A Path Unwalked - Gathering

Dit was ongehoord. Dit kon niet maar toch stond ze daar. Haar irritaties en woede ebte weg terwijl ze met grote ogen toekeek naar de apprentice die zijn hele hart leek te luchten. Wolfpaw zou hier niet onopgemerkt vandaan komen. Maar de laatste woorden die de kater uitsprak lieten haar echter kil terug staren naar Tallshadow. "Dus zo zit Shadowclan op dit moment in elkaar?" Mompelde ze rustig terwijl er een halve glimlach rond haar lippen gleed die ze wel moest verbergen achter een strakke blik. "Tallshadow. Ik neem aan dat jij hier genoeg zelf op aan te vullen hebt? Of spreekt Wolfpaw tegenwoordig voor Shadowclan in de afwezigheid van een leider. If so. Zou ik jou bijna hier uit willen nodigen." Komisch wenkte ze met haar staart voor haar blik naar Everstar gleed. Hoe zeer ze de leader ook verachtte. Zij twee, nu Silverstar er nog niet was moesten toch maar beslissen wat ze hier mee aan moesten. Een snelle blik omhoog liet de maan nog duidelijk zien tussen het dikke pak met wolken. Starclan was niet boos op Wolfpaw voor zijn hart luchten. Maar echt blij zouden ze ook niet kunnen zijn.. Dus wachtte ze in stilte Everstar de kans gevend om te spreken en Tallshadow de kans geven op een weerwoord terwijl ze in stilte wachtte op Thunderclan en de oudste leider. Diep vanbinnen hoopte Butter dat de wijze zilveren kater iets van een idee had wat ze hier mee aanmoesten. Want Butter stond sprakeloos. Dat zag je ook niet elke dag.

Tag: Everstar, Tallshadow & Wolfpaw

Lizardpath was in stilte mee gegaan en had haar apprentice laten gaan. Routpaw was ondertussen oud genoeg om zelf te weten wat wel en niet gezegd mocht worden, net zoals de andere apprentices. Lizardpath zelf was nog nergens bij gaan zitten. Ze stond nog steeds in het midden van het veld en had haar blik even naar de hemel laten gaan. De woorden die Routpaw eerder had uitgesproken tegen haar, waren haar nog niet ontglipt. Toch vond Lizardpath het maar een vreemde gedachte. De zwartwitte poes liet haar blik langs de groepen gaan en besloot uiteindelijk om bij een poes te gaan zitten die, net zoals haar, alleen was. Met dat ze in de richting van de rosse poes liep, hoorde ze een oudere apprentice over de open plek roepen. Wat de jonge kater zei, was voor iedereen hoorbaar en daarmee wist Lizardpath ook ineens waar Innerstar was. Ze vond het al vreemd dat ze de imposante leader niet meteen had gezien. Dat Tallshadow door Starclan was tegengehouden om naar de Moonstone te gaan, bleef haar ook goed bij. Ze had zoiets nog niet eerder meegemaakt. "Deze gathering kan wel eens lang gaan duren." mauwde Lizardpath, als reactie op de luide shadowclan apprentice, tegen de poes waar ze ondertussen naast was gaan zitten. Ze had de poes al vaker gezien tijdens een Gathering, maar nog nooit echt gesproken. Ze knikte even naar haar, om toch een soort begroeting te doen. Lizardpath's vacht plakte tegen haar lichaam aan. De tocht over het open terrein van Windclan had ervoor gezorgd dat ze volledig doordrenkt was met regen, net zoals de meeste katten hier. Niet alleen Riverclan, maar ook de andere clans hadden precies een duik genomen in de rivier. De poes richtte haar oortjes wat naar voor. Ze had van haar apprentice gehoord dat er brand uitgebroken was in het gebied van Thunderclan, dus ze wilde hier zeker en vast eens over polsen. Toch vroeg ze hier nog niet direct achter.

Tag: Firedance

Opeens spitste hij zijn oren, hij hoorde een conflict. Natuurlijk hoorde je dat wel vaker op een gathering want niet alle katten waren zo eensgezind. Maar nu waren het bekende stemmen: Wolfpaw en Butterstar. Die tweede had hij slecht enkele keren gehoord. Dus ze was niet echt een bekende van Amberhunt maar Wolfpaw leek erg overstuur. "Ik kom zo terug" Murmelde hij richting Shads, niet zeker wetend of hij dat waar kon maken. Toen begon de kleine, rode kater richting de vier katten te lopen. Er stonden drie leaders en een apprentice, ja Amber zag Tallshadow as een leader. Helaas had hij maar een deel van het gesprek opgevangen en dus kon Amber niet zeker weten wat er gezegd was, maar de essentie begreep hij wel. Hij richtte zijn ogen op Wolfpaw, na een respectvol knikje te hebben gemaakt naar de leaders "Sorry dat ik jullie gesprek verstoor... Maar mag het niet wat minder met de beschuldigingen? Het is niet zeker dat Tallshadow 'niet waardig is' niet alles wat er gebeurd is een teken van Starclan." Miauwde hij kalmerend, wauw Amber wat goed, je trekt de macht van Starclan in twijfel. Toen wende hij zich naar Butterstar "Goedenavond, nee, Wolfpaw spreekt niet voor Shadowclan en ik ook niet... Maar was het niet duidelijk dat Tallshadow gewoon geen zin had om nu tegen je te spreken." Het werd gezegd op een beleefde en kalme toon maar onder dat masker verschuilde zich een hele kwade, jonge kat.

