Pumped up Kicks

Met haar donkerroze neusje wroette ze door de aarde. Hmmmpff had ze maar haar stok meegenomen. Ze had een goede stok gevonden hier met een scherpe punt en als ze ze in de grond stak kon ze wortels uitgraven. Nu moest ze het met haar tanden doen. Ach, zand schuurt de maag toch. Haar donker zilveren oortje draaide zich naar achteren. Behalve dat lette ze niet echt op. Ze was te druk bezig met het vinden van smeerwortel. Net toen ze het vieze ding vast had hoorde ze een stem. "Uhm... hallo?" Ze keek geschrokken op, maar haar ogen vergrootte zich nog meer toen ze iets zag achter de kattin. Het was in de verte, maar dichtbij genoeg. Iets sprong tegen de steile rotswand op. Het had rare stokken die uit zijn hoofd kwamen en helemaal voor zijn gezicht bogen. Haar mondje viel open. De vreemde kat vond ze al lang niet zo vreemd meer. "Wat is dát?"

Chivypaw was zo nieuwsgierig naar het beest. Wat was het raar. Ze hopte naast de poes, niet eens op lettende dat ze die eigenlijk niet kende. "Kijk!" Met haar neusje wees ze naar de berg waar het dier opklom. Het leek nu even te rusten. Ze kneep haar blauwe oogjes tot spleetjes om het beter te kunnen zien. Nu ze beter keek zag ze dat de stokjes niet krulden, maar wel naar achteren wezen. Het dier had lange dunne poten en een heel ruige dikke witte vacht. "Dat dier, weet jij wat het is?"

- deze leuke geit

Chivys haren gingen in een rilling omhoog staan. Brrrr. Haar oren gleden in haar nek en ze deed een stapje achteruit. "Ik hou niet van de bergen, er zijn daar allemaal enge dingen en ook..." Ze wou die vreemde, enge katten zeggen. Tot ze besefte dat dat er een was. Buiten ene Skyteller en Orchiddawn nog wat waren ze wel vriendelijk, maar Chivypaw was lang niet overtuigd. Een beetje betrapt stak ze haar staart tussen haar poten. Ze snoof en schudde haar hoofd. "Hoe kunnen jullie hier overleven, geef mij maar een rustigere rivier of lagere bomen," mompelde ze terwijl ze naar boven keek. En dan die grote vliegbeesten. Jakkes, ze wilden graag verder, of terug.

Chivypaw wiebelde met haar oortjes. Ze glimlachte toen ze terug dacht aan haar vroegere territorium. "Die van Riverclan was vlak. Je had een rivier, vrij woest, maar niets in vergeleken met die van jullie. Daar kon je vissen. Niet zo ver daarvandaan had je een klein bos, met veel bloemen. Voor de rest was het heide achtig, maar met veel riet." Haar ogen straalden weer. Wat ze er voor zou doen om terug te gaan. Ze luisterde naar de poes en knikte. "Dat is waar, maar we gaan snel verder gaan denk ik, want Starclan is hier niet." Haar ogen zochten een weg tussen het gebladerde naar de hemel. "Hebben jullie daarboven ook iets waar jullie dode katten jagen?"

Chivypaw luisterde geïnteresseerd naar de uitleg van River. Over het thuis-zijn knikte ze begrijpend. Hopelijk kon ze zich een beetje vinden in het nieuwe gebied. En hopelijk... bleven ze hier niet. Het beslissen over de toekomst was bij Starclan niet, ze lieten alles op zijn gang gaan. Misschien was het lot wel Starclan. Hoewel ze niet het lot bepaalden, zorgde ze wel voor sommige draaien aan het spel en waarschuwingen. Of zette ze ons voor een moeilijke keuze. Zoals het blijven of vertrekken van het vorige gebied. Ze knikte langzaam. "Ja het is ongeveer wel hetzelfde." Ze besefte pas toen de gevlekte poes voor haar haar naam zei dat ze zich nog niet hadden voorgesteld. Oohja, Orchid had ook al zo een lange naam gehad. "Aangenaam kennis te maken River," lachte ze. "Ik ben Chivypaw, maar als het leuker is mag je me Chivy noemen."

Chivypaw schudde lachend haar hoofd. Ze tikte Riverpaw aan. Want haar namen waren zo veel makkelijker. "Nene, je hebt voor een kitten Chivykit en voor een apprentice Chivypaw, pas als ik warrior wordt dan krijg ik iets. Als ik goed ben met de jacht en dus poten, zal ik eerder Chivyfeet of Chivyfoot heten snapje." Ze vond het wel grappig. Hun namen waren langer, maar wel makkelijk. Gewoon een random naam bij de geboorte. De hare zou dan zijn ehm Silver bird that is Chivy ofzo. Als afkorting dan Chivy... of nee Silver dan. Hmmmm.