen af en vertelde haar wat er aan de hand was. Vervolgens kwam de oudere poes mee naar buiten en keek al fronsend naar Wolfkit.