Daan
135
| |
|  Onderwerp: The story always ends  wo 3 mei 2017 - 20:55 | |
| Frostmist had helemaal niet mee willen gaan. Hij had in het oude territorium willen blijven, daar waar ondertussen zijn hele generatie hun rustplaats had gekregen. De kater was niet enorm oud.. maar hij was gewoon al veel dingen verloren. Zijn broer was al manen dood, zijn partner was er niet meer en zelfs zijn zoontje niet. Maar de kater was meegegaan, want hij was loyaal aan ShadowClan, en hij zou niet snel daar tegenin gaan. Frostmist was een pure ShadowClan kater. Lichtelijk vals, dol op de schaduwen en erg achterdochtig. Hij had er aardig wat op los gelogen in zijn leven, ook dingen waar hij spijt van had. Zoals tegen Brambleberry..
[ Branchtrove ] |
|
Beer
766
Actief
Underneath darkened sky
There's a light kept alive
○
| |
| | Onderwerp: Re: The story always ends wo 3 mei 2017 - 21:39 | |
| Branchtrove wandelde wat doelloos rond. Hij wist niet echt wat hij moest doen. Hij wilde niet meer verder gaan en hij wilde ook niet terug. Een zachte bries floot tussen de bomen door. Ze waren hoger dan zijn bos thuis en ook niet zo dicht. Er borrelde een snik op. Thuis. Hij wilde terug. Zo in gedachten verzonken met het fluitende geluid in zijn oren botste hij tegen iemand op. Hij was ontdaan, ontroerd en niet zichzelf. Daarom draaide hij zich ook met een boze grom om. Zijn nagels klapten uit. Hij gaf de kater een pets op de nek. Een waarschuwing. Hij wilde niet gestoord worden. Kon niemand dat zien? Wat hij doormaakte? Help...
 let love conquer your mind. warrior, warrior. just reach out for the light . 
|
|
Daan
135
| |
| | Onderwerp: Re: The story always ends wo 3 mei 2017 - 21:46 | |
| De oudere warrior gromde terug naar de kater die tegen hem aan was gelopen. Echt weer een actie van een jonge, domme ThunderClan kat. Echter duurde het niet lang voordat hij - compleet uit het niets voor hem - een klap in zijn gezicht kreeg. Hij voelde zijn wang prikken. De kater voelde zijn blauwe ogen verschieten, wat was dit nu weer voor wangedrag. Frostmist blies naar de ander en draaide zijn oren naar achter, waarna hij uithaalde naar de ander. Hij ging zich niet laten meppen door een bosrat. |
|