tag; afscheid: Shadowmask
Gesprek: Butterstar, Tallshadow en Wolfpaw

ooc; sorry, couldn't resist c:

Het moest niet, maar toch voelde ze zich verantwoordelijk. Vandaar dat ook Waspsting meegegaan was naar de Gathering. Hoewel ze nog helemaal niet stabiel was, voelde ze zich ergens verplicht om op Tallshadow te letten. Innerstar had immers haar vertrouwen in de kater gelegd als deputy, en zo ook als leader, maar ze twijfelde toch aan zijn vermogen. Nu had hij natuurlijk Acorndust, maar ze wist uit ervaring dat een taak altijd beter uitgevoerd werd als dit door jezelf gedaan werd, dan door een ander. Bij de Gathering hield ze zich afzijdig; ze voegde zich nooit bij andere clans, maar nu kregen ook clangenoten haar gezelschap niet. Haar gezicht stond nors, terwijl ze alles goed in de gaten hield. Toen Innerstars dood zo respectloos mogelijk uitgeroepen werd, kwam ze overeind. Haar lichaam compleet aan te spannen. Haar blauwe ogen gleden kil richting Wolfpaw, en ze snoof. Wat een dwaas. Amberhunt wilde met zijn charmes - há! - de leaders wat bedaren, maar maakte toen een haast nog respectlozere opmerking richting Butterstar dan Wolfpaw over Innerstar. Dit was de druppel. De gehavende kattin kwam overeind en liep met stevige passen op het drama af. Echter nam Tallshadow de touwtjes zelf weer in handen, en liet blijken dat hij Amberhunt's opmerking goed vond. Een ongelovige grom verliet haar bek, al was deze zacht genoeg zodat hij niet gehoord zou worden. Was ShadowClan omgeslagen van de clan van de schaduwen naar de clan van de dwazen? Ze kon haar ogen en oren haast niet geloven. Wat zou Innerstar wel niet denken als dit gebeurde toen zij hier nog was? Ze liep naar Amberhunt toe en begeleidde hem - en hiermee gelijk Wolfpaw - weg van de leaders zodat ze niet nog meer schade konden aanrichten. Haar strenge blik was op hen gericht, ze duldde nu geen tegenspraak. Ze hield pas halt toen ze bij het deel van ShadowClan waren, zodat geen buitenclanner hen kon overhoren. "Wat zijn jullie, onnozele kittens?" siste ze hen toe, en trok haar lip woedend op. "Jij! Wolfpaw, je zou Innerstar teleur stellen met jouw dwaze gedrag. En Amberhunt! Een warrior zou beter moeten weten dan een beetje lopen te bazelen tegen een clanleader aan, en al helemaal deze te beledigen! Wie denken jullie wel niet dat jullie zijn? Heiligen van StarClan? Ik kan jullie vertellen dat ik jullie er met alle liefde heen stuur!"

Tag: Amberhunt + Wolfpaw (In SC gedeelte van Fourtrees, dus ze kunnen niet overhoord worden door andere clans. Wel gezien tho c:)

Als één van jullie het er niet mee eens is dat jullie char wordt begeleid, zeg het me even en ik pas dit aan.

Tallshadow liet zien dat hij het gebaar waardeerde en vroeg hem toen om Wolfpaw mee te nemen. Amberhunt liep rustig weg toen een andere warrior op hen afkwam: Waspsting. Ze keek streng en de jonge kater besllot maar mee te lopen. Toen ze na een tijdje halt ging gaf Waspsting een preek, echter had hij een heel andere mening: hij vond dat hij zijn mening mocht geven aan iedereen, hij controversieel die ook was. "Ik wilde ze alleen laten merken dat, ookal begon Tallshadow niet sterk en heeft hij zijn negen levens nog niet, ik achter hem sta. Hij verdiende wat hulp tegen een kat die hem zo kleineerde" legde hij rustig uit. Hij wilde geen vijanden en hij wist heus wel dat zijn acties niet slim waren "Ik weet dat ik te ver ging... maar ik wilde laten zien dat we ons niet gewonnen geven" eindigde hij zijn verhaal mee.

