Every little heart

Mothrain, een kattin van ongeveer haar leeftijd had duidelijk een poging tot jagen gedaan. Eentje die aan haar gezicht te zien niet precies gelukt was. Oceanbreeze was haar gaan zoeken om haar te vragen een Hunt Patrol te leiden, echter wist ze nu niet zo zeker of de kattin dat wel zou willen, nu haar goede humeur er duidelijk niet was. Hoewel de meeste katten wel wisten dat Mothrain een halfclanner was, had Oceanbreeze er nauwelijks aandacht aan besteed. Er waren voldoende andere katten geweest die volbloed Windclan waren en die zich minder goed gedroegen dan Mothrain en dus behandelde ze haar als elk ander. Oceanbreeze stapte rustig op haar af en tikte haar even aan met haar staart waarna ze haar kop even schuin hield. "Misschien is het handiger om een Hunt Patrol te gebruiken. Zo te zien weet je de prooi wel te vinden. Met twee of meer katten zou je hem met gemak hebben gehad." Mauwde ze met een zachte warme glimlach.

Mothrain was alles behalve vrolijk en leek haar benadering nu ook niet precies geweldig te vinden. Toch was ze niet bang voor de andere kattin, immers had haar broer Whitelion ook een kort lontje gehad. Er was veel over hem te zeggen en dus zag ze de andere kattin niet zwart of wit. Haar poten zakten iets weg in het zompige gras waarna ze haar kop rustig op de ander hield gericht, zonder ook maar te reageren op de nijdige stand van de oren en het koude vuur in de blauwe ogen van de gestreepte kattin. De Deputy sprak haar vriendelijk en optimistisch aan, tevens rechtdoorzee en dat leek de mokkende kattin wat op te vrolijken. Zover Mothrain dat kon natuurlijk, de licht gestreepte kattin keek even weg waarna ze diep ademhaalde en de blauwe vriendelijke blik van Oceanbreeze weer ontmoette. "Dat was geen subtiele hint," mauwde de ander met een klein glimlachje waardoor Oceanbreeze hartelijk grinnikte. "Volgens mij sta ik ook niet bekend om subtiliteit. Nu wil je een Patrol leiden of niet? Ik kan je natuurlijk ook alleen laten ploeteren." Mauwde ze plagerig en vriendelijk. Een moederlijke blik op de ander richtende, een blik die enkel voor clangenoten en kittens was.

Mothrain leek even na te denken al kon Oceanbreeze de verborgen enthousiasme wel op haar gezicht lezen. Voor de Deputy was het belangrijk dat katten die goed werk leken te leveren, de kansen kregen zich te ontplooien tot goede Warriors. Daar zou ze later alleen maar meer aan hebben en de rest van de clan ook. De ander rechtte haar oren weer waardoor een paar druppels ervan af geschud werden waarna ze haar blik strak beantwoorde. Oceanbreeze knikte, nauwelijks zichtbaar en goedkeurend waarna ze gewenkt werd door de andere Warrior. "Zullen we dat konijn gaan zoeken voordat hij het al aan zijn vriendjes verteld?" Vroeg de lichtbruin gestreepte kattin waardoor Oceanbreeze enkel kon knikken. Zo'n mooi konijn had er al in geen tijden gelegen dus konden ze beter opschieten. Soepel voor een kattin die al een poos niet meer had gejaagd zakte ze in een mooie houding. Evenwichtig sloop ze over het soppige gras waarna ze de geur van het dier volgde. Het was nog niet al te ver verwijderd. Konijnen vluchtten nooit verder dan strikt noodzakelijk was. Gezien het feit dat Mothrain de achtervolging had gestaakt was het zich nergens van bewust.

Het samen jagen ging zoals het hoorde, soepel en snel. Windclan was in haar ogen nog lang niet verloren, aangezien ze geharde jagers waren. Oceanbreeze keek de andere kattin aan, toen ze met een verstikkende beet het dier doodde. Dit nadat ze hem een flinke klauw had gegeven, dit om het dier even te versuffen. Oceanbreeze schoot net zoals Mothrain een bedankje naar Starclan voordat ze met een kleine glimlach naast de andere Warrior ging staan. "Goede vangst," mauwde ze tevreden. Dit was al bijna meer dan ze de afgelopen tijd op de prooihoop had gezien. Voor een konijn van deze tijd van het jaar, zag die er nog niet eens zo slecht uit. Haar kop hief ze even waarna ze het water van zich af schudde. Zelfs moest ze snel naar het kamp terug, voor haar kittens.