First Challenge

Sinds Sinclaw hem een opdracht had gegeven, om zichzelf te bewijzen, had hij haar niet meer gezien. Hij ging er van uit dat hij haar niet meer zou zien, voordat hij zijn opdracht vervuld had. Hij moest zichzelf voorbereiden, want iets in hem wilde niet dat hij deze opdracht zou vervullen. Het ging namelijk in tegen de Warriorcode, iets wat Brightspots hem met volle overtuiging had aangeleerd als kitten. Tallfright zwierf wat rond langs het Thunderpath, zoekend naar een plek waar hij, vooral mentaal, kon oefenen op wat hem te wachten stond. Nadat hij eenmaal een plekje had gevonden, sloot hij even zijn ogen en zette hij zichzelf schrap, terwijl hij een niet bestaande kat probeerde in te beelden. Met dat hij zijn ogen open, sprong de kater naar voor en haalde hij meteen uit naar de hals van de ingebeelde kat. Het was allemaal zo gemakkelijk op deze manier. Misschien was het toch niet zo'n grote uitdaging dan hij gedacht had.

Enkel Tallshadow, anderen enkel met toestemming

Tallfright lag nu op de grond en zijn bek stond deels open, alsof hij iets tussen zijn tanden had, alsof hij zijn tanden in iemand zijn hals had gevestigd. Hij zou het vooral als een verassing moeten brengen. Op deze manier kon hij zijn tegenstander verassing en vermijden dat ze in de tegenaanval ging. Zijn kop zat vol met zulke technieken en ideëen. Vanavond, vannacht, was het namelijk het moment waarop het moest gebeuren. Ondanks dat er verschillende dingen door zijn kop raasden, had hij wel een strak plan. Zijn blik, die eerst op de grond gericht was, ging nu naar de kater aan de overkant van het Thunderpath. Hij had Tallshadow hier al vaker gezien en vroeg zich af of die kater niets beters had te doen dan zo vaak langs deze kant van de grens te gaan. Het leek wel alsof de kater hem in de gaten wilde houden. Tallfright sloot zijn bek en vernauwde even zijn ogen, maar bleef toch gewoon liggen waar hij lag. Hij geen geen energie verspillen door recht te staan voor de leader van Shadowclan. "Wat moet je?!" mauwde hij bot. De voorlaatste keer dat hij de kater van dicht had gezien, was Dangerdance onder een monster gelopen om Tallfright, die toen een apprentice was, te beschermen. Sinds die dag, had hij echt iets tegen de kater. Hij vertrouwde hem voor geen haar, aangezien hij hem die dag naar de andere kant van het Thunderpath had gelokt.

"Niets hoor, ga gerust verder met je show," Tallfright vernauwde zijn ogen lichtjes. Deze kater voor hem, Tallshadow, was voor geen haar te vertrouwen. Het leek wel alsof hij hem al een tijd in de gaten hield, wat niet goed was voor wat hij binnenkort ging doen met één van zijn clankatten. Tallfright bleef dan ook gewoon liggen waar hij lag. "De show is nog lang niet gedaan." mauwde hij kortaf. Hij zou hier niet als eerste vertrekken, dat was gewoon zijn principe. Al moest hij hier heel de nacht zitten. De kater aan de overkant kon hier sowieso niet té lang blijven zitten, aangezien hij een leader was en er van hem verwacht werd dat hij aanwezig was, toch?