Broken people club

Sinds Shark verbannen en vogelvrij verklaard was had ze het kamp niet meer betreed. Die hele klote Elite kon haar rug op, vooral Cobra en Thora. Ze snapte maar niet hoe de zogenaamde Commander daar had kunnen staan, helemaal niks doend. Rot teef. Ze was een schoothond. Bang dat anders haar titel niet waardig was. Nou quess what: dat was ze niet! Grommend gaf ze een klap tegen een tak aan maar deze weerde terug en sloeg haar terug in het gezicht. Sissend sprong ze naar achteren en voelde een warmte streep vormen over haar oog. Bloed druppelde al snel langs haar gezicht en nu nog kwader omdat een verdomme boom haar verwond had brulde ze het uit. De woede, de verdriet, de teleurstelling in haar zelf omdat ze haar vader niet had kunnen helpen kwam er uit. Tranen welde zich in haar op en zachtjes begon de gestreepte she-cat te huilen. Waarom had Shark verloren? Waarom had Cobra de leiding overgenomen? Als die rotzak niet eens aan het gevecht begonnen was had haar vader er nog geweest.. Shifa krulde zich op tegen de boomstam en snikte veder. Ze was ergens in het rogue territory gestrand, stiekem hopend om Shark te zien maar er was geen enkele teken van de grijze tom te vinden.

- Chawl 1st

Shifa probeerde de brok in haar keel weg te slikken maar inplaats van dat het weg ging leek het echter groter te worden. De tranen die zachtjes over haar wangen liepen probeerde ze ook nog weg te knipperen maar hier leek ook niks van op te schieten. Pas toen ze ineens een zwarte gedaante aan zag lopen leken de tranen voor een seconde te stoppen. Wat deed Chawl hier? Shifa droogde snel haar betraande ogen met haar poot en keek toe hoe haar mentor ineens de boom inklom en voor de rest geen enkele woord uitsprak. Hij had haar waarschijnlijk zien lopen huilen als een klein kind, verdomme. Ze moest niet zo gevoelig doen. Ze moest sterk zijn en haar emoties bedwingen, dat was wat Shark van haar wou. De roodbruine gestreepte she-cat rapste haar keel om de brok weg te krijgen maar deze bleef nog steeds hangen. “Waarom ben je hier?” Vroeg ze zachtjes. Was het gewoon toeval?

Waarom de zwarte tom hier was was omdat hij bloed geroken had. Een beetje beschamend drukte ze haar poot op de rode streep die over haar oog liep die nog steeds een beetje bloedde. Littekens had ze al vanaf kittens zijnde al super stoer gevonden maar dit.. verslagen door een terug weerkaatsende tak. Niet bepaald een stoer verhaal vergeleken hoe sommige katten aan hun littekens kwamen. Ze zuchtte op wat Chawl zei. Dat ze best mocht huilen, dat hij het niet zou vertellen aan iemand anders. Haar mentor sprong uit de boom waar hij ingeklommen was. Haar bloedrode ogen die vaak een sterke uitstraling uitblonk stonden nu waterig van verdriet. “Je mist hem.” Mauwde de tom waarop ze zachtjes knikte. Ze ging zich niet om heen werken, het was duidelijk dat ze Shark miste. “Hij was de enige familie die ik had” Sprak ze met haar ogen op haar poten gericht. “Shark heeft me leven gered, mij onder zijn vleugel genomen. Hoewel ik niet zijn bloed draag is hij toch mijn vader.” Ze keek naar Chawl. Ze voelde zich echt een watje. Rouwend om een kat die niet eens dood was terwijl Chawl’s zijn ouders beide tegelijk gedood werden en zij zag hem niet eens huilen.

Ze was blij dat haar mentor haar niet veroordeelde doordat ze verdriet had van Shark. Als ze nu in het kamp geweest was dan had ze vast en zeker een draai om haar oren gehad. Misschien zelf gezien worden als ontrouw omdat Shark nu hen vijand was. Never nooit in haar ogen maar dit waren de regels en die moest ze zo min mogelijk overtreden als ze geen straf wou. Dat was het laatste waar ze op wachtte. De straffen in de Elite waren geen tien minuten in de hoek zitten. Nee, ze kon zelf gedood worden en als dat gebeurde dan kon ze nooit haar peetvader trots maken. Ze knikte dankbaar naar Chawl. De zwarte tom had vast en zeker ook vele dingen aan zijn kop, een vervelende leerling zat hij vast niet op te wachten. “Ik zal hem trots maken. Jouw ook. Je bent een goeie mentor..” Sprak ze oprecht. Ze zou voor geen goud iemand anders willen hebben die haar zou trainen.

Shifa keek Chawl aan toen hij zijn kop schudde. “Dat ben ik pas als jullie sterke members kunnen worden, katten die het harde leven in de Elite aankunnen. Tot die tijd verdien ik die titel niet.” Sprak haar mentor. De she-cat knikte zachtjes. Hoewel hij het zichzelf nog niet waard vond vond Shifa het anders. De tom stak echt de tijd in hun trainingen, terwijl ze van sommige andere young one’s hoorde dat hun mentors amper naar hem omkeken. Sommige hadden zelfs al 3 mentoren weggesleten voor ze überhaupt hun eerste prooi gevangen hadden. Ja, ze was dus oprecht blij dat ze Chawl als mentor had. “Ik zal de beste worden” Mauwde ze belovend. Ze wou Shark trots maken, Chawl, de hele Elite.  Toen de zwarte member opstond keek ze op en zag dat hij haar met zijn staart wenkte. Meteen stond de young one op. Haar bloedrode ogen nieuwsgierig. “Kom Shifa, ik wil je iets laten zien.” Mauwde hij en liep weg. De roodbruine gestreepte hem netjes volgend zoals hij opgedragen had.