Je kon wel zeggen dat ze niet bepaald blij was met hoe alles op dit moment ging. Het ging snel en disfunctional as Mousedung. Was dit wat Innerstar had achtergelaten? Haar diep blauwe ogen groeide donker van woede starend naar Amberhunt die het LEF had om zo tegen haar te spreken. Als de maan op dit moment zou verduisteren wist Butter het niet zeker of ze zichzelf tegen kon houden van de rode kater aanvliegen. En Tallshadow's besluit dat dit soort gedrag gehandhaafd werd binnen zijn clan liet haar geel zien van irritatie. Een sarcastische blik richting Everstar zei probably al genoeg voor ze haar rug rechtte en Tallshadow koud aankeek. "Het was zeker heel moeilijk om zelf zoiets uit te spreken, vandaar dat je het een apprentice voor je laat doen." Koeltjes knikte ze uiteindelijk toch naar hem. "Starclan keert zich vannacht niet de rug naar jou toe. De maan is nog altijd zichtbaar. Laten we verder gaan. Als jij jouw clan weer in handen hebt?" Met een klein trekje van haar oren vermande ze zichzelf opnieuw en knikte richting Acorndust. Hmm tenminste een goede keuze die Tallshadow had gemaakt dus. Er was nog genoeg te bespreken.. Ze hoopte alleen maar dat Silverstar zich snel bij hen zou voegen..

tag: Everstar, Tallshadow & Acorndust

Toen Thornface de RiverClan apprentice aansprak leek ze even van hem te schrikken, waarna ze bevestigde dat deze situatie inderdaad nieuw voor haar was. Thornface knikte begrijpend. Hij kon zich heel goed voorstellen dat een Gathering, waar zo veel verschillende katten en geuren waren, verwarrend kon zijn voor een apprentice. De jonge kattin had zich omgedraaid en leek even te aarzelen voordat ze zichzelf voorstelde als Chimepaw. Het was alleen maar vanzelfsprekend dat ze nu naar de naam van de bruine kater vroeg. "Ik ben Thornface – van ThunderClan," antwoordde hij. Dat laatste had hij er nog aan toegevoegd voor het geval dat dit de eerste keer was dat Chimepaw een ThunderClankat tegen was gekomen. Hij bewoog even met zijn oor toen hij wat onrust hoorde die uit de richting van de Great Rock kwam. Hij draaide zijn hoofd in die richting en ook al kon hij niet zien wie er aan het woord was, de stem van een wat oudere apprentice was duidelijk hoorbaar. In stilte luisterde hij naar wat de apprentice te vertellen had – en dat was niet niks. Het kwam erop neer dat Innerstar dood was, Tallshadow de nieuwe leider van ShadowClan was die de -star suffix nog niet had gekregen en dat deze leerling twijfelde aan zijn leiderschap. Thornface vernauwde zijn ogen tot spleetjes. "Normaal gezien gaat het er wel wat rustiger aan toe," mompelde hij nog net hoorbaar voor Chimepaw. Hopelijk zouden de katten snel kalmeren, want de spanningen die hij nu voelde bevielen hem helemaal niet.

Tag: Chimepaw

De kater voor haar knikte begrijpen, wat al een hele opluchting was voor de jonge Apprentice. Ze had geen flauw idee wat er allemaal gaande was op het moment dus alles was nogal verwarrend. "Ik ben Thornface – van ThunderClan," beantwoorde de kater haar vraag. Dan had ze dat dus toch goed geroken. Dit was wel haar kans om de geur nog net iets beter te onderscheiden van die van de andere clans. Haar aandacht werd echter door het zelfde getrokken als wat Thornface's aandacht trok. Wat ze hoorde was vrij moeilijk te bevatten voor een kat van haar leeftijd. Al dacht ze dat ze de hoofdlijnen er wel van begreep. Ging het er altijd zo aan toe op Gatherings? "Normaal gezien gaat het er wel wat rustiger aan toe," hoorde ze de kater mompelen. Het tegendeel was dus waar. Dat was een soort van opluchting... of juist helemaal niet. "Ben jij al vaak naar Gatherings geweest?" vroeg Chimepaw vervolgens maar uit nieuwsgierigheid. Het leek er op dat de drukte van daarnet wat weg begon te zakken.

Tag: Thornface

Blacktear had haar ogen geopend nadat er in haar korte slaap iemand in haar flank porde. Sinds het vuur alles verwoest had had de witte she-cat met van alles geholpen en daarom amper haar ogen gesloten. Het was dus ook een vaag beeld toen de warrior haar groene ogen had geopend, niet precies wetend waar ze was. Toen ze haar blik beter over het gebied liet glijden en weer bij zinnen kwam herinnerde ze zich wat de situatie was. Haar lichaam was opgekruld tussen de grote stenen van de Sunningrocks en de zon was al onder gegaan. Mousedung het was al bijna tijd voor de Gathering. Blacktear rekte haar spieren en sloeg met haar staart terwijl ze zich uit de gleuf van de rotsen dwong en samen met de andere katten verzamelde.

Haar poten leidde zich naar de rand van de Gathering zoekend naar een plekje waar ze in stilte naar de vier leiders kon luisteren. Haar groene ogen hadden een koude gloed toen ze deze over de groepen katten heen liet glijden maar al gauw verzachtte deze toen ze haar leerling Eveningpaw zag zitten. Blacktear was altijd iemand met een harde hand en vooral bij trainingen maar als je haar eenmaal kende kon ze buiten de trainingen en taken om nog wel is lief zijn voor de katten om wie ze gaf. "Eveningpaw" Bromde ze toen ook als begroeting haar leerling voor ze naast de jonge kat ging zitten.

[/font]

Tag: Eveningpaw
Moet weer eventjes inkomen met Black uwu