Just run away from my mind

Hij dartelde af en toe de mountain op, geen idee waarom maar goed. De plek waar hij momenteel overnachtte was niet eens ver van de mountains, een halve dag reizen. Wat dus betekende dat hij in het terug gaan een barn mocht gaan stelen. Zijn vader zou een nachtje of twee zonder hem moeten doormaken, maar al die jaren dat hij het alleen had gedaan zouden hem wel helpen. Daarbij was hij de ex-leader van bloodclan en dat was wel iets. Hij wandelde met forse stappen verder terwijl de zwarte kater het nieuwe terretorium van de clans bestudeerde. Hij rolde even met zijn ogen, opdat dit echt niet was hoe het eigenlijk hoorde. De clans waren een bende losers en zwakkelingen geworden. Hij moest er haast om lachen, het was zo komiek. De enige reden waarom hij hier nog was, was om een oogje voor Tall uit te houden. Hij had de jongen altijd al beschermd en getroost in het verleden; dat kon je niet opeens achter je laten.

- Lone-one Aldrei

Het ene moment liep je rustig rond in een bos, het andere moment kreeg je een bitchslap van je evil ex. Even keek hij verward naar de bruine kattin die daar opeens was. Hij had haar wel kunnen aanhoren, want ze had altijd die grote aanwezigheid rol ding gehad, maar ja, het ruiken he. Plus, wat was hij lui zeg. Dat luisteren heel de tijd, niks voor hem hoor jongens. “Idiot” Klonk er snauwend van die bitch af. Hij legde even een poot tegen zijn prachtige face aan. Aan wat had hij dat verdient? “Je kan ook niks goeds doen of wel soms?” Klonk er van haar af. Cold of wat? Hij knipperde even en kantelde zijn kopje. "Je ziet er goed uit hoor Lone," zei hij met een charmante glimlach. "Iets leuks met ja haartjes gedaan? Ze zien er echt goed uit," Hij liet zijn poot weer zakken en ging zitten. "Ik heb je wel in like... eeuwen niet meer gezien, waar heb je gezeten joch?"

De kater was een achterlijk geval en carede dan ook niet om de reactie van zijn evil ex. Het was gewoon zo dat het kind niet kon omgaan met hun break up... Just uh... yeah, Nevermind was voor jonger vlees gegaan om zichzelf gerust te stellen en had Lone-one wat bij het vuil geduwd... Maar nja, weet je... Die lichamen van poezen werden zo snel oud en al die uh... oudeding kwaaltjes moest hij niet hebben hoor. “Shut up en haal die grijns van je kop af. Een keer voor je vallen was al erg genoeg” Hij kon het niet laten breder te gaan lachen bij haar o zo lieve woordjes. Ze wist wel dat ze van zijn charming lachje hield, ookal wilde ze dan niet toegeven. Hij deed de ander gewoon een plezier! Ze zou haar pootjes moeten zoenen dat hij haar zoiets gaf. “En de naam is nu Aldrei. Lone-one voor een Rogue vond ik net wat te ironisch” Het was inderdaad heel erg grappig mocht ze die naam houden. Niet dat het heel anders zou zijn, ze was altijd alleen geweest, zelf in de clan had ze geen vrienden gehad; enkel hem. Hij moest ook even grinniken op haar opgezet vacht, how cute. De massieve kater moest zichzelf niet eens overeind brengen om groter dan deze dwerg te zijn. Nja, nu hij er zo bij nadacht, waarschijnlijk elke kat zou zo kunnen zitten en groter zijn dan dit klein hoopje haat. “Ach bedankt, ik wou dat ik hetzelfde over jou kon zeggen” Klonk er en hij haalde zijn schouders even op en gaf een likje over zijn schouder heen. "Ik snap het al Lone, je bent gewoon verlegen omdat je me vast weer fantastisch vind," zei hij even terwijl hij haar aankeek met een charming smile. “Wat denk je van jou kinderen op voeden terwijl jij het lekker gezellig begon te hebben met iedere vrouwelijke kat in de clan? Ongeacht leeftijd mag ik ook eens toevoegen. Daarna ben ik Rogue geworden, zoals je kan zien.” Heh? hij knikte even naar haar. Kon hij eraan doen dat katten hem verschrikkelijk hot vonden; hij was het gewoon waard om en gezellige avond mee te spenderen en dat wist de ander maar al te goed. Ze was een getiuige geweest, nog een best close getuige. Hij moest er haast om lachen. “Vanwaar de rede dat jij Shadowclan uit bent gestapt? Te populair geworden?” Hm? "Dat gaat je eigenlijk niks aan," zei hij even kalm terwijl hij haar aankeek. "Maar ik snap je niet zo hoor, Lone," nog steeds maakte hij gebruik van haar oude naam, waarom? Het was gewoon beter het te gebruiken. Dat Aldrei gedoe was niks voor hem. "Waarom je kinderen achterlaten om ze vervolgens toch te gaan stalken?" yeah. "En ik dacht dat je ze o zo veel haatte omdat ze mijn bloed hadden," hij kon het niet laten kort te grijnzen, het was een keihard feit.