Over my head

Onderwerp: Over my head zo 23 apr 2017 - 15:41

De reis ging voor hem zeer makkelijk. Het was vermoeiend en het was ook moeilijker om te eten, ja, maar het ging nog best goed moest hij zeggen. Hij had zoveel mogelijk contact genegeerd met de katten, want dat zorgde ervoor dat hij tenminste geen 'vriendelijke' contacten in andere clans had. Dat betekende dat hij zich nergens zorgen om hoefde te maken als hij een andere clan moest aanvallen. Hij was dan ook voor meer contact binnen de clan, maar buiten de Clan was dit niet nodig, waarom zou je dat überhaupt willen? Dat was helemaal niet nodig. Het zorgde meestal alleen maar voor problemen, dat was het ergste er aan. Het zorgde voor niks anders dan problemen en wie wilde er nou problemen hebben hm? Hij zuchtte even en rolde met zijn ogen, toen hij weer meerdere katten met elkaar zagen praten. Waarom zouden ze dat überhaupt doen? Als hij clanleader was geweest zou hij het contact zoveel mogelijk verboden hebben. Alleen als het echt nodig was, voor hulp of iets, dan was het pas echt toegestaan om met elkaar te praten. Wat had je nou aan katten die aardig voor elkaar werden en de volgende dag elkaar uit elkaar konden scheuren?

Eerste post voor Butterpact

Onderwerp: Re: Over my head di 9 mei 2017 - 19:46

Met een zwiep van zijn staart en een afkeurende blik keek Butterpact naar twee queens die het wel heel gezellig met elkaar hadden. Ze waren luid bezig over hoe schattig hun kittens wel niet waren en dat ze zo snel groot werden. Seriously. Konden ze dat soort conversaties niet voor queens van hun eigen Clans houden? Hij was al blij dat het om een ThunderClanner en een ShadowClanner ging en niet om een RiverClanner en een WindClanner, maar dan nog. Hij durfde te wedden dat de meeste ShadowClanners ook niet echt blij waren met de situatie die zich voor zijn neus afspeelde, hoewel Butterpact niet direct het idee had dat Tallshadow het af zou keuren. Hij leek hem nu niet echt de meest verantwoordelijke leader te zijn die ShadowClan kon hebben, maar hij zou die gedachten wel voor zichzelf houden. Hoewel hij er vrij zeker van was dat een paar RiverClanners wel voor hem op zouden komen als ShadowClan besloot hem aan te vallen, twijfelde hij of het een massale aanval zou zijn zoals eerst altijd het geval zou zijn geweest. Meer en meer katten leken er gewend aan te raken dat ze elkaar vergezelden op deze reis en hij had zelfs een ThunderClanner een WindClanner zien troosten. Bah. Met een ruk draaide hij zijn kop en keek strak naar een ShadowClanner die ook met een afkeurende blik naar de vrolijk met elkaar pratende katten leek te kijken. “Keur je dat nu goed?” vroeg hij spottend terwijl hij een gebaar maakte naar de twee she-cats. “Ongelooflijk. En ik maar denken dat ShadowClan een te trotse Clan is hiervoor. Wat had ik het toch mis. Eigenlijk zijn jullie helemaal niet zo stoer.” Het was het verdriet om zijn broer en de haat aan deze reis die hem onredelijk lieten reageren. Alles aan zijn uiterlijk wees erop dat hij klaar was voor een gevecht als deze zich zou aankondigen.