Last day, last breath

Note: Dit speelt zich af in de nacht van de gathering. Op dit moment is de gathering al achter de rug.

Tallfright was deze nacht niet naar de gathering gegaan, wetend dat hem vannacht iets anders te wachten stond. De warrior, die nog steeds als apprentice gezien werd door zijn moeder, zou zich vandaag bewijzen als een echte warrior. Tallright zat al een tijdje bij de tunnel die onder het Thunderpath doorliep, weten dat zijn moeder er op één of andere manier voor gezorgd had dat de tabby langs de andere kant zou komen. Zijn mondhoek schoot omhoog toen de geur van een enkele poes door de tunnel raasde.

Enkel Roughflower, andere met toestemming!

Haar kittens waren al wat ouder en konden zichzelf steeds beter vermaken. Een Queen lette voor haar op. Sinclaw had haar geadviseerd om er even op uit te gaan, zodat Roughflower haar poten kon strekken. Ondanks dat ze liever de hele tijd bij haar baby's bleef, ging ze toch even. Het zou namelijk goed zijn voor de Queen.
Roughflower kwam zo aan bij Thunderpath. Sinds de bevalling van de kittens zag Roughflower nog slechter, maar haar andere instincten waren goed genoeg. Zo wist ze ook dat ze bij Thunderpath terecht was gekomen. Het was misschien niet zo slim om hier rond te hangen. Thunderclan, de monster, twolegs, genoeg gevaren hier. Daarom wilde ze eigen alweer vertrekken, echter werd ze tegen gehouden.

Daar was ze dan, de tabby poes waar Sinclaw het over had gehad. Hij was al dichter naar haar toe geslopen en net toen ze zich om wilde draaien, stond hij pal voor haar. Zonder enige waarschuwing haalde hij uit met zijn klauw, waarna hij met zijn tanden een weg zocht naar haar hals. Zijn hart bonsde in zijn keel en adrenaline stroomde door zijn lichaam. Hij mocht geen tijd verspillen. Zijn ogen waren vernauwd en met zijn stevige lichaamsbouw duwde hij haar in de richting van de tunnel die onder het Thuderpath liep, weg uit het oog van de buitenwereld. Hij was oprecht nerveus om betrapt te worden, ondanks dat zijn moeder hem alle trucjes had gegeven om zichzelf te beschermen en zich voor te bereiden.

Met slechte ogen kon je niet goed zien, dat was logisch en dat was ook precies de reden waardoor Roughflower de kat niet had zien aankomen die haar aanviel. Ze was overdonderd. Ze was niet helemaal in vorm, nu ze Queen was en haar eerste reactie was ook helemaal verkeerd; ze verstijfde. De kater haalde uit naar haar kop en die was raak. Alles duizelde en het werd zwart voor haar ogen. Zag al slecht, nu zag ze echter niks. Vervolgens beet de kater haar luchtpijp dicht. Roughflower hapte naar adem en probeerde zichzelf los te wringen. Ze sloeg met haar poten, maar niks werkte. Ook begonnen haar poten nu te tintelen. Het zwart was verdwenen voor haar ogen en ondanks de wazigheid kon ze zien dat het een mooie, zonnige dag was vandaag. De lucht was blauw. Maar het werd al snel weer donker.
Het lichaam van de cyperse poes verslapte en nog even schokte ze, waarna ze slap bleef hangen. Waarschijnlijk had de kater haar nog even vast gehad, waarna ze stierf. Dit was hoe het leven van Roughflower eindigde. Bruut vermoord, zonder een kans om zichzelf te verdedigen. Het was tijd voor haar om zich bij haar oma te voegen en vele anderen die ze verloren had.

Roughflower is dood

Bij Tallfright leek het wel eeuwen te duren, terwijl het eigenlijk sneller ging dan verwacht. Toen het stil was en hij beweging meer zag en voelde bij de poes, opende hij zijn bek zodat het lichaam van de tabbypoes voor zijn poten op de grond viel. Zijn hart ging tekeer en zijn ogen staarden naar het lichaam. Hij had een moment nodig om het tot hem te laten doordringen, waarna hij toch in actie schoot. Als bewijs moest hij een oog meenemen, maar daarvoor moest hij nog wel wat doen. Het was niet gemakkelijk, maar uiteindelijk lukte het hem toch om een oog, dat eerder nog helder blauw was, te pakken te krijgen. Natuurlijk kon hij niet zomaar vertrekken. Hij legde het oog even aan de kant hij maakte werk om zijn sporen netjes uit te wissen. Geen enkel spoor zou op deze manier naar hem wijzen. Voordat hij zijn werk afrondde, trok hij de poes de tunnel nog uit, zodat ze mooi in het zicht zou liggen van de komende patrouille. Na zijn geuren en sporen gewist te hebben, nam hij het oog mee en vertrok in de duisternis.